Aflevering 4

 

Auch, wat sneu voor één van de meest interessante en leuke Kandidaten van dit seizoen, Emilio Guzman ligt eruit en moest per direct zijn koffers pakken... Het liefste was hij in het park gaan zitten om geld te verdienen en de Mol te zien, maar helaas. Het enige waarin hij nu nog zit is een vliegtuig. Linea recta naar huis, naar de plek waar het spel ineens zomaar stopt. Sneu voor hem, maar zo is het leven. Ik zal persoonlijk zijn mooie manier van spelen erg gaan missen! En ik ben één van mijn verdachten kwijt. Ook fijn.

Wat ik ook gelijk aan het missen was tijdens deze Aflevering, was Oost-Europa. Want vooral de wijk waarin het touw-zwieberen plaatsvond, deed mij enorm denken aan de goede oude tijd die ikzelf mocht hebben in zulke bijzondere steden en dorpen... Wat is het toch gaaf dat dit programma ook in deze hoek van de wereld komt!

Goed, terug naar waarvoor je hier kwam: de Mol ontmaskeren! En nu we het daar toch over hebben, dat is precies wat Loes Haverkort ook van plan is. Zij is op ramkoers om te gaan winnen, krijg ik het idee. Overal waar Loes is zijn haar ogen ook en haar achternaam doet ze eer aan want ze heeft altijd ogen te kort. Wat een doordachte en slinkse speelster. Nu ook in de tunnel, waar ze op een perfecte positie stond om zowel Emilio Guzman als Stine Jensen in de gaten te houden. Héél slim! Voor mij heeft ook deze Opdracht laten zien dat ze de Mol niet kán zijn. Je zit nog steeds op haar? Ga dan even snel kijken welke mooie en sociale positie ze inneemt op de hoge torens. Wanneer ze echt ziet dat niemand gaat en daar zorg voor heeft gedragen, besluit ze zelf om te gaan en sjeest ze soepeltjes naar de overkant alsof het daar stil was. Kandidaat ten voeten uit.

Iets - heel veel - minder soepel ging het bij Simone Weimans. Wat deed ze haar best en wat bleef ze uiterlijk rustig vóór die tijd: maar wat zagen we haar struggelen en vechten (om haar uiteindelijk strijdend de finish te zien halen) en wat heeft ze dit dapper gedaan! Respect. Dacht ze dat het loopje bij het NOS Journaal al een comfortzone-verbredende activiteit was: dit mens slingert straks nog naar de Finale als we niet oppassen! En wat een liefde voor het feit dat ze Bella Hay nog even eerde. #geelrocks Qua Mol-gevoel stijgt ze een héél klein beetje, maar veel te weinig om echt te kunnen onderbouwen... In mijn notities van deze Aflevering heb ik ook weinig over haar opgeschreven, om heel eerlijk te zijn. En eigenlijk is dat ook wel een beetje verdacht. Toch?

Daarentegen heb ik boeken vol geschreven over Stine Jensen! Om maar te zwijgen over haar filosofische toevoegingen aan deze Aflevering. Ik heb lang moeten twijfelen over Stines Finest voor deze week, maar uiteindelijk wint: “Ik vind het heel leuk, ik zou het wel willen... maar het komt wel een keer” het toch wel van “Wisten ze meteen aan het begin niet wat rechts was? Tsja, ik snap het wel...” Bijzonder mens, die mevrouw Jensen. En het valt mij op hoe enorm verdacht ze door het programma gemaakt lijkt te worden. Op allerlei manieren lijken er grote of kleine prikkels aan ons gegeven te worden om Stine verdacht te vinden. En tsja, dat vind ik dan weer verdacht... Wat ik hilarisch vond was haar gezicht bij de bekendmaking van het feit dat de Mol langs ze had gelopen toen ze met Art Rooijakkers stonden te babbelen. Zo onbeschrijfbaar droog. Alsof ze net te horen had gekregen dat ze de Finalevrijstelling had gewonnen, maar dat die was weggegeven aan de reserve-geluidsman van Wie is de Mol? Vond ze dat erg? Nee. Ze zou het wel wíllen, maar dat komt dan wel een andere keer...

