Realitynet - Realitynet.org

Oudere seizoenen => Wie is de Mol? => Wie is de Mol AVROTROS 2021 => Topic gestart door: Heinz op 2-01-2021, 21:47:58

Titel: Dagboek van de afvallers, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 2-01-2021, 21:47:58
Dagboek van de afvaller - Afl. 1

Wie is de lul? Ik!

Voor de helft van een cabaretduo wat elkaar maar al te graag tot op de grond toe affikt over van alles en nog wat kon m’n vertrek niet beter. Voor mij persoonlijk kon het niet dramatischer. Want toen ik ja zei tegen Wie is de Mol? 21 had ik maar één kleine twijfel: “…als ik er maar niet als eerste uitvlieg!” Ik heb serieus zelfs even overwogen de Mol te willen zijn om dat te voorkomen, maar het ging me net een stap te ver. Ik wilde op zóek naar de Mol. Ik wilde hem niet zijn. Dat heb ik geweten.

Via een single vriendin hoor ik wel eens over ‘slechte’ one night stands: Ze komen te vroeg en gaan niet snel genoeg weg en ik bleek de omgekeerde variant bij Wie is de Mol? seizoen 21. Ik kwam te langzaam (op gang) en was te snel weg…

Ik kan daar lang en breed over filosoferen, maar het was gewoon een drama. Wie is de lul? Ik. Met dank aan… mij! Het is een Mol in z’n reet kijken, maar Wie is de Mol? moet je spelen met je achterdocht op 100 en die van mij stond op 15. En improviseren was strategisch een slechte keuze. Kijk mij mezelf eens knap het programma uit improviseren…

En toch, voor de eerste executie stonden we buiten het oog van de camera’s in een kring, als een soort rugbyteam. We waren stil en ons heel erg bewust van het feit dat het eigenlijk nu echt ging beginnen. Één van ons zou de avond alleen in een hotel zitten en na 72 uur alweer op Schiphol staan… Ik wist dat ik de test heel slecht gemaakt had want ik had totaal geen idee. Het kon iedereen zijn. Zelfs Rik vond ik verdacht. Om een of andere reden zei ik: “Als ik er vandaag uitga, vertrek ik als een rijker mens omdat ik jullie heb leren kennen!” En zo voelt het, ook na het opnieuw beleven van die vernederende eerste exit, nog steeds!

Het was kort, en lang niet zo krachtig als ik gefantaseerd had, maar elke minuut meer dan waard! Zelfs het winnen van de ‘Wie-is-de-lul-trofee’…

Want Wie is de lul? Ik! Maar wel een blije!

Remco Veldhuis

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-1-4/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 9-01-2021, 21:56:27
Dagboek van de afvaller - Afl. 2

Minutenlang keek presentator Rik ons stuk voor stuk aan. De setting was fantastisch, in de prachtige tuin van een middeleeuws kasteel bij een ondergaande zon. Ik probeerde zo rustig mogelijk te zitten, een beetje onderuitgezakt. Keek zo nu en dan naar mijn medekandidaten die er net zo aan toe waren als ik. Maar ondertussen klopte een ader steeds harder in mijn nek. En ik zag dat ik niet de enige was die zich zorgen maakte. Want wat als je er als eerste uitvliegt bij ‘Wie is de Mol?’?

De rode gloed zorgde voor een indrukwekkende sfeer. De spanning spatte werkelijk van het tv-scherm af! Want dat is ‘Wie is de Mol?’ ook: een onvoorstelbaar mooi kijkspel met de meest geweldige taferelen.

Iedereen probeerde zichzelf een houding te geven toen Rik eindelijk begon met de executie. Laat het dan maar snel over zijn. Bij de vierde naam was het raak: Remco moest het spel verlaten. Hij was als verdoofd, had het totaal niet verwacht. Niemand eigenlijk.

Had hij net als ik grote twijfels over de test: Zat ik wel in de juiste richting te denken? Het afscheid van Remco was te kort en vooral krachtig. Hij schreef vorige week al dat we een ‘bijzonder momentje’ samen hadden. En dat was ook zo. In een korte tijd waren zoveel spontane en energieke mensen bijeen, die het ook nog eens vanaf de eerste minuut heel erg goed met elkaar konden vinden.

De volgende dag waren er nieuwe uitdagingen, een speurtocht door een kasteel en weer een lasergame waar ik de eerste keer niet echt gelukkig van werd. De tweede keer ook niet. De opdracht met de vrachtwagens was mij op het lijf geschreven. In de aanloop was er enig tumult over wie er mocht sturen en wie een centrale rol zou krijgen. Dat mocht ik niet zijn en het werd Florentijn. Dan maar een Henk Wijngaard-tje (voormalig trucker die een hit had met het nummer ‘Met De Vlam In De Pijp’ in 1978) en gaan met die enorme machine. Dat was ècht leuk. Alleen jammer dat Splinter een aanwijzing verkeerd doorgaf, of was dat bewust?

