Realitynet - Realitynet.org

Oudere seizoenen => Wie is de Mol? => Wie is de Mol AVROTROS 2020 Renaissance => Topic gestart door: MollenvangR op 6-09-2020, 10:57:48

Titel: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: MollenvangR op 6-09-2020, 10:57:48
(https://wieisdemol.assets.avrotros.nl/user_upload/20.2.jubileu.afl1_dagboek.jpg)

Dagboek van de afvaller aflevering 1

Met m’n spotify lijst vol met Italiaanse toppers zoals Albano en Romina power, Paolo Conte , Eros Ramazotti en Ricchi e Poveri loop ik door de hal van Schiphol. Er bruist een opwinding van heb ik jou daar door m’n lijf en ik twijfel of ik een tijdschrift zal kopen, want kan ik de kalmte opbrengen om er überhaupt ook maar iéts van in me op te nemen

Richting koffiecorner dan maar, ik zie onze mensen, de crew en die ken ik natuurlijk want China ligt nog vers in het geheugen ik negeer iedereen volgens afspraak zo hard ik kan en als ik na 1 kop koffie bijna tegen het plafond schiet van de zenuwen, koop ik de grootste zonnebril die ze op het vliegveld verkopen en loop naar de gate. Dan stijg ik op, letterlijk, met m’n veel te grote zonnebril en met een aura van zenuwen en adrenaline. Eenmaal geland word ik in een busje gezet. I know the drill: been there, done that!

Ik luister naar de radio en terwijl de avond valt rijden de chauffeur en ik door een glooiend landschap met cipressen. Wat een geluk, wát een geluk dat ik nóg een keer mag. Dat ik erbij mag zijn, de jubileumeditie van Wie is de Mol? IK ben erbij!!

We bereiken een klein hotelletje waar de lichtjes branden, waar de Italiaanse gastheer me met grote gebaren welkom heet en zegt waar ik slaap. Tenminste dat denk ik want ik begrijp er niks van maar ik knik beleefd. Er wordt eten geserveerd: een schaal met minimaal 15 kilo pasta pikante en verscheidene kaas - worst combinaties. Ik drink een Vinootje en prijs mezelf gelukkig. Je hoort nog net niet de soundtrack van The Godfather. MAARRRR waar zijn de anderen? En WIE zijn ze die anderen…en WAAR zijn ze? Wie zouden het zijn? Ron? Nikkie? Ellie? Horace? Ik weet het niet. Met die onwetendheid ga ik slapen. De volgende ochtend sla ik de gordijnen open en zie een prachtig landschap.

BONGIORNO ITALIA EVERYBODY HAPPY !!??!!!!
Ontbijten met een croissant met poedersuiker en hup de bus in want het is zover. Het gaat beginnen. Dit is Wie is de Mol?! Het landschap is adembenemend, vergezichten met boerderijen, sinaasappelbomen, citroenbomen, wijngaarden en alles gelardeerd met lange rijen cipressen.

Ik kom in het pittoreske dorpje Monticello, daar krijgt ik een startpositie en we zijn begonnen! Ik sta op het hoogste punt en loop naar beneden op zoek naar de anderen. En langzaam druppelt iedereen binnen: Tygo, Ron, Ellie, Nikkie, Jeroen, Horace, Patrick, Peggy en Nadja: we zijn compleet !!! Mijn hart maakt een sprongetje, want hoewel ik iedereen direct van top tot tenen verdenk, weet ik ook: met deze groep mensen komt alles goed!

We gaan op zoek naar spiegels, uitspraken, Patrick wordt penningmeester en we zien Rik voor het eerst. We schrijven, vragen, verdenken en slapen in de schattigste hotels. Ik sluit een bondje met Ellie en Peggy wordt mijn kamergenote. We gaan naar Poppi, ontmoeten oud-mollen, grijpen naast vrijstellingen en jokers, eten nóg meer pasta pikante en we lachen veel. We hebben enorm veel lol. Deze mensen hebben allemaal zin. Ze hebben allemaal humor en ze hebben allemaal superdikke molpotentie.

Dat brengt mij bij het kopje test en executie. Het kopje waar ik natuurlijk eigenlijk helemaal niet meer op in wil gaan…maar ja. We zijn in een museum, omringd door beelden van heiligen dus dat zit wel snor zou je denken. Ik ga zitten, spreid, denk, m’n hersens kraken, niet tunnelen, blijf erbij.

Deel 2 in de volgende post (want meer dan 5000 tekens)
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: MollenvangR op 6-09-2020, 10:58:19
-- Vervolg van tekst hierboven --

IEDEREEN IS STIL. HET IS KOUD. WE HEBBEN BUIKPIJN. ALLEMAAL BEHALVE 1.
We komen bij mijn scherm, het wordt rood en ik sla mijn handen voor mijn ogen. Ik sla mijn handen voor mijn ogen omdat ik wil blijven. Ik wil nog 35 schalen pasta pikante eten. Ik wil nog met deze mensen op zoek naar de Mol. Ik wil de finale nog halen. Ik wil nog heel vaak ‘Bongiornootjes!!’  roepen naar iedereen die het maar horen wil. Ik wil me nog vaker in m’n allerslechtste Spaans verstaanbaar proberen te maken. Ik wil de Mol te grazen nemen!! Pak het me niet af Rik van de Westelaken!!! Pak me dit niet af!!!! Laat het niet waar zijn!!! Maar het is waar en het is klaar. Met dikke tranen het vliegtuig in.

Ik troost me met de gedachte dat ik erbij mocht zijn. Dat ik een paar geweldige leuke lieve mensen heb leren kennen. En ik klamp mij vast aan de wetenschap dat als het onmogelijke twee keer kan, het ook drie keer mogelijk is. Dus ik droom van een ‘Kneuzen Editie’, een ‘Supernerds Serie’, ‘The Biggest Losers Edition’, een ‘Flapdrollen Reeks’ een 'Wie is de Drol Edition’ .

Want weet je, drie keer is scheepsrecht toch? Al het goede komt in Drieën niewaar? Je draait het dubbeltje altijd drie keer om. Laat mij maar mijmeren joh, want waar zijn we zonder onze dromen? Ik koester de herinnering en de mensen die ik heb leren kennen èn ik ga vaker dan hem lief is de uitzendingen bij Ronnie Boszhard op de bank bekijken want he knows how I feel weet je wel. En verder wens ik iedereen heel veel plezier want het is een seizoen om je vingers bij af te likken!

Molto Divertente Iedereen!!!!!

Tina.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: FrankLapidus op 6-09-2020, 11:27:40
 ::love::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: D*N op 6-09-2020, 22:41:55
Tien tien :( ::love::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mvnl op 6-09-2020, 22:51:58
Afvallers weten normaal niet wat er na hun afscheid nog gebeurt toch?
Dat 'schitterend seizoen' laat me denken dat Tina nog niet weg is?
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Vlammetje op 6-09-2020, 23:33:16
Dus... Tina wist dat ze naar Italie zou gaan, ze vermoedde daar Ron, Ellie, Nikkie en/of Horace tegen te komen en ze weet/voorspelt nog veel meer moois.

Ofwel: de finale is al opgenomen. Ofwel: ze komt nog eens terug?
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Sanmol op 6-09-2020, 23:33:52
Afvallers weten normaal niet wat er na hun afscheid nog gebeurt toch?
Dat 'schitterend seizoen' laat me denken dat Tina nog niet weg is?

