Aflevering 6

 

Wat een pareltje, deze Aflevering! Héérlijke televisie, hilarische momenten en heel veel genieten op de zaterdagavond. Ik vind het helemaal mooi! Als kers op de taart (of als sleutel in het sleutelgat) valt er ook nog eens niemand af. Feest bij de Kandidaten en (hoewel het er al aan zat te komen) toch wel even een domper in mijn hart, aangezien het vaak zoveel duidelijkheid geeft als er wél iemand vertrekt. Desalniettemin is er nog genoeg om op terug te kijken. Ik noem geen namen, maar Art Rooijakkers heeft zich bijvoorbeeld ontluikt als trotse papa met handrem-struggles. Ja, dat zijn de momenten waarop we zien dat BN’ers toch ook maar gewoon mensen zijn.

Wie zich deze keer nogmaals ontpopte als ‘niet zomaar een mens’ is Olcay Gulsen. Met speurtechnieken waar zélfs Ellie Lust bang van zou worden, ging ze als de zelfbenoemde manager van de afdeling Verloren Voorwerpen door de groep heen. Tevens blijkt ze haar make-up doosje(!) zelfs te kunnen gebruiken in het spel. Je verwacht het niet, maar Jan Versteegh was duidelijk jaloers op het doosje dat ze uit haar zak toverde. Nu hád hij al een stevige opdonder gekregen van Olcay toen ze hem probeerde af te troeven met het dubbele van wat hijzelf uit de hotelkamers opgehaald had, maar ook dát bleek een dwaalspoor. Olcay Gulsen heeft de groep onder de duim, dat kan gezegd worden. Tevens kan ze goed rennen, pizza bestellen én haar nagels in de gaten houden. Wat kan deze vrouw eigenlijk niet, hé!? Ik hoop van harte dat ze de Mol is; dan zou ik haar (één van) de beste ooit vinden, maar ik vrees dat die eer niet naar haar toe gaat.

Stine Jensen solliciteert zich suf naar die titel van beste Mol, maar hoe ik het ook went of keer: ze schiet toch net steeds tekort om daadwerkelijk als een serieuze verdachte voorbij te komen. Opvallend is uiteraard dat ze maar liefst twee keer 500,- euro handje-contantje uit de Pot draaide (een Milouska Meulens-omdraai-momentje), maar aan de andere kant maakt ze zich natuurlijk ook al bizar verdacht door het vage gedrag rondom de Zwarte Vrijstelling en het niet overleggen met Olcay over het inzetten: dat soort uitstel en communicatie risico’s zou je als Mol niet moeten durven nemen: way too obvious. Tevens vond ik het niet schreeuwen van Stine door het hele hotel, vrij logisch, onverdacht en in de lijn der andere Kandidaten. Ik kreeg namelijk het idee dat Simone en Olcay pas schreeuwden toen ze Ruben aan hoorde komen. Daarbij komt ook dat het vooral voor Stine als Kandidaat spreekt dat ze Olcay kon vertellen dat ze in kamer 5 zat. Immers, haar oplettende oog bij het binnentreden van de kamer, blijkt toch van pas te komen. Of denken we massaal dat ze via een ufo als geblinddoekte alien is binnengetreden in haar hotelkamer? Nee, Stine is een vreselijk oplettende speelster die niet vies is van een beetje nep-Mollen en zichzelf in de picture speelt. Dit is ze steeds meer en meer aan het doen, waardoor het voor mij steeds zichtbaarder wordt dat de Mol nooit zo in beeld komt tijdens een seizoen op deze manier. Wél hebben we weer een gezellige Stines Finest: “Op een gegeven moment dacht ik: ja, ik moet nu toch echt gaan rammen op die deur...” Wat is het toch ook een vredelievend mens en doordachte filosoof! Alles komt dan samen in zo’n zin: prachtig! Tevens verklaard dit ook het feit dat ze dat pas doet nadat ze echt een tijd nog niks gehoord heeft: het lijkt useless om al te gaan rammen als je niemand hoort, maarja, je moet wát op een gegeven moment. Daarnaast reageert ze nooit zo snel, dus ik zie geen problemen.