Daarna de test. Ik heb zoveel mogelijk spreiding toegepast, maar het mocht niet baten. Na de vierde of vijfde kandidaat zei Rik mijn naam en ik wist het al voor het scherm tergend langzaam op rood ging: ik lig er uit. Het spel was nog teveel een tombola en iedereen kon de Mol zijn. Maar wat was het een geweldige ervaring om aan dit televisieprogramma te mogen meedoen. Toen ik al in het najaar van 2019 voor het eerst benaderd werd, hoefde ik geen seconde te twijfelen. ‘Wie is de Mol?’ is één van die bijzondere gebeurtenissen die je persé wilt meemaken, de bucketlist zeg maar! Ik had het voor geen goud willen missen om met zulke fijne mensen een heerlijke week in het zonnige en mooie Tsjechië te mogen doorbrengen. Vrienden, succes jullie, ik ben toch wel heel benieuwd Wie Die Mol Was...

Erik de Zwart

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-2-5/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 9-01-2021, 22:13:02
Mooi geschreven.  ::ok:: Jammer dat we niet zoveel van Erik hebben gezien.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 16-01-2021, 21:42:16
Dagboek van de afvaller - Afl. 3

Thomas Batamemorial Zlin Tsjechië.

Wat was ik in de wolken, totaal ontspannen, erg vermoeid maar opgelucht, ik was eruit!
Van het begin af aan had ik me op subtiele wijze verdacht gemaakt bij mijn medekandidaten.
Weer een aflevering verder!

Het prachtige functionalistisch gebouw in Zlín, opgetrokken uit beton, staal en heel veel glas, gaf me een enorme lift.
Het licht binnen in het Thomas Bata Memorial was overweldigend en voelde verrukkelijk!
Dromend en verlicht gleed ik op mijn lauwe pattas binnen, op weg naar de computer voor de test.
Ondanks dat ik antwoord had op alle vragen zette ik voor de zekerheid mijn twee vers verdiende jokers in.
Als het voor mij al zo overduidelijk was, dan gold dat ook zeker voor mijn medespelers.

Geen moment bedacht ik me dat het wellicht ook nog slim zou zijn om op mijn twee andere mollen in te zetten.
Ik was zo zeker en het voelde zo lekker; eruit zijn!
Terwijl ik met mezelf had afgesproken te blijven spreiden tot aflevering zeven.
Voor aanvang van het spel had een aantal vuistregels in mijn molboekje geplakt, mocht ik niet meer helder kunnen zien of denken.
Alleen had ik mijn boekje sinds deze ochtend niet meer ingekeken…

Kamikaze

Alles of niets!
Zo intuïtief maak ik ook mijn keuzes in mijn werk als kunstenaar. Ik vertrouwde op de aanname.
Met een zelfverzekerde klik drukte ik op return en de test zat er op!
Stuiterend van opwinding van binnen, blakend en verlicht liep ik de trap af het prachtige gebouw uit naar buiten.
Voor het eerst zin in de executie!

Niet meer kunnen spreiden:

Eigenlijk heb ik alleen bij de eerste test op een aantal mensen kunnen inzetten.
Bij de tweede test wilde ik wederom spreiden maar dat lukte niet vanwege de volgorde van de vraagstelling en daardoor zat ik bij deze test maar op twee mogelijke mollen.
Een van mijn mollen ging naar huis, dat maakte de andere nog verdachter.
Ik checkte, dubbelcheckte mijn aantekeningen en observeerde de volgende opdrachten nog specifieker.
Alles leek te kloppen, had ik de Mol ontmaskerd?

Dit spel is geniaal!

Het is een zo ontzettend gelaagd spel, het is sociaal, mentaal en fysiek.
Sportief zijn, logisch nadenken, goed kijken, cool doen, huiswerk maken en het reproduceren van wel of niet opgeslagen kennis.
In het spel, buiten het spel, alles wordt spel, je staat daardoor continu aan. Het trekt al je menselijke registers open!
Heerlijk halve waarheden beoordelen, antropoloog spelen, luisteren en onzeker zijn, ik vond het prachtig!
Wat heb ik genoten van de groep, het enthousiasme, lol, plezier, geklets, samen eten, geroddel en de theorieën…
Bijzonder kandidaten, gewone mensen vol bedenkingen en hun zeker- en onzekerheden.