Ja, hallo ze blijven wel appen hoor.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Vlammetje op 7-09-2020, 00:17:44
Maar ze appen toch niet naar de afgevallen kandidaten zo van 'Hey joh! Je weet niet wat je mist. We gaan vandaag abseiluh! Enne, even tussen ons twee, maar Tygo is de mol!'
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 13-09-2020, 11:14:31
Dagboek van de afvaller - afl. 2

Het is druk op Schiphol, iedereen is een mogelijke kandidaat.

Ik zie daar Peter Pannekoek de cabaretier met een koffer, we knikken geheimzinnig gedag. Dat wordt lachen. We houden ons aan de regels, we zeggen niks, we doen alsof. Het spel is begonnen, joepie! Ik ben weer tien en ik mag op psychologiekamp met allemaal leuke kinderen. Ik hoef niemand te verzorgen, niet te werken, alleen maar te luisteren en spelletjes te doen. Wat een geluk.

Ik rij in een Fiat 500 door een heuvelachtig landschap ergens in Italië, lees een onbegrijpelijke routebeschrijving, maar kom toch aan op een dorpsplein waar nog meer kinderen zijn en een paar spiegels verstopt. Die moeten we zoeken. Bijna alle andere kinderen ken ik van vroeger, we zijn opgewonden, we mogen allemaal meedoen! Ik heb alleen niet één spiegel gevonden en lees nu de teksten die erop staan. Iedereen liegt of is vergeten welke tekst ie thuis heeft bedacht. Presentator Rik stelt zich voor, zegt dat we ons best moeten doen en dat er een mol is, die de boel saboteert.

Als we met z’n allen in een restaurant zitten, is de stemming uitgelaten. We eten dikke pizza’s en schrijven elke opvallende uitspraak, kledingkeuze en zitplek van de ander in een dagboek.

Dan nog een wijntje, ik mag met Ellie op een kamer. We doen eerst lief, dan achterdochtig, proberen alles van elkaar te weten te komen, maar vertellen weinig. Ik verstop mijn dagboek, zij ook en we wachten tot de ander slaapt. Of toch niet? Niets is wat het lijkt.

Midden in de nacht wandelen we naar een terrein waar een gigantisch lasergame spel is opgebouwd. Jeroen, Ellie en ik blijven in de control room en we geven per portofoon instructies aan de anderen. “Een kist voor je, over!” “Sluipschutter op links!” Ron tijgert met een rugzakje in het donker onder stellages en een blokkentoren. Met een professionele rolbeweging stoot hij een bruggetje om. Hij kruipt langzaam naar de volgende hindernis, terwijl Nikkie vragend op hem neerkijkt en om zich heen schiet. Wij moeten lachen, maar Ellie vindt dat we stiller moeten zijn omdat er iemand in de problemen is. Ron verstaat zo inderdaad niks van de instructies, maar ik kan niet meer stoppen, lach een jaar spanning eruit. Voor straf ga ik alleen op zoek naar de schat. Als ik bijna bij de finale ben, word ik doodgeschoten. Ik zit helemaal in het spel, vertrouw niemand, baal dat we niet meer geld hebben gevonden en ga moe en slap van het lachen naar bed.

De volgende dag moet ik op een ellenlange loopbrug vragen beantwoorden. Het uitzicht is bizar. Diep onder mij doorzichtig groen water en een geschilderd landschap om ons heen. Ik kijk Ron aan, wat is hij grappig en eerlijk, wat weet hij, waar ligt Italië, waar zijn we eigenlijk? Ik kan niet niet meer normaal nadenken, ik weet niet meer waar Zwitserland ligt en geen enkele schilder komt in mij op. Die met die vingers? Hoe heet die nou? Ik bak er niks van, ik heb plots opgekomen examenvrees. Ik schaam me dood. Wat doet dit spel toch met mij?

Ik sta te laat op, mis het ontbijt en heb een heel boeiend gesprek. Ik denk dat ik slim ben, daarna heb ik een tunnelvisie. Ik weet het zeker, alle aanwijzingen kloppen. Ik spreid mijn antwoorden niet en gok op een mol. Als we wachten op de uitslag weet ik dat ik veel geluk moet hebben. Waarom neem ik zo’n grote gok? Waarom doe ik zo stom? Ik ben hier al zo vaak voor gewaarschuwd, spreid je antwoorden in het begin! Dit spel doet iets raars met mijn hersens. Ik weet niet wat en ik begrijp het niet.

De antwoorden zijn mis. Shit. Oh ja, dat was het enige nadeel aan dit kamp. Ik mag niet meer meedoen.

Nu kijk ik met mijn nieuwe vriendjes, dat wel, naar hun gefilmde avonturen op tv en ik ben heel benieuwd. Wat hebben ze allemaal gedaan, wat heb ik gemist, wat dachten zij?

Dat ik er niet meer bij zit is jammer en stom, maar ik heb mezelf wel weer wat beter leren kennen. Ik kan niemand vertrouwen, zelfs mezelf niet.

En komt Peter Pannekoek nou nog?

(https://wieisdemol.assets.avrotros.nl/user_upload/20.2.2.nadja_brug_.jpg)
Nadja

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-2-4/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: MollenvangR op 13-09-2020, 11:19:35
Leuk dagboek  ::bravo:: subtiel hint ze er ook naar dat dit voor haar een soort afleiding is geweest (gezien de situatie met haar man?). En die lasergame is dus midden in de nacht opgenomen?  :o

Grappig dat ze Peter Pannenkoek nog tegenkwam  ::rofl::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 13-09-2020, 11:20:45
Mooi dat ze er zo van genoten heeft. Is soms toch lastig aan haar te zien. Maar Nadja's slappe lach bij het lasergamen is er dus gewoon uitgeknipt. ;D
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: LuchtManiak op 13-09-2020, 11:28:12
Mooi dat ze er zo van genoten heeft. Is soms toch lastig aan haar te zien. Maar Nadja's slappe lach bij het lasergamen is er dus gewoon uitgeknipt. ;D

Nee hoor, is ze te zien als Ron zit te klungelen  ::rofl::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 13-09-2020, 11:35:42
Je hebt gelijk. :D
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: FrankLapidus op 13-09-2020, 12:58:27
Wat een mooi dagboek  ::bravo::

Nadja blijft een van m'n favoriete kandidaten ooit, alleen al omdat ze het allemaal niet 100% serieus neemt en er zo te zien (deze keer iig) echt van geniet  ::love::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mollem op 13-09-2020, 16:16:36
... Peter Pannekoek ?!?

Jammer dat Nadja er al uit is.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: joligmolletje op 13-09-2020, 22:53:22
Heel mooi dagboek, jammer dat Nadja eruit is. Wel zie ik een opvallende overeenkomst: ook Nadja was kamergenoot van Ellie, een aanwijzing dat zij misschien wel de mol is?
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 19-09-2020, 21:56:41
Dagboek van de afvaller - afl. 3

Ik ben door…zeker!…..voor me zit Rik achter de laptop from hell en naast me zitten Ron en Patrick. Ik ben door! Ik weet het zeker, dit keer zit ik er bovenop en hoef ik me geen zorgen te maken, ik heb het immers veel beter aangepakt dan de eerste keer dat ik mee was, dat was niet serieus, ik was niet serieus en maakte er een schoolreisje van, ik zit op de Mol zeker, ik heb de Mol door, mijn Mol deed te verdacht  en ik heb goed opgelet…..IK BEN  ZEKER DO….ROOD SCHERM!
 
