Aflevering 1

Pluk de dag, ijzeren dingetjes en ‘Is dit niet dat?’

‘Hé, die is van Wie is de Mol’
Het is weer begonnen! Wie is de Mol. Eindelijk weer wekenlang genieten van fanatieke kandidaten, Planet Earth-achtige beelden, meesterlijke opdrachten die ik wel/niet snap, verdenkingen op basis van een kleur T-shirt, Art en stukjes aflevering 60x terugspoelen om een achtergrondgeluidenhint uit te pluizen (‘volgens mij zegt-ie echt MOL hoor!!!“‘)
Oké dat 60x misschien net niet.
Maar we zijn weer van (st)Art!
Net als vorig jaar ken ik bijna geen van de kandidaten (Wie Is De Kandidaat?). Nu moet ik toegeven dat mijn BN’ers-kennisniveau nogal vrij laag is: ik ben iemand die bij het zien van een film/serie/nieuwsrubriek opeens uit kan roepen: ‘Hé, die is van Wie is de Mol!’
Ik ben altijd wel extra blij met de kandidaten die ik wél ken. Dit jaar ken ik Ron. Van Pluk de mol … eh dag. En Simone, bij wie ik de halve aflevering dacht ‘waar kén ik haar nou toch van’, maar gelukkig was ze bereid het zelf tijdens de uitzending op te biechten. (Het journaal dus.)
 
Opdracht-categorieën
Er zijn drie soorten opdrachten bij Wie is de Mol:
1.    Opdrachten die ik snap (komt voor!)
2.    Opdrachten die ik niet snap (gps-crypto-kluiscode-survivalruns of doordenk-interviews waarbij je juist níét moet zeggen wat je eigenlijk bedoelt en waarbij je antwoorden alleen openbaar worden voor de persoon die het meest wordt verdacht in de groep, afhankelijk van de mate waarin jij vermoedt hoe die persoon de test invult – voor zulke opdrachten zou ik persoonlijk een vrijstelling eisen)
3.    Drie? Deze categorie ken ik niet.
 
De eerste opdracht van het nieuwe seizoen valt duidelijk in de Categorie 2: bij de eerste grijns van Arts uitleg ga ik over op stads-tv-plaatjes kijken. Geeft ook niet. Zolang ik met een kop thee onder een warm plaid kandidaten kan zien rennen, bellen, stressen en moeilijk doen, geniet ik al met volle teugen.
 
Graffitimuur
Als ik ooit nog eens WIDM-kandidaat zou mogen worden, zou ik mij waarschijnlijk gedragen als Simone op het dak van het hotel: panisch rondlopen, achter stoelen kijken (‘is hier niet wat?’), de vele flatgebouwen afspeuren (‘is er geen code ofzo?’), alles in de hoop een hint te ontdekken: een groot spandoek met ‘Loes is de Mol’, een flikkerend lichtje dat ‘Bella’ in morse knippert, een graffitimuur met het gezicht van Jan, een uitgebeelde M, iets, IETS! Geef me IETS!
 
De tien deelnemers gaan op zoek naar een locatie. Dat gaat van het Engelse drieluik (‘Excuse me – We’re looking for – Thank you so much’)  naar ‘Is dit niet dat?’ tot ‘Kijkijkijkijkijk ooooo!!!’
Er zijn sprintjes, creatieve taxichauffeurs die zich als ware mollen gedragen, en – yes! – metroreizigers – yes! – die overal ja – yes! – op zeggen.
 
Telefoon
Art vraagt 500 euro per voicemailbericht.
Zou hij inmiddels z’n voicemailtekst hebben aangepast?
 
Er is een telefoongesprek over de ijzeren dingetjes:
‘Zijn jullie al verder met de puzzel?’
‘Puzzel? Nee.’ – *korte stilte* –  ‘O het is een púzzel??’
 
Strategieën
Elke kandidaat doet ergens tijdens de uitzending zijn ‘Hoe ben ik van plan de mol te ontmaskeren-strategie’ uit de doeken.
 
INSTRUCTIEHANDBOEK VOOR DE KANDIDATEN
ARTIKEL 4.5 Hoe vertel ik in aflevering 1 mijn strategie in de biecht?
Stap 1: Werp een mysterieuze, veelzeggende blik in de camera.
Stap 2: Zeg: ‘Mensen vertrouwen me snel. Ik heb een aardige portie mensenkennis. Ik heb emotioneel een antenne. Ik ga m’n intuïtie volgen.’ Kijk hierbij alsof je hier maandenlang een grondige studie van hebt gemaakt.
Stap 3: Grijns geheimzinnig.
De redactie zorgt voor een donker achterscherm en een mysterieus muziekje.
Komt goed.
 
In mineur
De kandidaten komen aan in Tbilisi. En daar is dan eindelijk onze Art: ‘Welkom! De pot staat op min 3000 euro.’ Art grijnst. ‘Tis een begin.’
De kandidaten lachen schaapachtig.
Art knikt ze toe. ‘Ik zie jullie morgen.’ Wat best gemeen is, want de kandidaten zien hem dan wel morgen, maar wij niet.
En Ron ook niet. Ach, die Ron. Zo snel al naar huis. Ik moest onbewust toch een beetje denken aan Pluk de dag. Wanneer de mensen die hij van de markt ronselde voor een onverwacht dagje uit, toch nog wat gestrest en gespannen waren, stelde Ron ze altijd gerust: ‘Maakt u zich geen zorgen, u bent vanavond weer thuis!’
Benieuwd wat Molzoeker van de volgende afleveringen vindt? Volg dan de blog!
>>> Op Mollenjacht <<<
Wil je reageren op deze column? Dat kan op het forum!