Rood scherm

Rood scherm, echt niet!
Waarom dan, hoe dan?
Kan me niet eens meer herinneren wat Rik tegen me zei of vroeg bij het afscheid, heb ik wel dag gezegd?
Mijn gedachten draaiden op volle toeren en mijn hersens kraakten.
Wat is er gebeurd en wat is de nieuwe opdracht?

Ik leerde snel maar niet zo snel;)

Niet meer helder in deze lucide droom, de controle verloren en thuis wakker geworden.
Miste meteen de enorme hallucinerende werking van het spel.
Wat was het een voorrecht om zo heerlijk sociaal, fysiek en samen te zijn in deze bizar sociaal afstandelijke tijd.

Florentijn Hofman

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-3-4/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Karlijn13 op 16-01-2021, 22:21:26
Oftewel, of Joshua is echt niet de mol, of iedereen zit al vol op Joshua.
Ga toch voor optie 1  ::jaja::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 16-01-2021, 22:24:00
Ik denk ook dat hij er om Joshua uit is gegaan.  ::jaja::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mosquito op 16-01-2021, 23:20:20
Joshua Jung?  :P
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 23-01-2021, 21:46:10
Dagboek van de afvaller - Afl. 4

Ik probeer het vliegje op mijn Molboekje niet te storen, ze houdt me gezelschap zolang het duurt. Ik ben de pauze in haar missie, zij is mijn houvast in de stilte voor de storm.

Ze landt zacht, lijkt me aan te kijken, klaagt een beetje. Zucht diep, ijsbeert heen en weer. En ik, ik probeer stil te zitten om haar niet te storen zoals ik doe als iemand naast mij ligt te slapen en ik ben al uren wakker, stilliggend om maar niet te wekken.
Met gedachten in mijn hoofd die ik in het normale leven met snelle treinen, koffieplekken, telefoons, mensen en Instagram probeer te onderdrukken.
Het normale leven waar het grijze gras zich verspreidt over parken.
Het normale leven van blauwe lampen die in m’n vermoeide ogen schijnen.
Het normale leven waar jij & ik niet bestaan en nooit zullen overleven.
Ongelakte nagels, dromen die je vergeet zodra je wakker wordt. Vieze zonnebrilglazen, schoenen waarvan de neuzen zijn versleten.
Ik wil voor altijd met dit vliegje zijn op dit moment. 
Ze haalt diep adem, strekt haar schouders, opent haar vleugels zo wijd als ze kan en vliegt weg.
Zwarte aderen verspreiden zich over iets wat ooit leefde. Een verdord blaadje ligt gekreukeld over tientallen klavertjes drie. Vandaag geen klavertje vier gevonden.
Ik doe lopend naar de test nog een schietgebedje naar Shiva, die ironisch genoeg ‘de verwoester’ is, en ik voel me thuis, wil niet weg.
Groepen mensen heb ik altijd intimiderend gevonden en eng. Dat was mijn enige zorg die ik had nadat ik hysterisch blij was dat ik mee mocht. Maar deze club mensen, productie en kandidaten, voelde als een warm bad met glitter bath bombs, champagne, aardbeien en muziek (en ergens wat gif verstopt voor de spanning ;) ) 
Bij de test wist ik precies dat ik het fout deed, maar het kwaad was al geschied en ik liet me te veel verleiden door afleiding en avontuur. Werd meegesleurd door een ongelooflijke draaikolk waar ik elke seconden meer in verdronk en meer van genoot.
Daar zitten we.
Een heerlijk bij elkaar geraapt zooitje mensen wiens paden ik normaal gesproken waarschijnlijk nooit had gekruist.
Rik kijkt ons een voor een aan op de manier die alleen hij kan en vreemd genoeg vertrouwd voelt.
Even doorheen bijten, dan kan ik straks weer die draaikolk in, denk ik nog.
Maar nadat Rocky haar scherm krijgt en ik opgelucht ben dat ze er nog in zit, zie ik in een flits mezelf met de gele rugtas op mijn rug (geleend van m’n beste vriendin aan wie ik beloofde dat ik zou winnen) en mijn koffer die net zo groot is als ik (geleend van m’n moeder aan wie ik beloofde dat ik zou winnen) op Schiphol staan.
Alsof mijn brein eventjes de toekomst in kan kijken om mij alvast te waarschuwen en te beschermen. Zodat het geschreeuw van het genadeloze rode scherm wat gedempt wordt.
Ik lig eruit. Zo simpel en zo snel.
De eerste week terug voelt als liefdesverdriet en doorgerookte longen.
Terug naar het normale leven van de vieze glazen en blauwe lampen.
Maar waar het gras niet zo grijs was als in mijn herinnering en steeds groener lijkt te worden. Mede dankzij dit avontuur.