Ik begin met het ergste…als je al eens een rood scherm hebt meegemaakt dan weet je dus wat er nu staat te gebeuren, ongeloof “WAT?” “NEE!” “HOE DAN?”…en erger nog, je weet dat je aan het begin staat van een hele lange periode “waar ging het fout?” en bij mij een constante gedachte van “wat als ik er nu nog bij had gezeten?”.

Na het afscheid nemen, wat bij mij nog erger dan normaal was omdat een groot deel van de groep al weg was en ik maar van twee medespelers afscheid kon nemen, wordt het me allemaal iets te veel, een droge keel, tranen staan op springen en de teleurstelling en woede beginnen langzaam mijn hele lichaam en gedachtes over te nemen.

“Okay kom op Horace, je wist dat dit kon gebeuren!” Je bent hier immers al eens eerder geweest, *&#%$domme het is alweer voorbij, ik ga niet mee naar de volgende opdracht en het allerergste is, ik zal mijn medekandidaten die, en dit overdrijf ik niet, de leukste groep mensen is waar je ooit mee in een best goed bekeken televisieprogramma wil zitten, niet meer zien.

Het zit er echt op, ik weet wat er nu komt, nu de eeeeeeeenzame tocht naar huis, de eenzame tocht met alleen mijn gedachte en stemmen in mijn hoofd die me geen moment laten vergeten hoe teleurstellend dit is. Die stemmen zijn zo erg aanwezig dat ik me niet eens afvraag waar het mis is gegaan, dat heeft ook geen zin, het is echt voorbij.

Dan nu het leukste, en eerlijk dit is veel leuker dan ik had gedacht, een stem in mijn hoofd begint de andere stemmen de mond te snoeren, te overtuigen dat wat ik net heb meegemaakt iets heel bijzonders was, dat wat ik net heb meegemaakt nog nooit door iemand anders op aarde is meegemaakt.
Ik heb zojuist voor de tweede keer meegedaan aan Wie is de Mol?, ik heb net een heerlijke tijd gehad met een groep mensen die net als ik ongelofelijk genoten van hun tweede kans en het feit dat zij de uitverkorenen waren die nog een keer mee mochten doen aan het programma waarvan je dacht dat dat nooit meer ging gebeuren, weer mocht ik op tour met een groep mensen om opdrachten uit te voeren in een prachtig land ergens op de wereld, weer mocht ik genieten van wat wel lukte en wat niet zo goed ging (trust me daar geniet je ook van, he Ron?).

Weer mocht ik een groen scherm zien en weer mocht ik mijn medekandidaten in de armen vallen omdat we door waren, weer mocht ik de leukste opdrachten uitvoeren, opdrachten die je alleen tegen gaat komen als je meedoet aan een programma als Wie is de Mol? en dat mocht ik NOG EEN KEER!!!!!!!

Ik ben met mijn medekandidaten echt een unieke bofkont, wij zijn in het hele universum de enige 10 mensen die twee keer hebben mee mogen doen aan dit mooie programma en ook al doet het rode scherm pijn……… ik heb toch gewonnen!

OEHOEHOEEEEEE!

Horace

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-3-3/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 19-09-2020, 22:26:00
Ah, mooi dagboek en leuke (en verwarringzaaiende  ;D ) kandidaat!  ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: LuchtManiak op 19-09-2020, 22:28:58
Rob Dekay moet zijn hoofd opeten hahah. Wat jammer dat ie weg is, was een toffe kandidaat! Leuk geschreven ook, het lijkt me inderdaad verschrikkelijk om in Wie is de Mol af te vallen....
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 19-09-2020, 22:31:47
Citaat van: Horace
[W]eer mocht ik op tour met een groep mensen om opdrachten uit te voeren in een prachtig land ergens op de wereld, weer mocht ik genieten van wat wel lukte en wat niet zo goed ging (trust me daar geniet je ook van, he Ron?).

Een afvaller die Ron onderschat? Hij lijkt 'm in ieder geval niet als Mol te zien.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Sanmol op 19-09-2020, 22:32:55
Een afvaller die Ron onderschat? Hij lijkt 'm in ieder geval niet als Mol te zien.

Blijkt een trend nu te zijn. Ron schiet omhoog bij mij!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: cinner op 20-09-2020, 06:06:56
Zelfs zijn dagboek schept een beetje verwarring. De vreemde executie waarbij we los van elkaar een rood scherm en Horace zien samen met dit fragment: "Weer mocht ik een groen scherm zien en weer mocht ik mijn medekandidaten in de armen vallen omdat we door waren, weer mocht ik de leukste opdrachten uitvoeren, opdrachten die je alleen tegen gaat komen als je meedoet aan een programma als Wie is de Mol? en dat mocht ik NOG EEN KEER!!!!!!!"

Hoe zeker zijn we dat hij niet terug gehaald kan worden? Er kwam nog een twist die stof op zou doen waaien, begreep ik.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Leek op 20-09-2020, 07:28:11
Hoe zeker zijn we dat hij niet terug gehaald kan worden? Er kwam nog een twist die stof op zou doen waaien, begreep ik.

We zijn natuurlijk nooit zeker dat er iemand terug gehaald kan worden in het spel. Wat we wel zeker weten is dat de mol geen rood scherm krijgt in Nederland
Spoiler (klik om te tonen/verbergen)
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 26-09-2020, 21:54:20
Dagboek van de afvaller - afl. 4

Dagboek van een bofkont.

Want waar de teleurstelling groot was, is de dankbaarheid nog groter. Nooit had ik kunnen bedenken nóg een keer kandidaat te mogen zijn in Wie is de Mol?

Toen vorig jaar bekend werd dat het echt doorging zijn we thuis het programma de Elfstedentocht gaan noemen. Als codewoord. Want zo voelde het; alsof je in juni hoort dat de Elfstedentocht doorgaat. Al net zo ongelooflijk.

Maar eerst even terug naar het begin. Het moet ergens in de zomer in 2019 zijn geweest dat ik werd gebeld door een voor mij onbekend nummer. Nu neem ik die meestal niet op, maar die dag maakte ik een uitzondering. Ik hoorde een vrouwenstem zeggen: “Hé Ellie, het is allemaal nog helemaal niet zeker, maar we zijn bezig met een jubileumseizoen in verband met 20 jaar Wie is de Mol? Daar willen we jou heel graag bij hebben. Ben jij in november beschikbaar?”

Wacht even… of ik beschikbaar ben voor nóg een keer meedoen aan Wie is de Mol? OF IK BESCHIKBAAR BEN??? Zonder in mijn agenda te kijken zei ik ‘JA NATUURLIJK, ben ik beschikbaar!’ Uiteindelijk werd het in diezelfde agenda nog een heel gepuzzel, maar het is gelukt. Ik was één van de tien uitverkorenen om dit geweldige avontuur nog een keer te mogen beleven. Er zijn meerdere loterijen in het leven…

En dan word ik op een bepaalde dag en tijdstip verwacht op Schiphol. Daar ga ik dan, op reis naar Italië. Maar waar zijn de anderen? En wie zijn de anderen.

Dat werd pas duidelijk toen we elkaar ontmoetten in het prachtige dorpje Montichiello waar ik met een rammelend rood Fiatje 500 naartoe reed en we de spiegelbeeld opdracht kregen. En wat was ik blij met al die bekende gezichten. Wat een leuke groep, nu al! Later in de aflevering zag ik hoe Patrick mij beschuldigde van liegen, maar Patrick, als jij het allemaal zo zeker wist, waarom heb je dat dan toen daar niet gezegd?

Kort en goed; the game is on.

