Column

Okee, ik ben wel vaker hyper. Bezoek één verjaardagsfeestje of toneelvoorstelling van mij, of ga een keer mee uit, en het zal je meteen duidelijk zijn. Dat ik wel eens word vergeleken met een Duracell-konijntje zegt ook al genoeg. Over het algemeen ben ik hier alleen maar erg blij mee, want mijn hyperste buien gaan altijd gepaard met buitengewone vrolijkheid.

Maar in het geval van widm vraag ik me wel eens af of mijn enthousiasme niet te extreem is. Vlak voordat afgelopen vrijdag de eerste aflevering zou beginnen, viel mijn fysieke hyperheid, dat wil zeggen het letterlijk rondstuiteren, weliswaar nog redelijk mee dankzij D**ns (absoluut onbegrijpelijke) kalmte, maar het eerste moment van de aflevering... de bekende begintune, Angela’s verschijning... dat was zo intens... dat ik eigenlijk niet weet hoe ik het op moet schrijven, maar hoop dat jullie als medefans het begrijpen.
Tegenvallen van een aflevering is er wat mij betreft dan ook niet bij. Al zijn de opdrachten nog zo saai, de biechten nog zo nietszeggend of de executie nog zo vervelend, het is widm en ik ben al dolgelukkig dat het weer begonnen is. Ook heb ik gelezen dat sommige forummers bepaalde kandidaten maar irritante ventjes vinden. Ik niet: het is widm! Dus houd ik bij voorbaat al van alle kandi’s en vind ze alleen maar leuk, óf heel leuk.

Een wat meer negatief aspect van mijn extreem superfan-zijn is dat ik begriploze niet-fans al na één verkeerde opmerking een stuk minder aardig vind… Ik schaam me diep, maar mede daardoor is, denk ik, eens een (mail)vriendschap doodgebloed die anders misschien wel veel langer had kunnen duren. Ook moet natuurlijk niemand het wagen me te storen tijdens widm: dan kan ik zo ontzettend uit mijn vel springen, dat ik ondanks vrijwel onmiddellijke spijt om mijn woestheid een jaar later nog niet van een vervelende vijandschap met de persoon in kwestie af ben. Maar ja, zo ben ik natuurlijk weer éxtra blij met mensen die het wel begrijpen: jullie widm.com-forummers.

Daarom hoop ik dat jullie mij gerust kunnen stellen dat mijn obsessie níet een gezond enthousiasme te boven gaat. Dat ik me geen zorgen hoef te maken. Dat jullie hetzelfde ervaren! Want die spottende, niet-begrijpende buitenstaanders zullen toch zeker geen gelijk hebben...?!

[ 25 reacties ] [ Plaats reactie ]