Lakshmi Swami Persaud

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-4-5/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Molest op 23-01-2021, 21:50:44
Wat mooi geschreven. Echt Lakshmi.
::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 23-01-2021, 21:58:13
Mooi geschreven! Toffe kandidate!  ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: cinner op 24-01-2021, 04:57:36
Mooiste dagboek van de afvaller denk ik. Jammer dat ze eruit moest.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: molE13 op 24-01-2021, 13:19:51
Dagboek van de afvaller - Afl. 4

Lakshmi Swami Persaud

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-4-5/
Prachtig verhaal van een mooie, leuke meid!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 24-01-2021, 19:58:43
Mooi beschreven, en helemaal Lakshmi.


Overigens wel knap dat Lakshmi aan het vliegje op haar molboekje kon zien dat het een vrouwtje was.

Dan moet je toch wel heeeeel goede ogen hebben. ::rofl:: ::rofl::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mollem op 27-01-2021, 11:31:56
Wow...  ::bravo:: Lakshmi
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 30-01-2021, 21:52:15
Dagboek van de afvaller - Afl. 5

Okay. Here we go. Waar beginnen we.
Bij een wereldwijde pandemie die de wereld op de handrem zette.
Bij een bomvol festivalseizoen in Europa dat als sneeuw voor de zon verdween.
Bij grenzen die dicht gingen en overheden die struikelden.
Bij Joshua vol energie maar zonder podium.

And there she was: Wie is de Mol? Of ik door het wegvallen van alle optredens misschien een keer mee kon doen. Sold! In a heartbeat. En ja, ik zei het in het Engels, de taal die sinds mijn eerste woordjes al door mijn Nederlands verweven zit.

Ready was ik. Ik had mezelf wijsgemaakt dat ik wist wie de Mol was. Nu hoefde ik alleen nog maar te genieten van dit spel waarvan ik nog geen idee had hoe krankzinnig het eigenlijk was. Ik had het nooit echt gekeken. De nacht voor vertrek keek ik snel een paar afleveringen, maar werd ik vooral dronken met mijn vriendinnetje die ik een kleine maand niet zou zien. Want ik ging winnen. Zoveel was duidelijk. Een klein afscheidsfeestje had dus zonder twijfel de prioriteit boven een goede voorbereiding. Brak en katerig aankomen op Schiphol zou me tevens helpen bij het vertrouwen op mijn gut feeling. De geest is makkelijk af te leiden, te bespelen. Ze is receptief voor manipulatie. Het onderbuikgevoel always knows best. En moe zou ik daar beter bij kunnen. So far so good. En holy fucking shitballs did it get better.

Vanaf het eerste moment werd het duidelijk dat dit spel en de mensen erachter geen spelletje speelden. They meant business. Wat een machine, wat een fantasie, passie en toewijding. Als zelfs corona je niet kan stoppen zo’n monsterproductie neer te zetten met zoveel mensen op zoveel verschillende locaties (elke dag de maatregelen in acht nemend en regelmatig testend) then what will? Niks dus. Wie is de Mol? is een op hol geslagen trein zonder remmen dat een spoor van chaos, geluk en wanneermagikweer achter zich laat. En deze trein zette mij af bij de executie in aflevering vijf.

Vijf afleveringen lang was ik de hoofdrolspeler in mijn eigen film. De guy die overbodige koprollen maakte tijdens het lasergamen. Want ja what else? De guy die zijn oprechte onhandigheid liet samensmelten met bewust verdacht zijn (er al na tien seconden achter komen dat hij de walkie talkies verwisseld heeft en er dan maar voor kiest het zo te houden). De guy die onderdeel werd van #TheAlliance met Splinter. Ondanks de belofte die hij zichzelf deed niemand ècht toe te laten en altijd meedogenloos het spel te spelen. Hier verkoos mijn onderbuik vriendschap boven victorie. Ik was de guy die al abseilend alles vergat dat met codes, jokers of geld te maken had. De jokers en de vrijstellingen deden me weinig. Spreiden heb ik geen aflevering gedaan. Mijn gut feeling en ik zaten goed. Zo vertelde hij me ook dat aflevering vijf mijn halte was.

Thanks for the ride Wie is de Mol?. The pleasure was all mine.

Showpony out.

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-5-3/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Sanmol op 30-01-2021, 21:54:11
Citaat
Hier verkoos mijn onderbuik vriendschap boven victorie.