De dagen erna lette ik goed op niet te veel van mezelf prijs te geven, want verdacht zijn is gunstig. Immers als een andere kandidaat 'op jou zit' en de test op jou invult gaat die er mogelijk eerder uit dan jij. Wat een heerlijk spel is het toch.

Ik genoot en alles voelde als extra. Meerdere andere kandidaten wilden een bondje met mij, ik vond een joker, kreeg een vrijstelling door op de stoel naast Rik te gaan zitten, ik werd penningmeester en dat alles was me in 2016 in de Dominicaanse Republiek niet gelukt.

Wat ik ook nog niet eerder had meegemaakt was een executie op tijd. De executie is sowieso altijd een ongekend spannend moment, want mag je door of ga je direct naar huis. Rik noemde mijn naam als eerste en bam! Rood scherm. Ik bleek een fractie langzamer te zijn geweest dan een andere kandidaat. En op dat moment zonk ik door mijn stoel en liep mijn hart leeg.

Wat was ik graag langer gebleven. Deze groep is zo fantastisch, zo veel lol gehad, zo uniek en die mensen moest ik daar en op dat moment acuut loslaten. Ik droeg mijn penningmeesterschap over aan Ron, kreeg en gaf knuffels van afscheid en liep weg. Minuten daarna kwam het regenwater met bakken uit de hemel en hóe passend was dat.

Dank jullie wel lieve kijkers voor jullie steun en lieve berichten. Dank jullie wel lieve geweldige mede-kandidaten, mensen van de productie, alle technici, makers etcetera. Jullie hebben definitief bewezen dat dromen uit kunnen komen en daarom voel ik me vooral een enorme bofkont.

Ellie.

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-4-4/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Joost2 op 26-09-2020, 22:03:39
Wederom een mooi dagboek.  ::bravo:: En volkomen terecht imo dat Ellie terug mocht keren voor een tweede keer widm. Ik heb genoten van haar deelname ook al heb ik haar nooit verdacht als mol.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: vveerraak op 26-09-2020, 22:57:21
Jammer van Ellie, ik had haar best nog wat langer gegund.

Het valt me op dat ze zegt dat de kandidaten elkaar pas ontmoetten in Montichiello, terwijl het daar leek alsof ze elkaar al eerder hadden gezien.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: grasisgroen op 27-09-2020, 12:01:25
Mooi! Ja, ze was oprecht dankbaar, datzag je bij het afscheid met Rik.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 27-09-2020, 20:08:02
Mooi dagboek!  ::bravo:: Fijn dat ze er weer bij was dit seizoen.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 27-09-2020, 20:38:43
Je bent fan van Ellie, of je kan haar (figuurlijk) wel schieten.

Ik behoorde, en behoor nog steeds, tot de eerste groep.

Natuurlijk: Ellie legt graag uit, is heel beslist in haar mening, maar heeft in de loop der jaren ook laten zien over een gezonde dosis humor en zelfkennis te beschikken.

Mooiste moment was gisteravond, bij het passeren van een blote dame op een schilderij: ''Doorlopen, Ellie, blijf gefocust.''

Dan doen ze het maar ZONDER Ellie, dit seizoen. Moet maar, hoort bij het spel.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 27-09-2020, 21:33:03
Mooiste moment was gisteravond, bij het passeren van een blote dame op een schilderij: ''Doorlopen, Ellie, blijf gefocust.''

Patrick zei dat. ;)

Maar Ellie heeft zeker ook wel humor, dat heeft ze op andere momenten laten zien.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 27-09-2020, 21:48:04
Patrick zei dat. ;)




Ik zeg ook: mooiste moment was gisteravond.......Hierbij maakt het niet uit wie dat zei.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 10-10-2020, 21:55:25
Dagboek van de afvaller - afl. 6

Dat belletje dat je op een random dag krijgt met de vraag of je mee wilt doen aan het jubileum seizoen van Wie is de Mol? is een kans die je met beide handen vastgrijpt en niet meer los laat.

Een paar weken later loop ik door een pittoresk dorpje ergens in het prachtige Toscane met een telefoon in mijn hand, op zoek naar… werkelijk geen idee!
Het is gewoon begonnen, ik zit er 12 jaar later gewoon weer in, in Wie is de Mol? !

Oke, FOCUS, Patrick je wordt vast gebeld want waarom zou ik anders een telefoon in mijn handen hebben gekregen…. Maar niets!
Ik besluit maar te gaan wandelen en de andere kandidaten te gaan zoeken, als die er zijn, het zal toch niet nog een keer gebeuren dat we allemaal in een ander land of andere stad zitten….
Het is bizar hoe mijn brein het na 12 jaar weer oppakt, het spel, het gevoel, het wantrouwen en de beren op de weg, een onbeschrijfelijk gevoel van plezier en angst. Maar gelukkig kom ik Peggy tegen en langzaam begint het plein vol te lopen met 10 kandidaten, het was zo leuk om elkaar op deze manier tegen te komen. Wij zijn de Lucky bastards die het spel nog 1 keer mogen spelen.

Je zou denken dat we ervaringsdeskundigen zijn, maar meteen als kippen zonder koppen gaan we door elkaar praten, roepen, het was chaos, en ik hou der van, we zijn begonnen.

Wat heb ik geboft met deze groep, we hebben het gezellig en fijn en we zorgen heel lief allemaal een beetje voor elkaar. Omdat we het allemaal al een keer hebben mogen beleven staan we er ook allemaal wat anders en rustiger in, niemand gaat hier voor de winst, we zijn hier allemaal om nog een keer oog en oog te staan met de Mol, en kijken of we ons persoonlijk record kunnen verbreken.

Maar goed, er is natuurlijk een Mol in ons midden die wellicht wat andere intenties heeft.

Had wel met mezelf afgesproken om meer naar mijn eigen gevoel te luisteren.

In 2008 heb ik me teveel laten leiden door Regina Romijn, ik begon Dennis in het vizier te krijgen maar zij overtuigde me dan weer dat Edo de Mol moest zijn.

Dat gaan we niet nog een keer doen.

Zie hier, 12 jaar later…

Ik heb me wederom te veel laten leiden, deze keer door Tygo, die met stevige argumenten kwam waarom die ene de Mol wel moest zijn.

Je wilt een soort van houvast in dit programma, een soort logica of een bevestiging dat jij niet alleen hele rare  dingen ziet bij bepaalde kandidaten.

Maar ik denk dat ik uiteindelijk zo met stress omga, ik kan en durf niet meer voor mezelf te denken.

Dit is hoe ik het spel speel en ik kan het blijkbaar niet op een andere manier

I fucking did it again!

Ik ga met een glimlach naar huis, who cares dat ik niet heb gewonnen, ik mocht nog een keer  op stap met een fantastisch tv team die dit programma 20 jaar met zoveel passie maakt.