Simone Weimans reageerde daarentegen op zo ongeveer alles, waarbij ze het óók niet erg had gevonden om te schieten op mensen. Weet u nog van de therapie van Simone, waar ik het in het begin over had? Super liefdevolle groep, niet? Hopelijk is er nazorg, wanneer ze er straks uit ligt.  Ik moest wel echt heel hard lachen om haar gezicht toen Olcay het juiste antwoord niet gaf en daarmee Simone een vrijstelling door de neus boorde. Je voelde die boor naar binnengaan, toen Simone lekker passief agressief met haar ogen draaide. Mooie televisie. Iets anders dat misschien leuk is om nog mee te nemen: de groep blijkt haar volledig te vertrouwen in de verhuissetting! Nu krijg ik even een flashback naar de auto-opdracht, waarin ze ook al alleen werd vertrouwd in een auto met 200,- euro. Lijkt me niet dat ze dat doen bij iemand die ze niet vertrouwen, toch? Verder is het wel bijzonder om te zien dat Jan haar Joker kan zien tijdens het snelle en chaotische rennen in het hotel. Kom op Weimans, een beetje meer fanatisme in het verstoppen van zulke dingen heeft nog nooit iemand pijn gedaan.

Jan Versteegh was sowieso wel de duidelijke held van de Aflevering. Alweer! Deze man. Echt, hij is de Mol nog altijd niet. Zó fanatiek, zó enthousiast, zó vol in het spel: ik gun hem de winst van harte. Een mooi begin is het feit dat hij Penningmeester is geworden. We kunnen alleen maar hopen dat hij niet teveel geld zal verliezen, wanneer hij weer eens fanatiek door Georgische straatjes moet sjezen. Echt legendarische beelden leverde dit op! Ik vond hem al fantastisch vóór zijn deelname, maar ik ben nóg meer fan geworden van Jan na het zien van zijn humor, fanatisme, enthousiasme en sociaal tactisch spel! Met de beste wil van de wereld kan ik gewoon geen verdachte dingen bij hem vinden...

Tsja, moet ik het nog over meneer Hein hebben? Ruben Hein laat zichzelf weer eens zien als sluwe en slimme Mol in deze Aflevering. Gelukkig niet teveel en niet te opvallend, maar toch zijn er duidelijk momenten waarop het voor mij als ‘widm kenner, ahum’ onvermijdelijk is: de Mol is aan het werk. Hij is bijvoorbeeld alleen aan de start van de Hotelopdracht en vind ook als enige/eerste de Molbrieven. Hierdoor heeft hij de kans om naast geld ook Jokers te vinden en de Kandidaten dus op achterstand te zetten. Het zal mij ook helemaal niks verbazen dat hij als Mol in deze Opdracht nog wat gevonden geld weggegooid heeft in één of andere kussensloop. Waarom niet, toch? Daarnaast rijd hij vrij hard met zijn bepakte lading én lijkt hij moeite te hebben met het vastzetten ervan. Het enige dat hij zoals een volleerd Social Worker wél doet, is respectvol luisteren naar het gezang van de mevrouw die hij iets daarvoor zo ongeveer platgedrukte heeft met d’r eigen huisraad. Dat het arme mens überhaupt nog kon (en wilde) zingen is een wonder! In zijn rol als Penningmeester heeft hij daarnaast natuurlijk de perfecte Afleveringen gehad. Ik gok dat er nu geen speciale voordelen meer zullen komen voor de Penningmeester, waardoor Ruben het ook helemaal niet zo erg vond om de Pot weer af te staan en daarmee uit dat vizier te raken. Sowieso was ook nú zijn reactie weer opvallend vlak tijdens de momenten waarop er belangrijke dingen werden gedaan in de groep: bijvoorbeeld toen hij met Simone stond te vragen en haar dé vraag der vragen stelde.

Mijn verdenkingen na deze prachtige Aflevering (misschien wel één van mijn favorieten aller tijden) zijn niet aan verandering onderhevig, eigenlijk... Alles is hetzelfde gebleven en bovenal veel duidelijker en stabieler geworden op verschillende plekken. Zo bestaat er echt nul twijfel meer over Simone en Jan!

Mol: Ruben Hein.
Misschien Mol: Olcay Gulsen & Stine Jensen.
Niet Mol: Simone Weimans & Jan Versteegh.

Ohja, vergeet niet om mijn verhaal aandachtig te blijven lezen hé, niets is wat het lijkt, ten slotte!
Wil je reageren op deze column? Dat kan op het forum!