Splinter mol? ::vergroot::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 30-01-2021, 21:55:27
Lijkt erop dat Joshua daar in ieder geval ernstig rekening mee houdt. Maar hij weet het antwoord nog niet.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: joligmolletje op 30-01-2021, 21:56:28
Wauw, wat een mooi dagboek! Superjammer dat Joshua uit het spel is!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Karlijn13 op 30-01-2021, 22:01:22
Heerlijk dagboek om te lezen  ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 30-01-2021, 22:05:49
Mooi!  ::bravo::
Maar ook jammer dat hij het spel heeft moeten verlaten!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Leendert op 30-01-2021, 23:15:01
Lijkt erop dat Joshua daar in ieder geval ernstig rekening mee houdt. Maar hij weet het antwoord nog niet.

Aan de andere kant zegt Joshua tegen Rik iets als: “hij ([Splinter]) staat nu daar omdat ik nu hier sta.” Dat zeg je niet als je denkt dat Splinter de mol is.

Maar goed, er zit wat tijd tussen zijn afvallen en het schrijven van dit dagboek. Het kan zijn dat hij in de tussentijd tot inzicht is gekomen dat Splinter best de mol kan zijn.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: widm1992 op 30-01-2021, 23:32:15
Maar zonder te spreiden dus zo ver gekomen? Interessant ::jaja::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mollem op 30-01-2021, 23:44:03
De portowissel was dus idd bewust.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 31-01-2021, 21:43:57
Great daybook......
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 13-02-2021, 21:39:16
Dagboek van de afvaller - Aflevering 7

“Heb ik dit wel goed gedaan? Shit, had ik toch voor die joker moeten gaan? Oh nee hè, wat is wijsheid?!”. Mijn hart gaat een tikkeltje te hard en er gaan 100 gedachten per milliseconde door mijn hoofd. Zojuist heb ik een ontmoeting met de Mol gehad en ik zit alleen in een snikhete ruimte in Tsjechië en ik ben compleet in het ongewisse van wat er nu gaat gebeuren. Oftewel: PANIEK!

Ineens is daar het moment na lang in mijn remi wachten. Wij, de kandidaten, ontmoeten elkaar en wat blijkt? Ik heb het goed gedaan. Het was een val van de Mol en ik ben bij mijn gevoel gebleven.

Veel mensen vragen wat mijn tactiek is voor Wie is de Mol? Alleen heb ik dus helemaal geen tactiek. Mijn enige voornemen voor deze belevenis is om zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven, kwetsbaar te zijn, en mensen de “echte ik” laten zien. En bovenal te vertrouwen op mijn gevoel, want mijn gevoel en hoofd zijn niet altijd helemaal lekker in sync. Ik hoor je denken dat dit de slechtste tactiek ooit is voor dit spel. Je hebt gelijk, dat is het ook. Deze meid had even totaal gemist dat het echt een kneiterhard spel kan zijn, en het ieder voor zich is. Maar dat zit niet in mijn zijn, dus ik probeer mij door alle gebeurtenissen heen te manoeuvreren.

Het is de meest bijzondere, confronterende, fan-tas-tische ervaring die ik heb gehad. We hebben het prachtige Tsjechië mogen leren kennen en ik ben op plekken geweest waar ik anders nooit zou komen. Ik heb hier vrienden voor het leven gemaakt en dat is zo zeldzaam en bijzonder. We hebben met elkaar de meest hysterische en bizarre opdrachten kunnen uitvoeren. Het kind kwam in mij naar boven, en heel soms dacht ik “misschien moet ik maar eens iets verkeerd doen, want dat is verdacht.” Maar dat gaat gewoon niet. Ik kan het niet verpesten. Tijdens het spel heb ik één leugentje verteld bij de beruchte bus opdracht. Daar baal ik oprecht nog steeds van, want ook al is het een spel, zo ben ik gewoon niet. Maar verder all-in, elke keer weer. Is dat slim? Nee, dat ik dit dagboekje schrijf is daar het bewijs van. Maar het is wie ik ben en ik ben mezelf gebleven.

Terug naar dat gevoel. Op de eerste dag vertelde ik mijn vertrouwenspersoon wie mijn Mol is. Puur gebaseerd op mijn onderbuik, want echte opdrachten hebben we op dat moment nog niet gedaan. Tijdens de dagen die passeren slinger ik alle kanten op, gebaseerd op de feiten. Maar mijn gevoel blijft hetzelfde. Toch gaat het mis. Op het laatste moment heb ik mijn hoofd de beslissing laten maken bij de test en niet mijn buik. Ik wist het direct na de test, en dat is dan weer zo waarachtig mooi dat je je lot al voelt aankomen. Voor mij is mijn Wie is de Mol? een van de mooiste ervaringen uit mijn leven geweest omdat je echt teruggaat naar wie je bent en het mega confronterend is. Dat ik nu in aflevering zeven het veld moet ruimen is helemaal oké, het was meer dan goed zo en ik was klaar om te gaan. De lessen die ik heb geleerd zijn zo waardevol en neem ik voor de rest van mijn leven mee.