Patrick.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Martje op 10-10-2020, 22:03:03
Weet iemand of Tycho inderdaad op Peggy zit/zat?
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 10-10-2020, 22:30:09
(Het dagboek van Ron staat momenteel nog niet op wieisdemol.nl.)
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Miem op 11-10-2020, 01:32:57
Weet iemand of Tycho inderdaad op Peggy zit/zat?
Volgens mij, zo uit m'n hoofd, heeft Tygo de afgelopen twee afleveringen geen harde verdenkingen uitgesproken. Dat Patrick aan zichzelf begon te twijfelen soort Tygo is überhaupt vreemd. Sinds wanneer delen zij informatie? Patrick probeerde tot aflevering vier een bondje te krijgen met Ellie. Daarna zien we hem samen met Ron.
Tygo werpte in aflevering vier wel verdenkingen op Ellie naar Ron toe, tijdens Meer of Min. En Tygo probeerde Jeroen verdacht te maken naar de hele groep met dat gescheurde briefje. Toen zei Jeroen dat Tygo op hem zat. Zit Tygo nog steeds op Jeroen? En heeft hij dat dan zomaar eerlijk met Patrick gedeeld? Of uit Tygo gewoon alle verdachte dingen die hij opmerkt, terwijl hij z'n mol geheim houdt.
Nou, in ieder geval weer wat om over na te denken.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 13-10-2020, 10:28:03
Dagboek van nog een afvaller - afl. 6

Dit dagboek lijkt me een mooie gelegenheid om eerst iedereen te bedanken die mij, na mijn executie van 2018, een nieuwe kans gunde in Wie is de Mol?

En die nieuwe kans (renaissance) was een onbeschrijfelijk, mooi en fantastisch avontuur. Ik heb er intens van genoten. En ja, de onhandige kandidaat spelen beviel me prima.

Dat het zo’n waanzinnig avontuur was komt door twee dingen. Ten eerste komt dat door uitstekende regie, perfecte productie, persoonlijke begeleiding en eigenlijk alles en iedereen rondom Wie is de Mol? Want zij zorgen ervoor dat dit een programma is waar heel veel mensen naar willen kijken en waar 99% van de BN’ers aan mee wil doen. En ten tweede waren dat die negen kandidaten waar ik best een beetje tegen op keek.

Maar neem nou Tina, wat een leuk mens is dat! Ik zie ons nog onhandig opzoek naar spiegels of namen in dat schilderachtige dorpje San Quirico d’Orcia. Of die lieve Nadja, een zeer talentvolle actrice en schrijfster die ik bij de lasergame opdracht zo vreselijk heb zien lachen, dat de tranen over haar wangen liepen. Ik heb nog steeds een beetje spijt dat ik haar op die brug in moeilijkheden bracht met die stomme vragen. Maar ook Horace heeft een onvergetelijke indruk op me gemaakt. Hij is een van de grappigste mannen die ik ken. Mijn room-mate. Wat was ik verdrietig toen hij het spel moest verlaten. Met Ellie had iedereen een goede band. Dat kwam door haar innemende karakter. De moeder van de groep. Ellie liet een leegte achter na haar vertrek.

Elba werd mijn laatste Waterloo. Zowel Patrick als ik moesten het spel verlaten. Maar het voordeel, als je met z’n tweeën moet vertrekken, is dat je elkaars verdriet deelt. Ik was dus blij dat ik met Patrick vertrok.  Ik kende hem al wat langer. Hij is een sfeermaker, iemand die je op je gemak kan stellen en altijd vrolijk is. Patrick is een vriend voor het leven. Jawel ook na dat bondje.

We namen na de executie afscheid van Nikkie, die ik niet meer los kan zien van onze lasergame. Ik zal haar missen. En ook haar bulderende lach. Een prachtige vrouw en een bijzonder mens. Ik zie, door ons vertrek, de tranen van Tygo. Hij heeft een enorm groot hart waar volgens mij 100.000 mensen in wonen. Ik ben blij dat ik een van hen ben. Ook het afscheid van Peggy valt zwaar. Ik zal onze drijfnatte speurtocht door Elba niet snel meer vergeten. Zo ook niet haar mooie verhalen en haar fanatisme in het spel. Ik omhels bij het afscheid Jeroen. Niemand is een groter gevoelsmens dan Jeroen. Hij houdt van iedereen dus dan ga je automatisch van Jeroen houden. Jeroen is mijn held. Hij is een wijs man die ooit tijdens de eerste executie tegen me zei: “Je moet maar zo denken Ron, er gaan er meer door dan dat er afvallen.”

Want dat was natuurlijk mijn persoonlijke hoogtepunt. Het groene scherm van aflevering 1. De frustratie van dat rode uit 2018 heeft me een lange tijd achtervolgd. We hebben er altijd maar een grapje van gemaakt. Maar toch. Het had zo weer kunnen gebeuren.

Maar gelukkig kan ik zeggen dat ik mijn eigen record heb verbroken.

Ron Boszhard

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-nog-een-afvaller-afl-6/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Molest op 13-10-2020, 10:33:39
::bravo::
EDIT: er mogen er nog wel een paar bij. Als je iedereen noemt in je dagboek, heb je een groot hart hoor!!
::bravo:: ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Pac op 13-10-2020, 10:36:27
 ::bravo::
Patrick is een vriend voor het leven. Jawel ook na dat bondje.
Klinkt alsof hij er inderdaad volledig in is getuind en geen verborgen agenda had bij dat bondje. Na alle discussies in de vele topics op dit forum weet ik het niet meer maar zat Ron dan toch gewoon op Nikkie? (Sorry dat ik nou de discussie weer start :P)
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 13-10-2020, 10:41:33
::bravo::
EDIT: er mogen er nog wel een paar bij. Als je iedereen noemt in je dagboek, heb je een groot hart hoor!!
::bravo:: ::bravo::

Ja, mooi al die liefde voor iedereen.

Laten we er op het forum een voorbeeld aan nemen. Of wordt het dan te klef hier? ;)
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Blip op 13-10-2020, 11:19:22
Ondanks de irritaties die richting het einde van het seizoen wel eens de kop op willen steken, is dit een forum waar iedereen m.i. over het algemeen erg aardig en netjes is naar elkaar. Maar kleffer mag natuurlijk altijd. ::bravo::

Prachtig dagboek van Ron. Gezien alle emoties tijdens de laatste executie was het een hechte groep geworden. Fijn voor Ron dat hij heeft kunnen afrekenen met zijn 'spook van de opera'.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 13-10-2020, 12:18:36
Jee, wat mooi geschreven weer!  ::bravo::
Mooi dat Ron iedereen zo noemt!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 13-10-2020, 17:16:24
Iedereen wilde Ron die kans geven, was blij dat ie dat eerste groene scherm kreeg. Gaandeweg begonnen veel kijkers zich aan hem te ergeren. Het klungelige gedoe stoorde hen.

Ik heb me nooit aan Ron gestoord. Ron is zo, speelde de onhandige kandidaat. Zo iemand kan de mol toch niet zijn?

Nee, hij was de mol niet. Zijn dagboek toont aan dat hij een groot hart heeft.

Patrick: hij ontpopte zich als een zeer sympathieke kandidaat, je kon echt merken dat hij van zijn eerste deelname geleerd had. En ik zag hem de finale ook wel bereiken. Jammergenoeg is dat net niet gelukt.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Rinusoide op 13-10-2020, 17:36:58
Erg mooi geschreven door Ron. Volgens mij heeft hij er ook echt van genoten en is het mooi dat hij een echte tweede kans heeft gehad.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 17-10-2020, 22:25:59
Dagboek van de laatste afvaller

In 2006 mocht ik mee met één van de grootste avonturen van mijn leven: Wie is de Mol?, een programma dat destijds nog lang niet zo bekend was als nu.

