Artikel

Uit: Utrechts Nieuwsblad, 14 januari 2005

Sommige kijkers wisten het direct: Sigrid is de mol. Presentatrice Angela Groothuizen had in 2001 tijdens de tweede uitgezonden serie van Wie is de mol? per ongeluk het codewoord lucifers ingetikt in plaats van lucifer. En die extra s (de S van Sigrid) was natuurlijk een verborgen aanwijzing. Sigrid moest wel de saboteur zijn waarop de kandidaten en de vele duizenden kijkers gespitst waren.

,,Gek word je ervan’’, zegt Anton Jongstra, redacteur van Wie is de mol? ,,Alles halen ze erbij.’’ Vanavond begint een nieuwe reeks van het programma, deze keer met tien bekende Nederlanders. In alle persberichten worden de kandidaten met opzet in alfabetische volgorde geplaatst. Dat is noodzakelijk, want anders wordt er meteen iets achter gezocht. Vooral op het internet wordt namelijk driftig gespeculeerd. De echte fans kijken de afleveringen zelfs beeld voor beeld terug. Kentekenplaten en de nummers van hotelkamers worden als de gouden tip gezien. Zelfs hele logaritmische reeksen worden erop losgelaten, vertelt Jongstra.

Op het drukst bezochte internetforum op www.wieisdemol.com probeerde hij het enthousiasme nog te temperen. De reacties waren lauw: Dat kan iedereen wel zeggen, natuurlijk. ,,Daarop schreef ik in morsecode en ondersteboven: Hallo, maar ik ben de mol. Binnen tien minuten had iemand dat door.’’ Maar nog werd hij niet geloofd. In de daaropvolgende uitzending haalde hij alsnog zijn gram. De kandidaten die elkaar in morse een boodschap moesten doorbrieven, slaagden daarin aanvankelijk niet. De reden: ze hielden het briefje met de morse-code ondersteboven.

In het nieuwe seizoen van Wie is de mol? moeten bekende Nederlanders als Yvon Jaspers, Gijs Staverman en Marc-Marie Huijbregts de saboteur in hun midden zien te ontmaskeren. Voor wie het programma niet kent: De kandidaten moeten samenwerken om de opdrachten tot een goed einde te brengen. Daarmee verzamelen ze prijzengeld, dat uiteindelijk ten deel valt aan de kandidaat die de meeste kennis weet te vergaren over de mol. Die probeert intussen om de opdrachten te frustreren of zelfs geld te verduisteren. Na elke aflevering moet de kandidaat die het meest hopeloos op een dwaalspoor is geraakt de koffers pakken.

En een dwaalspoor is gemakkelijk gevonden. De kandidaten doen er goed aan een rookgordijn op te trekken. Het kan geen kwaad om te worden aangezien voor de mol. De kijkers puzzelen mee en wisselen op internet van gedachten. ,,Dit is een voorbeeld van de wijze waarop een internetsite meerwaarde kan hebben voor een televisieprogrammaö, zegt Jongstra. Werkelijk alles wordt uitgeplozen, op het maniakale af. Tijdens de in Portugal opgenomen serie kwam een schimmige muurschildering in beeld. ,,Ik ken iemand in Portugal. Die kan wel even gaan kijkenö, schreef toen iemand op het internetforum. Voor Jongstra gaat dat te ver. ,,Ik vind het jammer dat ze er zo veel energie insteken. Onze geheime aanwijzingen kunnen daardoor alleen maar tegenvallen.’’

Want ze zijn er wel degelijk. Tijdens de slotaflevering worden ze met gepaste trots onthuld: Beste kijker, u had het kunnen weten. Vooral in de eerste seizoenen van het uit België afkomstige programma gingen alle registers open. Met opzet, maar ook per ongeluk. De mol stond tijdens de tweede daar uitgezonden serie telkens als het vonnis over een kandidaat werd voltrokken doodleuk op slippers, terwijl de overige deelnemers volledig waren voorbereid op een eventueel vertrek.

Er zijn ook hints op de officiële website van het programma, wieisdemol.nl. En er is ook een raadselachtig dagboek van de mol te vinden en elke week is op maandag een muzikale aanwijzing te beluisteren in het radioprogramma van Hans Schiffers op 3FM. Die draaide bijvoorbeeld achterstevoren het Rolling Stones-nummer Start me up, het eerste nummer van de cd Tattoo. Mol George had immers opvallende tatoeages. Bovendien heet het laatste nummer van die cd Waiting on a friend en George was de enige die tijdens een ontmoeting met de partners werd opgewacht door een vriend.

Jongstra houdt het internet nauwlettend in de gaten. Zijn de hints herkend? ,,Het is een lastig evenwicht, want we mogen nooit over het randje gaan. Dan kunnen we alles weggooien en het is een duur programma.ö Maar hij kan best ver gaan, weet hij ook. Zelfs al is iemand heel vindingrijk, er zijn altijd tien anderen die met evenveel vuur iets anders beweren. En de echte fans willen het niet eens weten, zegt Jongstra. Toen bij een vorige serie bleek dat een van de bezoekers van www.wiesdemol.com op slinkse wijze voorkennis had bemachtigd over de kandidaat die in de eerstvolgende aflevering naar huis gestuurd zou worden, werden diens boodschappen van het forum geweerd. ,,Ze houden van het spel. Ze willen maar één ding, maar niet op die manier.’’