Ik wil jou bedanken. Dank dat jij dit programma zo support en zelfs hier bent om dit te lezen. Jij lieve Molloot maakt het zo onwijs leuk om onderdeel te zijn van Wie is de Mol? Dankjewel! En natuurlijk het gigantische team wat dit programma maakt. Ongelofelijk wat jullie voor elkaar krijgen en hoe hard jullie hieraan werken!!  Je moest eens weten... Maar ook weer niet want dat haalt het grote mysterie rondom dit programma weg. Dank mede-Mollers, wat een feest om jullie in alle hoedanigheden te mogen leren kennen. En Johanneke, mijn vertrouwenspersoon, dankjewel voor wie jij bent en dat jij voor mij klaarstaat in dit proces en mij er doorheen hebt gesleept. Maar laten we wel wezen, dat doe je al 15 jaar. Zo dankbaar om jou als mijn vriendin te hebben. Ik hou van jou!

Marije.

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-aflevering-7/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 13-02-2021, 21:43:37
Mooi dagboek weer!  ::bravo:: Ik vraag me af of haar onderbuikgevoel wél op de juiste mol zat?
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Molest op 13-02-2021, 21:44:03
::bravo:: ::bravo:: ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 13-02-2021, 23:18:35
Leuk dagboek. Gewoon, zoals ze was in dit seizoen. Dan zou ik zeggen: je kunt dan beter in aflevering 7 afvallen, dan in aflevering 8.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 20-02-2021, 22:09:07

Dagboek van de afvaller - Aflevering 8

Sprookjes.

Aan het begin van de boulevard staat een groot gebouw dat bestaat uit gewelven. Symmetrisch staan de pilaren naast elkaar, als basisschoolkinderen die hand in hand richting de bibliotheek lopen. De gehoorzame pilaren dragen een krulrijk dak, waarop drie koepeltorens zijn gebouwd. De middelste koepeltoren steelt de show, en dat weet zij zelf ook. Stoer, zelfverzekerd en standvastig kijkt zij uit over de boulevard en verwelkomt zij de uitgeruste mensen. Per slot van rekening zijn we in een oude kuurstad beland. Maar hoe kan het dan toch dat de mensen mistig lijken? Ze zijn eerder bezig met deze wereld te verlaten dan er volop van te genieten. Ze zijn meer níet hier, dan wél hier. De versierde gebouwen lijken de mensen hier te moeten compenseren, ze in balans te brengen; het zijn de gebouwen die genieten

Het waren de laatste paar regels die ik in mijn Molboekje opschreef. Ik had net de test gemaakt, was ervan verzekerd al een langere tijd te weten wat het antwoord was op die éne vraag, en gebruikte de resterende tijd – zoals ik dat zo vaak deed tijdens dit avontuur – om te schrijven. En het resultaat lag voor me; drie Molboekjes die niet meer volstonden met informatie over die ene vrouw, maar vol stonden met scènes, locatieomschrijvingen en gebeurtenissen. Want dit land, de plekken en de avonturen schreeuwden om beschreven te worden. En zodra de pen het papier raakt, krijgt die stem een welverdiende klank.

[VERVOLG HIERONDER]
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 20-02-2021, 22:09:30
Toen ik opkeek, afwachtend op het moment dat we naar de executieplek mochten, zag ik de bloemen die in dit park stonden; bloemen die altijd leken te bloeien, waardoor ik nog een keer werd bevestigd in het gevoel dat ik al die tijd al had. Ik was in een sprookje beland.

Een paar minuten later zou voor mij het sprookje eindigen; een groen scherm was me niet gegund, een rood scherm werd aan me uitgeserveerd. En zoals je dat doet met een drankje dat je wordt aangeboden; je tikt hem achterover en lacht vriendelijk.

En het kostte me ook geen moeite om vriendelijk te lachen, want wat was het bijzonder. Wat was ik dankbaar. Wat was ik écht gelukkig die bijna drie weken dat ik mee mocht huppelen met het gigacircus dat dit programma is.