Naar Argentinië met 9 andere mensen. De meesten kende ik nog niet, ik was pas 6 jaar werkzaam als actrice. Het was geweldig. Voor mij de eerste keer buiten Europa op reis. Er ging een wereld voor me open. De opdracht op de prairie waarbij ik op een paard over de vlakte mocht razen op zoek naar enveloppen was de ultieme droom. Ik voelde me net de vrouwelijke variant van Ivanhoe. Ik heb bijna het avontuur van A-tot-Z mogen meemaken, vlak voor de finale lag ik eruit. Daardoor miste ik die geweldige opdracht op de zoutvlaktes. Een plek die ik nog heel graag had gezien. Ons jaar was heel bijzonder, daar leerde ik Frederique kennen. Een hele mooie vrouw, zowel qua uiterlijk als innerlijk, die ons helaas kwam te ontvallen vlak na de finale- uitzending. Dat maakte dat onze groep nog veel hechter werd en we jarenlang veel contact hebben gehad en met sommigen nog steeds. Onderdeel te mogen zijn van zo’n goed geproduceerd programma dat zich afspeelt op de mooiste locaties, zo veel fijne mensen te mogen ontmoeten en daar samen een hele bijzondere tijd mee hebben is uniek. En een ervaring voor het leven.

Dus toen ze me via mijn agent benaderden was mijn eerste reactie: Is de paus katholiek? JAAAAH ik wil heel graag weer mee. Dat je uit 200 voormalige kandidaten gekozen wordt om voor de 2e keer mee te mogen is zo’n eer en dus über-uniek!

Toen ik de groep tijdens de spiegelopdracht compleet zag werd ik helemaal gelukkig. Wat een heerlijk clubje vrolijke, lieve en grappige mensen bij elkaar. De meesten kende ik al goed en met de anderen was er ook meteen een klik. Je herkent iets bij elkaar. Het “we mogen weer”- gevoel. Op een schoolreisje doorspekt met bizarre opdrachten, elkaar legitiem beliegen en bedriegen om dan ‘s avonds onder het genot van een pasta piccante en Limoncello nog eens smakelijk te lachen en de dag door te nemen als een groep vrienden die samen op vakantie zijn. De stress weer te ervaren van de executies. Alsof je lijf daar een spiergeheugen voor heeft werd ik ineens weer 14 jaar terug in de tijd geworpen. Alles kwam weer terug. Hoe het was om onwetend het busje in te stappen en dan na uren rijden ter plekke pas te horen wat je gaat doen. De onzekerheid, de achterdocht, niemand meer te kunnen geloven en de continue mindfuck. Steeds als je denkt iets te weten, als je het gevoel hebt je Mol te hebben gevonden, wordt alles ineens weer anders en vliegt je Mol eruit of blijken de kaarten toch heel anders geschud. Ik dacht op een gegeven moment zelfs dat er in deze jubileumeditie gekozen was voor een steeds wisselende Mol om iedereen helemaal gek te maken en met name mij een loer te draaien. Ik was Piet Paranoia. Dat doet dit spel met je. En dat gaat 24/7 door. Ook als de camera’s niet draaien. En dat is intens maar ook te gek om mee te maken.

En daar zit ik weer, 14 jaar na dato, met trillende benen maar ook in berusting; de executie.

Al 2 keer eerder was ik ervan overtuigd dat ik eruit lag maar ik huppelde nog steeds rond daar in Italië. Maar bij deze executie wist ik het echt zeker; ik moet naar huis. En weer net voor de finale, net als in 2006. Dat is zo zuuuuuuuuurrrrr. Hier heb ik weer 14 jaar voor nodig om van bij te komen. Want voor iemand met FOMO (Fear Of Missing Out) is het heel erg moeilijk om iedereen achter te laten in de wetenschap dat zij nog mooie opdrachten mogen doen en dat gaan afsluiten met een feest. Maar ik ben blij en trots dat ik het zo ver geschopt heb en dat ik lid mocht zijn van dit zooitje ongeregeld, dat mollen naar een hoger level tilde.

Stel lieve Rick McCullough, meesterbrein van 20 jaar top amusement, jullie gaan nog eens 2 decennia door… Mag ik dan weer mee? In de versie die na Tina’s “Wie is de drol?” komt? De versie voor de ‘Net-nieters”?

Ik laat alles vallen en ga weer blind mee………de paus is tenslotte katholiek…

Peggy

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-laatste-afvaller/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 17-10-2020, 22:27:24
Mooi dagboek weer.  ::bravo::
En mooi dat ze Frederique noemt. <3
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Conejo op 17-10-2020, 22:28:28
 ::bravo::

Mijn favoriete kandidaat dit seizoen, samen met Tina.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Joost2 op 17-10-2020, 22:38:00
Mooi dagboek en ik stem inderdaad voor een net nieters editie. Peggy  ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 17-10-2020, 23:14:40
En ach, wat was het die eerste keer zuur. Op haar verjaardag in het vliegtuig naar huis gezet worden. Moederziel alleen. Nou ja. Niet helemaal alleen uiteraard. Maar zonder je nieuwe vrienden.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: FrankLapidus op 17-10-2020, 23:21:45
 ::bravo::

Hoe mooi  ::jaja::
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 24-10-2020, 22:01:33
Dagboek van de verliezend finalist

(https://wieisdemol.assets.avrotros.nl/user_upload/tygo_aantafel_jubileum.jpg)

“Ik zie je in de finale. Of ik ben de Mol of ik ben de winnaar van dit seizoen!”. Ik heb steeds alles ingezet op één iemand. Vanaf aflevering één! Noem het tunnelvisie. Ik noem het mijn geluk!

Ik kon de tests zo snel invullen. Dat is mijn mazzel geweest dit seizoen! Want die finale heb ik mogen meemaken! En hoe....

De telefoon gaat... Lange dag… Net klaar met filmen… Hey… Ik word gebeld. “Waar ligt ie nou?” Ik word gebeld door iemand die onder een codenaam in mijn telefoon staat... “Maar dat is Wie is de Mol????? “Met Tygo” zeg ik…  “Tygo, ik moet je een vraag stellen in het geheim als je begrijpt wat ik bedoel.” Ik kreeg meteen kippenvel over mijn hele lijf! Volgens mij riep ik ook heel hard, staande bij mijn openslaande deuren: “Jaaaaaaaa!!! Maar echt??? Natuurlijk!!!” Alleen de vraag al: Wil je nog een keer meedoen met Wie is de Mol? Hoorde ik het goed? Of ik nog een keer mee zou willen doen?  “Jaaaa!” Ik besef dat de iedereen mij kan horen schreeuwen… haha.. Dus zeg ik heel zacht: “Dit meen je niet! Altijd! Is dit een grap? Nee toch?!” Het mooiste programma van Nederland, het vetste en coolste spel en mooiste avontuur ter wereld! Zo een droom die NOG een keer uit mag komen… zo te gek!

Ik kan je echt zeggen dat iedereen die de eer heeft gehad om aan dit avontuur mee te mogen doen in de afgelopen 20 jaar allemaal maar dan ook echt allemaal, de wens hebben om deze rollercoaster nog een keer mee te mogen maken! En dat ik dan één van de uitverkorenen ben... WAUW! Ik was er ook echt een paar dagen stil van… ik mag deze droom nog een keer gaan beleven! Yesssssss... Ik had niet eens gevraagd wanneer de opnames zouden plaatsvinden… Alles zet ik hiervoor opzij! Maar echt alles…

Wat een vet seizoen! Wat een vet spel! Hoe bedoel je “kokerzicht”? (tunnelvisie op z’n Belgisch) Haha.. Ik gun het iedereen op de wereld om dit één keer in je leven mee te mogen maken! Het spel der spellen! En jullie hebben het kunnen zien. Wat een feest! Wat mooi! En het is me gelukt! Weet niet of je het kon zien maar ik stond wat rustiger in the game dan de vorige keer... zo kunnen genieten! Wie is de Mol? winnen is prachtig maar het mee mogen doen voor een tweede keer en dan in de finale te mogen staan naast Nik en Jeroen is echt net zo mooi! Je wilt alle opdrachten hebben meegemaakt… Dat is het mooiste. Je wilt niks missen... En ik mag vol trots zeggen dat ik de meeste opdrachten ooit in Wie is de Mol? heb gespeeld in twee seizoenen! Meer dan 45 zeker...  Zo vet! Ja... vind ik echt stoer ja! Het was een heerlijk avontuur! Een droom! Kippenvel over mijn hele lijf... pfffjjj...

