Visie van Dick

In de 8e aflevering moest Peggy vertrekken. Zij was mijn Mol. Ik ben blijkbaar niet zo’n goede mollenvanger, maar dat heb ik al in Portugal bewezen. Wanneer je tot de ontdekking komt dat je op de foute kandidaat hebt gegokt is dat in het spel moeilijk te herstellen. Je kunt immers niet meer zo eenvoudig terugkijken, je hebt alleen je eigen aantekeningen in je ‘mollenboekje’. Met alle afleveringen digitaal via de PC beschikbaar is het wat eenvoudiger.

Of toch nog niet. Dat zal volgende week vrijdag blijken.

Het antwoord van Roderick op de vraag naar de afwijkende bloem bij het diner was juist. Maar waarom zei hij het dan niet direct en wilde hij het risico lopen dat een ander het juiste antwoord zou geven?

Vrijdag 5 mei zat ik klaar voor de ontknoping. Deze laatste aflevering heb ik, net als alle andere, weer met ontzettend veel plezier gevolgd. Het spel in deze aflevering was van een grote eenvoud, maar wel met een bijzonder opgebouwde spanning.
Ik vind dat de laatste drie kandidaten het spel op een bijzonder geraffineerde wijze hebben gespeeld. En Karel toonde zich van zijn sterke kant door als een echte analyticus de verdenkingen op een ieder te laden.
Toen zat ik klaar voor de ontknoping en ... volgende week zullen we het weten

Ik moest dus opnieuw kiezen. Aan de hints van Karel had ik niet veel. Ik ga maar (weer) op mijn eigen gevoel af.
Voor mij is Roderick de ‘oprechte MOL’. Hij heeft zichzelf wat mij betreft langdurig door een pseudo-actieve en -positieve houding uit de verdachtenbank gehouden.
Milouska heeft erg haar best gedaan en wil ‘koste wat het kost’ winnen. Ik denk dat het haar ook zal lukken. Zij wint dan tweemaal, al zwanger blijken te zijn tijdens de opnamen en dan ook nog eens de hoofdprijs van het spel. Wat een mooi leven en een mooi vooruitzicht.
En voor Frédérique, ik denk dat zij uiteindelijk twee maal de verliezer is, niet alleen verliest ze dit prachtige spel, maar zij is ook ten onder gegaan in haar ongelijke strijd tegen de dood.
Frédérique blijft mij bij als de topper van deze serie.

Tot slot
‘De Portugese’ serie heb ik altijd de allermooiste gevonden. Zowel de natuur, de prachtige beelden die daarvan werden vertoond, maar wat nog belangrijker was, van de groep deelnemers heb ik ontzettend genoten. Maar ik ben natuurlijk niet onpartijdig in mijn oordeel.
De serie in Argentinië komt qua spanning, schoonheid en deelnemersveld dicht in de buurt. In dat onmetelijk grote land heeft Anton Jongstra weer fantastische plekjes gevonden. Hij heeft daar wonderschone opnames laten maken en heeft weer vernuftige spelletjes bedacht.
En de deelnemers vormden een mooi samenhangend geheel die toch op bepaalde momenten de juiste emotie teweeg brachten.

Dick
zaterdag, 6 mei 2006

[ 78 reacties ] [ Plaats reactie ]