Jan Versteegh was weer eens in topvorm vanavond. Hij deed als oud-gymdocent (of moeten we zeggen: docent lichamelijke opvoeding?) precies wat je nooit moet doen: over het randje kijken. Nu weten we sinds kort al dat Jan ervan houdt om te kijken naar gekke oude vrouwtjes op balkonnetjes, maar randjes komen daar nu dus ook bij. Prima, living on the edge. Ik ben ruimdenkend hoor. Wat ik wél opvallend vind, is dat hij het contact met Stine beschrijft als goed en hij hen zelfs als een ‘sterk team’ beschouwd. Interessant. Zou dat betekenen dat Stine helemaal niet zo verdacht is als dat ze op ons overkomt? Waarschijnlijk? Of is Jan gewoon weer die ene Kandidaat die er elk jaar in zit: degene die de Mol domweg niet doorheeft en blind vertrouwd? In elk geval heeft hij mooie sokken. En dat is ook wat waard.
Ohja, funfact voor de Molloten onder ons. De eerste letters van de zin: ‘Wil je nu al weten wie de Mol is?’ vormen: WJNAWWDMI. Daar mag u wel even mee puzzelen...

Olcay Gulzen moet wel onder de indruk van Jans sokken zijn geweest, want die was deze keer ineens een ander mens. Alsof ze na 3 Afleveringen vol met gemol ineens bedacht: “Oh, verhip. Ik moet natuurlijk ook wel een beetje meespelen en rondhuppelen.” Dat deed ze dan ook op volle kracht naar boven; om er boven op de berg achter te komen dat ze beter terug kon komen. Jawel, op d’r sokken kwam ze terug. Niet letterlijk, maar je begrijpt wat ik bedoel. Ze heeft zichzelf deze Aflevering wat minder verdacht gemaakt voor mijn gevoel, maar helemaal van d’r afstappen vind ik ook een beetje eng...

Maar dan: de jongeman waarvan ik niet meer ga afstappen: Ruben Hein! Wat een prachtacteur die toevallig ook nog goed kan zingen. Hij is voor mij écht de Mol en heeft zichzelf bewezen door zichzelf eerst neer te zetten als fanatieke Kandidaat (tijdens de wandeling/zoektocht) waarbij hij toevallig een slecht aandeel had en dingen liet verpesten. Daarnaast bewees hij zich als doordacht persoon tijdens het koffieleutje met Art waarin hij natuurlijk ook een menselijke twijfelkant liet zien: want ach wat is de druk ook hoog. Tot slot liet hij zijn beste staaltje acteerwerk zien, waar zelfs Loes als actrice wel even van opkeek. Zijn hoogtevrees kwam op en dat werd hem teveel. Slim, want daarmee elimineerde hij Stine gelijk ook dat het niet aandurfde. Typisch Mollengedrag! Heeft hij dan geen hoogtevrees? Misschien wel, zeker, maar waarom zulke dingen niet even lekker aandikken als het kan?
Daarnaast vind ik het enorm opvallen hoe raar hij reageerde op de bekendmaking van Art, dat de Mol voorbij was gelopen. Heel gereserveerd ofzo.

Na al dat rondkijken over de straten en het stilstaan bij alle beginpunten van straat één, twee, drie tot tien (want moesten we nu rechts of toch links?). Én na het doolhof van vragen dat Wie is de Mol? de groep heeft gegeven, is het de hoogste tijd om de tussenstand op te maken.

Mol: Ruben Hein.
Misschien Mol: Olcay Gulzen & Stine Jensen.
Niet Mol: Simone Weimans, Jan Versteegh & Loes Haverkort.

Voor het állereerst in mijn geschiedenis als schrijver over Wie is de Mol? ga ik na Aflevering 4 al vol op één iemand. Een risico? Ja. Een te groot risico? Ja. Maar er wijzen zoveel dingen tegen de andere Kandidaten, dat ik alleen Olcay en Ruben blijf verdenken. Zoals ik al schreef vind ik Olcay nu echt wel degelijk minder verdacht tijdens deze Aflevering, dus kán ik niet anders dan vol op Ruben te gaan. Spanning en sensatie, maar vooral heel veel plezier, hier!
Bedankt voor het lezen, graag tot volgende week! Ik hoor graag wat jullie denken...
Wil je reageren op deze column? Dat kan op het forum!