En dan thuiskomen... in je hoofd zit je nog vol in Wie is de Mol?... het zit door je hele lijf. Zo een reis, die opdrachten, zo bizar, zo heftig, zo spannend, zo fijn, zo alles! Alle opdrachten gaan één voor één nog aan je voorbij. Dat duurt wel een paar weken... Heel moe maar zo voldaan! Heel soms als ik bijvoorbeeld boodschappen doe denk ik: “Onthouden! Witte gympen, blauwe spijkerbroek met gaten, geel shirt, haar in een staart! Niet vergeten...” Haha.. zo diep zit Wie is de Mol? in je.. Langzaam krijgt het gelukkig een plekje. Denk je! Want dan begint het; zeven maanden je mond houden.. haha.. Wat een programma! Heerlijk!

Heel veel liefde aan alle mensen die aan dit programma hebben meegewerkt en daarmee deze droom een tweede keer voor mij hebben laten uitkomen... Jullie zijn echt familie.

Kusss Tygo

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-verliezend-finalist-3/
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 24-10-2020, 22:02:28
Dagboek van de winnaar

(https://wieisdemol.assets.avrotros.nl/user_upload/Nikkie_aantafel_jubileum.jpg)

Meedoen aan Wie is de Mol? was altijd al mijn grote droom. Jarenlang keek ik met grote ogen naar sluwe streken van meesterlijke mollen als Dennis en Kees.

In 2018 kreeg ik hèt befaamde belletje: “Wil je met ons mee op reis voor seizoen 19?”. Nog voordat het team hun zin af kon maken, zei ik al gillend ja! Mijn droom... het gaat gebeuren, ik ga mee! Stiekem had ik al vaak in de spiegel “geoefend” hoe ik als mol naar voren zou stappen, apetrots de winst in ontvangst nam, of vredevol m’n verlies zou pakken. Alle scenario’s in vijftig verschillende versies kwamen voorbij.

En dan klopt het leven aan, en trekt je zonder pardon die droom weer uit. En wordt duidelijk wat ècht belangrijk is in het leven: Gezondheid en geluk, en dan vooral die van je familie. Net op tijd ben ik thuis om afscheid te nemen van m’n kleine broertje, die ook ongelofelijk fan was van het programma, en wat beteuterd constateert dat ik niet gewonnen heb, haha.

Een wervelwind gaat voorbij en op een willekeurige dag gaat de telefoon nog een keertje: “Stel, we maken een seizoen waar oud kandidaten een tweede kans krijgen... zou je dan ja zeggen?”. Ik krijg het warm en het zweet breekt me uit. “Een tweede kans?!” In traditie kan het team niet eens antwoord geven of ik heb alweer ja gegild.

Een tweede kans. Een nieuw avontuur om èxtra van te genieten, maar ook om hopelijk één van die vijftig scenario’s in de spiegel uit te laten komen! En voordat ik het weet sta ik daar... in Italië. Dit keer voelt alles anders... ik sta er niet alleen voor. Ik voel ‘m. Ik voel z’n kracht en elke keer weer heb ik ‘t gevoel dat ‘ie me de goede richting op laat kijken. Mikai...

Een van de vijftig scenario’s is uitgekomen! Namelijk dat ik apetrots die winst heb gegrepen... maar toen, in de spiegel, deed ik het alleen. Dit seizoen deed ik het samen, maar vooral vóór Mikai. Hopelijk geniet je van onze overwinning daar boven vriendje!

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-winnaar-3/
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 24-10-2020, 22:03:13
Dagboek van de Mol

(https://wieisdemol.assets.avrotros.nl/user_upload/jeroen_aantafel_jubileum.jpg)

Als ik hier alles zou delen dat ik zou kunnen vertellen over dit bizar mooie avontuur, over mijn Molschap, over die zalige groep mensen, over dat prachtige Toscane… Dan weet ik zeker dat ik door de baas van het internet teruggefloten zou worden, wegens het gebruik van te veel MB’s.

Maar ik wil je ook graag meenemen in mijn avontuur als Mol. In dat gevoel. Want er is veel gevoel. En mijn gevoel zit altijd in muziek. Muziek is emotie en zegt meer dan 1000 MB’s. Dus ik heb een playlistje voor je gemaakt met nummers die voor, tijdens en na de reis belangrijk voor me waren. Als je ze d’r ff bij zoekt en aanzet terwijl je dit leest, sta je dus heel even echt in het leven van de Mol van 2020.2! Dichterbij kom je niet, mensen! :-))
1. DUA LIPA - BE THE ONE

Dat was mijn ultieme track tijdens mijn O.Y. (Original Year, red.) in Oregon, USA, in 2017. Tijdens de opnames was dit nummer een enorme hit, draaide ik het vaak op m’n oortjes. En ik keek de Vlaamse versie van De Mol waarin Gilles de Mol was. Ik bewonderde hem om zijn eerlijkheid, vrolijkheid, spelplezier en fanatisme. Hij inspireerde me om in Oregon voor het Molschap te gaan. Ik heb destijds gemolliciteerd, maar had geen idee. Geen plan. Geen tactiek. Ik werd niet de Mol. Hahaha. Maar het nummer bleef. En elke keer als ik het hoorde, zat ik weer in het gevoel. En voelde ik ook steeds weer hoezeer ik fanboy ben van Wie Is De Mol?

Dus toen ik in de zomer van 2019 gebeld werd met de vraag of ik misschien nóg een keer mee wilde doen (WTF!!!!!), zette ik het weer aan om te genieten van het moment en de kans. Natuurlijk zei ik ‘JAAA!’. En wist ik ook dat ik weer moest gaan nadenken over de vraag of ik de Mol wilde zijn. Wat een vraag ook eigenlijk. Ik had een idee. Een plan. Een tactiek. En tijdens de mollicitatie wist ik al: dit gaat góóééd! Ik heb ‘m. Ik ben het. Geen idee waarom. Maar ik voelde het gewoon. Ik liep naar buiten en werd overmeesterd door een soort paniek. Shiiiiit! Wat is er daarnet gebeurd? Alsof je een brandende fakkel in een benzinestation dropt en wegrent in de hoop dat de boel niet ontploft. Een paar dagen later werd ik gebeld. ‘Jeroen, wil jij onze Mol zijn?’ Maar natuurlijk!! I am The One. Mijn hemel…
2. PAOLO CONTE - GLI IMPERMEABILI

Voor vertrek had ik, ook als Mol, geen idee wie mijn medekandidaten waren. Ik had het kunnen weten als ik had gewild, maar ik wílde het niet weten. Ik liet me graag verrassen, als een echte kandidaat.
Mijn hart maakte dan ook een sprongetje toen ik tijdens onze eerste opdracht in Monticchiello Nikkie tegenkwam. Ik had er al op gehoopt. Meteen schreef ik me bij haar in als kamergenoot. Gezelligheid gegarandeerd, dacht ik. En zo was het.  ‘Je moet er wel tegen kunnen dat de wekker vroeg gaat’ zei ze. ‘Ik vind het lekker om de tijd te nemen voor m’n make-up’.
'Schat, ik ben niet anders gewend. Voor mijn werk voor de ochtendshow op Radio 2 gaat mijn wekker elke dag om 4.15’, zei ik. En die serene vroege ochtenden herinner ik me misschien nog wel het meest van de hele reis. Nikkie’s wekker (dat melodietje zal me altijd bijblijven), lampje aan, raam open, frisse lucht, geluiden van het Italiaanse platteland. Ze stiefelt naar de badkamer, zet een krukje of een stoel voor de spiegel en begint aan haar kunstwerk.

