Column

Wat heeft Wie is de Mol te maken met vogels? In de komende paar alinea’s zal ik het jullie vertellen. Maar heb niet de hoop dat je iets wijzer bent geworden wanneer je dit hebt doorgelezen, want dat is niet zo. Maar je hebt in ieder geval je tijd nutteloos besteed en tegen de tijd dat je dit uit hebt zijn er vast nieuwe reacties op het forum. Dan kun je daar weer je geest verruimen met ingewikkelde, vergezochte of dubieuze theorieën van mensen die allemaal zoeken naar dat ene vogeltje in de aflevering dat nog niemand heeft gezien.

Vogels dus. Toen ik van de week op kantoor uit mijn raam keek zag ik dat een hele volksstam vogels was neergestreken in mijn boom. De boom was dor, het regende, en het was ook nog eens maandagmiddag. Niet de meest inspirerende activiteit op een dergelijke dag. En toch zaten ze daar maar. Zonder de boom eerst uitvoerig te analyseren, zonder op zoek te gaan naar iets wat een andere vogel nog niet had gevonden en zonder complottheorieën over het mogelijke kwaad in of rond de boom wat hun rust zou kunnen saboteren. En ik zat daar nog steeds uit mijn raam te kijken en dacht: een vogel lijkt niet op een molloot.

Maar toen ontdekte ik iets anders. Een andere volksstam die wél overeenkomsten vertoont met de molloot. Hun hart ligt niet bij mollen, maar bij vogels. Wanneer er een bijzondere soort opduikt zijn zij er als de kippen vogels bij. Vanuit het hele land komen zij naar die ene plek waar hét te bewonderen is. Ze kijken, analyseren, genieten, maken foto’s en zijn onbegrijpelijk bezig voor de rest van Nederland. En die ene bijzondere vogel? Die zit daar maar, zich niet bewust van wat voor commotie hij veroorzaakt. Zo is het eigenlijk ook met de mol. Hij doet zijn werk, maar is niet bezig met de mensen die hem zullen analyseren, bestuderen, terugspoelen, uitkleden en ophemelen.

Het positieve wat je hieruit kunt halen is dat er hoop is voor de molloot. We zijn niet langer een verstoten groep sukkels die geen leven hebben, nee, wij zijn vogelaars. En dat is hoewel nog steeds een onbegrijpelijke rol, alweer heel wat begrijpelijker dan zoeken naar iets wat eigenlijk alleen in onze fictie bestaat, en bovendien niets bijdraagt aan de algemene wereldvrede, of zelfs plaatselijke vrede. Wat ik jullie dus mee wil geven na het lezen van dit volstrekt onzinnige verhaal: de mol brengt geen wereldvrede. En vogelaars ook niet. Maar we blijven wel genieten van die ene bijzondere vogel: de mol. En dat is toch ook wat waard.