En dat geluksgevoel begon al bij de eerste dag dat we aankwamen toen we naar de allereerste draailocatie werden gebracht. Vanaf dat hooggelegen punt kon ik vanachter een heuphoge stenen muurtje over het dorp uitkijken. En nog veel verder dan dat; als ik naar rechts en links keek, zag ik dat na het dorp aaneengereigde landbouwvelden klaarlagen voor een nieuwe dag. Alsof het een kralenketting voor Moederdag was; landbouwgrond na landbouwgrond na landbouwgrond. Af en toe had een moedige boom stand gehouden en groeide hij nu weelderig een weg naar de zon, maar het was de vraag hoe lang een willekeurige boer die puberale opstand zou tolereren.

Het was mooi om dit land, Tsjechië, zo te zien liggen. Al die boerderijen, met eigen levens, waar voor eenieder grote gebeurtenissen plaatsvonden. Het had me een herfstachtig melancholisch gevoel gegeven, al die levens, al dat land, al die kleuren en bomen zo te zien. Het was een uitzicht waar je je hele leven over na kon denken.

Wat ik toen niet had kunnen vermoeden is dat we dit soort uitzichten, dit soort locaties, dit soort plekken aan één stuk door zouden bezoeken. Alsof de wereld voor even in een Efteling was veranderd, en dat je zonder wachtrijen en kassa’s elke attractie in mocht wandelen.

[VERVOLG HIERONDER]
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 20-02-2021, 22:10:03
Dat dit avontuur zo overweldigend zou zijn, had ik nooit kunnen vermoeden. Sterker nog, aangezien iedere kandidaat altijd leek te zeggen dat ie ‘overal doorheen ging kijken’ en ‘nergens in zou trappen’, had ik me voorgenomen om de kandidaat te zijn die ‘nérgens doorheen zou kijken’ en ‘óveral in zou trappen’.

En dat deed ik, vol overgave. Struikelmoment, na dansmove, na struikelmoment. Wankelend en wiebelend. En gelukkig maar. Want niet wetende in wat voor een programma, in wat voor een wereld ik was beland, ging ik er naïef en onbevangen doorheen, merkende dat hetgeen wat ik het liefst wilde vinden, bleek te ontstaan; een sprookje.

Want dat is wat Wie is de Mol? is; een sprookje. We reisden door een land dat van slijtage aan elkaar leek te hangen, als wasgoed dat niet écht schoon is geworden maar toch alvast hing te drogen. Maar ook het land dat gebouwen kent alsof het kerstbomen zijn; van top tot teen vol gehangen met versieringen.

En zo kon het dat we naar een oud klooster reisden, waar het leek alsof de houten vloer een kromme rug had gekregen, en waar de oude meubels leken te kreunen. Misschien dat ze ons eigenlijk wilden zeggen: ‘Laat ons met rust.’ Om vervolgens door te reizen naar Tsjechische steden waarbij de versierde huizen in de straten het in zich hadden je te laten verlangen een overbuurman te zijn van zo’n gebouw, zodat je elke dag kon genieten van het uitzicht. Waarna we doorreden richting steden die je het liefst als een jurk zou willen aantrekken, omdat je dan gala klaar was. En die locaties bleven maar komen als cadeautjes en felicitaties op je verjaardag; zo mooi en verrassend, dat zelfs als het regent, de zon schijnt.

Na een tijdje was het een pavlovreactie geworden. Als ik de bus uitliep op een nieuw locatie, stegen uit mijn keel direct opera-achtige klanken; ‘aaah’s’ en ‘ooohh’s’, gevolgd door ‘wat móóóói’. Momo, een van de geweldige crewmembers (sowieso stuk voor stuk fantastische mensen bij Wie is de Mol? – duizendmaal dank aan jullie allen), kon na een tijdje zijn lachen niet meer inhouden.

Maar los van het feit dat elk sprookje een prachtig decor heeft, een omgeving die betoverd lijkt te zijn, wordt ook elk sprookje vormgegeven door de karakters die erin voorkomen. En die karakters, die waren er.

[VERVOLG HIERONDER]
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 20-02-2021, 22:10:18
Toen we begonnen was ik met negen andere mensen; negen individuen die allemaal iets unieks hebben, allemaal iets bijzonders, allemaal mensen met een eigen verhaal. En elke keer dat iemand vertrok was het alsof een vervelend buurjongetje een puzzelstukje van de puzzel jatte; de gezelligheid werd langzaam uitgekleed. Al vormde zich met de overgebleven puzzelstukjes elke keer weer een nieuw plaatje dat warm en kleurrijk was.

En dat was dierbaar. Omdat je sommige mensen steeds beter leert kennen. Van The Grand Old Lady – lieve Renée, tot aan de jokeruitdelende Char, en team Roze (ja, Rock, zo noem ik ons toch maar even), tot de vurige stuiterbal Marije, tot aan Laks(ima), tot aan Remco die grappen als een polonaise aan elkaar wist te breien, tot aan De Stem en treinfanaat Erik en tot aan de altijd tekende (hoe klein het papier ook was) Florentijn.

