Column

En dan is er… de fandag

Nog even, en dat weten we na wekenlang wikken en wegen wie het wél is. Het is natuurlijk afwachten of de Mol komende vrijdag of toch pas de week erop van achter het geheimzinnige rookgordijn tevoorschijn zal komen, maar uiteindelijk is dan het moment daar waar we allen zo naartoe geleefd hebben. Dan weten we wie de Mol is en is de serie ten einde. Het is een verdrietig vaarwel, want wat zullen we hem/ haar/ hen/ het/ alles missen, maar ongetwijfeld met een fijne nasmaak, want wat hebben we genoten. Om dat te beschrijven, zou ik bij voorbaat een hele massa van superlatieven uit de kast kunnen trekken.

Maar de zeurende vraag in het achterhoofd blijft natuurlijk: wat nu? Onwillekeurig denk je dan terug aan het suïcidale voorstel van Cora Bora (eerst de Mol weten, en dan sterven). Tja, het is natuurlijk een optie… maar zo drastisch hoeft het onvermijdelijke zwarte gat toch niet te worden? Nee, na de schaamte en teleurstelling van het mis hebben of de verbazing van het goed gokken, na de angst voor een rood scherm voor je molverdachte en het verdriet van een nare executie, na misschien zelfs vlindergevoelens vanuit het Valentijnsforum dat ook nog even langsvloog, of uiteraard de crush op die aantrekkelijke kandidaat, na de woede omdat je briljante theorieën belachelijk gemaakt werden en na de intense vreugde om het bestaan van widm hoef je niet in een depressie te verzinken, maar kun je zelfs opnieuw hyper gaan stuiteren. Want nadat we dus zeg maar ons ‘hele palet aan emoties’ doorgemaakt hebben vanwege de serie en het forum, is er… de fandag.

De fandag! Eventueel toch per ongeluk gestorvenen moeten zeker weten als geest komen ronddwalen, want stel je toch eens voor…! De kandi’s, die je zo door en door dacht te kennen, maar misschien toch helemaal niet doorhad, kun je nu opeens recht in de ogen kijken – en niet onbelangrijk: zij jou ook! Je zult misschien ook de enige echte Angela een handje mogen geven. Wie weet win je wel de quiz, waardoor je je prestige weer een beetje op kunt krikken na je nederlaag in de pool… Verder ontmoet je natuurlijk hen die tot nu toe een duister mysterie waren, of zich juist ontpopt hebben tot veelbelovende bekenden: je medeforummers, je zielsverwanten. De door sommigen meegesleurde aanhang begrijpt maar weinig van de hysterie om zich heen. Oja, let wel op dat je zo’n leek niet meesleurt als hij/ zij er niet van houdt om gefotografeerd te worden door van alle kanten non-stop flitsende camera’s…

Persoonlijk kan ik alleen maar zeggen dat ik me er wel een beetje op verheug. Het maakt daarbij niet uit wie de Mol is, en ik ga er ook geen theorie meer over lanceren. Het is alleen wel opvallend dat de dag der dagen precies op 03-04-’05 gepland is… Misschien toch een hint?
Wil je reageren op deze column? Dat kan op het forum!