‘Vind je het goed als ik muziek draai?’ vraag ik.

‘Prima!’ antwoordt ze uit de badkamer.

‘Heb je nog voorkeuren?’ probeer ik.

’Nee, hoor. Ik vind alles best.'

Ik draai mijn meest obscure favorietjes en haal ondertussen koffie voor ons beiden. Een heerlijke time-out. We spraken op de kamer nóóit over het spel. Dat hadden we niet persé afgesproken. Dat gebeurde gewoon niet. Dit ritueel herhaalt zich dagelijks. Na een week begint de ruimte te ontstaan om te genieten en te beseffen hoe bijzonder deze reis is. Ik zet Gli Impermeabili van Paolo Conte keihard aan.

We zijn in Italië op de reis van ons leven.
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 24-10-2020, 22:03:30
3 HARRY RABINOWITZ - ITALIA

Sommigen slapen, tijdens de (soms lange) ritten in het busje naar een volgende opdracht. Anderen schrijven in hun Molboekje. Ik soms ook, hoor. Voor de vorm. Allerlei onzinnige dingen. Maar dan schrijf ik tenminste. Althans: alleen als ik weet dat ik in de gaten gehouden word. En ik kijk naar buiten en geniet van het landschap. Dat prachtige Toscane. De kerkjes. De cipressen. Enfin, je hebt het op tv gezien. Ik raak enorm muzikaal geïnspireerd en maak een playlist aan met alle muziek die m’n hoofd binnen fladdert. ’s Avonds, als iedereen gebiecht en gedoucht heeft en we met een limonchellootje bij het vuur zitten gaat de muziek aan. Het zijn heerlijke momenten waarbij de ervaring van de kandidaten om de hoek komt kijken. Het spel is klaar. Nu zijn we weer gewoon vrienden.

Toen ik na de reis thuiskwam vond ik het zonde om de playlist voor mezelf te houden. Dus heb ik aan Nic Vegter (de muziektovenaar van Wie is de Mol?) gevraagd of hij er misschien wat mee kon en wilde. Dat kon en wilde hij wel. Het gevolg is dat een heleboel tracks (waaronder deze vrij prominent) een rol kregen in de serie.
4 DANNY VERA - ROLLER COASTER

Volgens mij was het Peggy die dit nummer op onze limoncello-en-haardvuur-avondjes steeds opzette. Dan zong ze hard mee. Uiteindelijk wij allemaal, trouwens. En het werd daardoor volkslied van ons jaar als bonuskinderen. Een maand later kwam dit nummer gierend hoog binnen in de Top 2000. (Leuk wist-u-datje: het appgroepje van de finalisten heet daarom ook ’Roller Coaster’)
5 BARBRA STREISAND - GUILTY

Barbra Streisand!!

WAT?

BARBRA STREISAND!!!

WAT??

Enfin. Wij zaten in het busje naar La Foce, de locatie van de finaletest en de ontknoping. De dag daarvoor had ik verzonnen dat ik vroeger een poster van Barbra Streisand boven m’n bed had hangen. Niet waar, maar ik vond het idee heel grappig en haar muziek is soms gewoon zo lekker. Dus zette ik deze knaller van haar aan op m’n oortjes, terwijl Nikkie en Tygo druk hun molboekjes aan het bestuderen waren. Het, door de regen verzadigde, Toscaanse land spiegelde aan ons voorbij.
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 24-10-2020, 22:03:44
6 SUPERTRAMP - FOOLS OVERTURE

De finale staat d’r op. Tussen buien door kwam in de tuin van La Foce het hoge woord d’r uit. IK BEN DE MOL! We drinken bubbels met iedereen van die prachtige, talentvolle, vasthoudende en stressbestendige ploeg.

Als de volgende grijze lucht zich aankondigt duiken wij als finalisten ons busje in. Op naar het hotel voor onze laatste nacht in Italië. We rijden door de donkere avondspits naar Florence. Nors kijkende Italianen focussen zich op de weg naar huis. Geen idee van ons avontuur.

Ik voel dat ik een jas heb uitgetrokken. Want hoe mooi het avontuur ook is, om drie weken haast dag en nacht ‘aan’ te staan is best pittig. Op mijn oortjes een nummer dat ik tijdens de reis heb herontdekt. En dan is daar het besef. WTF is er gebeurd? Ik was de Mol! En het is gewoon gelukt!! En volgens mij is het best goed gegaan.

Nikkie en Tygo zijn ook kapot, zitten ook in hun eigen wereld. Te appen met thuis en hebben niet in de gaten dat mijn besef er in dikke tranen van geluk uit komt.
7 ZUCCHERO - IL VOLO

Onze lieve groep gunt elkaar de wereld. We zijn door het leven en het spel gepokt en gemazeld. Er werd overdag heerlijk hard en fanatiek gespeeld. Maar ’s avonds was er de limoncello, de muziek en het spel bestond even niet. Vertelden we sterke verhalen en slappe moppen. En elke afvaller was een aderlating. Want geloof me: dat ik de Mol ben, wil niet zeggen dat ik geen gevoel heb. En echt iedereen had zijn eigen heerlijke aandeel in de groepsdynamiek.

Eenmaal terug in Nederland wilden we elkaar dan ook maar wat graag weer zien. Om te zien hoe het gaat. En om onze stoere Wie Is de Mol? verhalen uit te wisselen. Maar toen kwam Tante Corona. Onze dates gingen keer op keer niet door. Tot het in de zomer allemaal wat relaxter werd en de regels het toestonden om een barbecue in mijn tuin te organiseren. En íédereen was er. Wat een geluk om deze mensen te kennen. Natuurlijk had ik weer een playlistje gemaakt om de avond extra glans te geven. Deze track zal voor mij altijd aan dit avontuur blijven kleven.

Dikke vette geluksvogels zijn we. Dat we dit avontuur nóg een keer mochten meemaken. En al helemaal dat deze dikke vette geluksvogel de Mol mocht zijn. Misschien wel het mooiste dat ik ooit heb mogen doen. En wat een voorrecht om dat met jou als fan, als trouwe molloot te mogen delen. Wat heb ik genoten van jullie enthousiasme. Ik ga jullie missen.

GRAZIE!!
Jeroen

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-mol-3/
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: joligmolletje op 24-10-2020, 23:37:59
Wauw wat een mooie dagboeken! Met een grote glimlach heb ik alle verhalen gelezen. Ik ga morgen zeker die playlist van Jeroen beluisteren, super leuk dat zijn muziek ook nog in de serie is beland!
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, verliezend finalist, winnaar en Mol
Bericht door: Tunneltelevisie op 25-10-2020, 00:39:26
Wauw, weer zulke prachtige dagboeken!  ::bravo:: ::bravo:: ::bravo::
Mooie belevenissen van iedereen.  ::ok::