Wie is de Mol in de media

Wie is de Mol? is als het temmen van een monster.

Wie is..de Mol? wordt in het grooste geheim gemaakt. Iedereen die meewerkt of meedoet,tekent een zwijgcontract en volgt een moordendopnameschema. 'De Mol' is een circus dat niet mag stoppen. De nieuwe serie begint komende donderdag. Jantien de Boer nam een kijkje op de set.

De stem van regisseur Rick McCullough galmt door de nevelige fabriekshal Paint Hall in Belfast, waar ooit scheepsonderdelen werden gespoten en nu filmproducties worden gedraaid. "Ik weet dat het heftig was gisteren, maar we moeten door." Het werk moet immers af. In drie weken moet een budget van anderhalf miljoen euro worden waargemaakt en iedereen zet zijn schouders eronder. "Het is een soort temmen van het monster", zegt Kik Eveleens, uitvoerend producent van Wie is de Mol? en chef van de randvoorwaarden. Hij
regelt transport, lokale medewerkers, rekwisieten, contracten, catering, financiën.

Op de eerste opnamedag piept om negen uur 's ochtends de telefoon van eindredacteur Anton Jongstra, die vooruit reisde om alle locaties nog een keer te controleren. Jongstra, die aan acht van de negen 'Mol'-series meewerkte, krijgt zijn traditionele sms'je: 'De kandidaten zitten in het vliegtuig'.Om kwart voor elf staan de hoofdrolspelers een beetje giechelig bij de bagageband. Om kwart over elf slingeren ze in een dubbeldekker over Noord-Ierse landwegen. Het spel is begonnen, maar ze beseffen het nog niet. Kandidaat Jon van Eerd: "Ik ben er niet zo mee bezig." Kandidaat Paula Udondek: "Alsof we op schoolreisje zijn." Maar als de kandidaten na de eerst opdracht cortfuus in de dubbeldekker worden afgevoerd, kijkt Jongstra tevreden: "Zo, alles wat ze in hun spelboekjes hebben opgeschreven, is niks meer waard."

Pieter Jan Hagens is nu twee jaar presentatoren van de serie. "Eerst dacht ik: misschien is het leuk als ik me als oudere broer van de kandidaten gedraag. Maar Anton keek moeilijk, vond dat geen goed idee." De spelers arriveren. Cameralieden lopen elkaar in de weg, de spelers doen ingewikkeld. "Toch mooi", vindt Jongstra. "We hebben wel een script, maar de kandidaten kennen het verhaal niet. En wij dus eigenlijk ook niet. We volgen de gebeurtenissen en het wordt altijd anders dan we van tevoren denken." Niet lang daarna is de eerste test. Iedereen kijkt toe als kandidaat nummer één, Sebastiaan Labrie, naar de lessenaar loopt. Als hij klaar is, wil hij even kletsen met medewerkers, maaropnameleider Madelon leidt hem weg. 'Mol'-kandidaten leven in hun eigen universum en mogen geen contact hebben met de crew. Ze mogen niks opvangen van draaiboeken of redactiegesprekken.
Daarom ook zit de spelersgroep in een apart hotel.

Jongstra, Eveleens en McCullough zijn een jaar met de voorbereiding van 'De Mol' bezig. Ze bedenken waar ze heen willen en zoeken locaties. Daarna verzinnen ze de opdrachten. Ierland was te lief, vindt Jongstra. En te duur. "Noord-Ierland is ruiger. Het past hier beter."

Het is dag drie van de opnamen en er is paniek. Een Nederlandse Philips-delegatie logeert in het hotel waar de opnamen gemaakt worden. Wat nu? 'De Mol' is een geheime operatie, daar mag niemand lucht van krijgen. Maar de Philips-groep blijkt naar de stad te zijn gegaan. Valt dat even mee.. Tegen middernacht wordt de laatste dagopdracht opgenomen. De crew zit in een schemerige bus, verstopt achter een heg. De kandidaten peppen elkaar op in de dubbeldekker even verderop. Via de portofoon luistert de redactie mee.

Kandidatenbegeleider Jan Peter Pellemans vertelt over een ruzie tussen twee spelers, eerder die dag. "Maar verder is het gezellig", zegt hij. "Alsof ik de hele dag in een volière zit." Wie is de Mol? doet iets met de spelers, met iedereen eigenlijk. Het is beulen. Medewerker Aldo loopt elke dag diep na middernacht met een stapel callsheets onder zijn arm door de hotelgangen. Minutieus zet hij daar in op een rij wie waar, in welke bus, op welke tijd en met welk doel moet zijn. Gisteren schoof hij om half vier 's nachts de laatste papieren onder de hoteldeuren van zijn collega's door.

Drie uur later was iedereen alweer op. En voorts gaat de karavaan, in een moordend tempo. Naar een klein dorp aan de kust. Pottenkijkers mogen niet langer mee. Die zien alles later wel, op tv. "Het wordt leuk", zegt Jongstra. Hij heeft geen last van die anderhalf miljoen euro die op zijn schouders drukt. Hij zit in het spel. "Faalangst? Nooit!"