Quotes

Aflevering 7

-Elise- en Vieffan
Patrick: Je krijgt eerst een kleine golf, en dan een grote golf. Ik wist op den duur niet meer wat boven en onder was

Pepijn: Soundos stond nog op de kant dus ik het haar het geld gegeven. Wel een groot risico vond ik zelf, want ja, je zou het geld maar aan de mol geven en dan heb je al de moeite voor niets gedaan.
Soundos laat het geld vallen.
Soundos: Ooh Oooh, hij is los!


Pepijn maakt de net iets te late snoekduik
PJ: Helaas.

Soundos: Mooie actie Peppie!

PJ: Zes verzopen katten, was het lekker?
Patrick: Ik ben er ondertussen een beetje aan gewend geraakt.
Karin snap het allemaal niet zo goed.
Ik begreep niet hoe het kon dat jullie de hele tijd buisjes af en aan sleepte; Ik dacht ook even dat jullie de hele tijd met hetzelfde buisje heen en weer liepen.

Soundos: Ik dacht, dat zal wel een paadje voor televisie zijn, het zal wel een klein stukje zijn, het zal toch niet echt zijn dat we naar boven moeten gaan lopen.
Nou, dat had ik verkeerd!


Patrick: Dit is geen kist, dit is gewoon een kast.

Karin: Ik had een klein kistje in gedachten, maar het was echt een enorme kist. Het was echt zo’n zeeroverskist.

Art: We hebben als een heuse sysiffus groep een kist naar boven gesjouwd. Sysiffus deed het met een steen, maar wij deden het met een kist vol stenen, dus volgens mij zijn we nu opgenomen in de mol mythologie, in plaats van de Griekse mythologie.
Pepijn: Ik heb jarenlang in een Masai stam gezeten, die dragen altijd dingen op hun hoofd.Pepijn zet de kist op z’n hoofd.
Patrick: Het is de vader van Pippi Langkous!

De groep wil de kist dragen als een doodskist
Pepijn: Ik moest meteen denken aan de begrafenis van m’n oma. Daar kon ik me van herinneren dat toen we de kist droegen, we hem allemaal op onze schouders hadden en dat het heel belangrijk was om de stappen gelijk te zetten omdat oma anders van kant ging wisselen.

Anna: Kom, we gaan weer hobbelen.

Karin heeft het moeilijk op de vulkaan
Art: Karin, ben je nog bij ons?
Karin: Ja
Art: In het rijk der levenden?
Karin: Nee

Anna: Straks is er een lift en een pannenkoekenhuis!

Art: Moet die kist blij zijn dattie dit uitzicht nu heeft!
Karin kijkt boven op de vulkaan voor het eerst om zich heen
Art tegen Karin: Je ziet een beetje groen.

Pepijn: Het is alsof we de holy grail thuis brengen

Art: Moet je voorstellen dat je hier woont en een kratje bier gaat halen bij de supermarkt.
Pepijn: We hebben een vulkaanfeest

PJ: Een mooie wandeling. Hebben jullie wel een beetje genoten van het uitzicht? ondertussen zie je achter hen dikke mist. en totaal geen uitzicht.

PJ: Dit geld is nog niet van jullie. Art: en dat was het moment dat ik Pieter Jan persoonlijk in de krater wilde gooien.

Soundos: O my god, wat ben ik aan het doen. En WAAROM?
Art: Ik heb gerend! Ik heb gerend! Alsof de lava achter me kwam.

Anna: Pieter Jan stond daar met een kist! Ik had al genoeg kisten gezien voor de dag!

Art: ik wilde drie jokers. Niet meer, n- nou! Wel meer! Maar in ieder geval niet minder!

Art kreeg de drie jokers van PJ
Art: Ik had hem verslagen!

Soundos lacht nerveus
Soundos: Ooh wat een nerveus lachje.

Karin heeft moeite met de betekenis van 'spreiden'.
Karin: Omdat ik toch wil spreiden zet ik in op Pepijn.

Anna: Ik voel me een beetje de zwarte weduwe van wie is de mol. Iedereen met wie ik het goed kan vinden gaat eruit.