En Joshua, want als Wie is de Mol? een sprookje is, dan was Joshua de prins op het witte paard. De prins die mij toefluisterde wie de Mol was waardoor ik langer in dit sprookje mocht blijven, en die liet zien dat die ene regel ‘trust nobody’ toch niet helemaal waar was; óók in Wie is de Mol? bleek ruimte te zijn voor vertrouwen, waardoor vriendschap kon bloeien.

En in elk sprookje zitten queesten; zaken die volbracht moeten worden. Ook dát zit in Wie is de Mol?. Van het koprolwild lasergamen, glijd je zo over in het afglijden van een gebouw van bijna 80 meter hoog. Om vervolgens in alle vroegte door te rijden richting een natuurgebied. Waar een bus ons dieper en dieper een bos in bracht, een bos dat langzaam aan zelfvertrouwen leek te winnen, waardoor het veranderde in een woud, waar we vervolgens mochten vingerverven op eeuwenoude rotsen. Om daarna doodleuk richting oude stilgezwegen en teruggetrokken mijnlocaties te gaan of richting een grasveld waar zweefvliegtuigen al hangjongerig op je leken te wachten.

Hoe het is om al die spellen te mogen spelen? Eigenlijk is dat, ja dit zeg ik als schrijver écht, niet te omschrijven. Want je mocht weer even ongeremd kind zijn; dat wat de grotemensenwereld je probeert af te leren, werd hier schaakmat gezet. Je hoefde het kind dat misschien met potlood nog in je geschetst zit, niet uit te gummen. Nee, bij Wie is de Mol? draait het leven opeens weer om maar één ding; spelletjes spelen. Wie is de Mol? is een groot schoolplein, bestaande uit een gigapeeltuin. Je verliest de realiteit en je relativeringsvermogen uit het oog, en dat is heerlijk. Fantasie en illusie ontnemen als een mist je zicht op de werkelijkheid. En dat gevoel is onbeschrijfbaar fantastisch.

[VERVOLG HIERONDER]
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 20-02-2021, 22:10:31
Was ik dan écht niet verdrietig toen ik wegwandelde? Nee, verdrietig niet, ontroerd wel. Door alles wat was gebeurd, maar ook door het resultaat. Want – noem me een romanticus of iemand die te veel in symboliek gelooft – ik vond het prachtig om weg te huppelen, om vervolgens om te kijken en te zwaaien naar deze drie finalisten. Drie finalisten die een prachtig plaatje vormen; drie vrouwen die in verschillende fases van hun levens zitten, die alle drie anders zijn, met verschillende achtergronden, verschillende voorkeuren en die verschillende verhalen met zich meedragen. Drie prinsessen blijven over. En ja, dat is mooi. En goed. En ze bleven er nog lang en gelukkig.

Daarbij; ik kwam niet om te winnen, maar won wel. De hoofdprijs zelfs. Want ik won onvoorwaardelijke vriendschap, dat om te beginnen. Ik won om weer te mogen spelen, klieren en kind te zijn. En ik won het bewijs dat ik altijd al wilde hebben, maar nog niet eerder had gevonden. Want hoe hard sommige mensen ook het tegenovergestelde beweren, ik weet het nu zeker; sprookjes bestaan dus wél!

Blijf huppelen,

Liefs,

Splinter

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-aflevering-8/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Fay111 op 20-02-2021, 22:20:51
 ::bravo:: ::bravo:: ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Contraspion op 20-02-2021, 22:22:46
Mooi!  ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: cinner op 20-02-2021, 22:23:39
Heel mooi geschreven  ::bravo:: En Splinter heeft mij ook laten geloven in een sprookje.  ;D
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 20-02-2021, 22:27:48
Prachtig dagboek. :D
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Fay111 op 20-02-2021, 22:48:02
Ik ben van België en kende je niet Splinter, maar iedere week verder in het programma, werd je meer en meer mijn wensmol.
Je bent een prachtig oprecht persoon, zo iemand met een karakter dat alleen in sprookjes nog bestaat.
Ik ga zeker je boeken lezen en naar je programma kijken.
Blij dat ik nog zo een echt, integer persoon met een hart van diamant heb leren kennen  ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Emmel op 20-02-2021, 22:48:55
Wat een mooi, ontroerend dagboek!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: kabouter op 20-02-2021, 23:08:23
Wat mooi geschreven Splinter! ::bravo:: ::bravo:: ::bravo:: ::bravo:: ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Bodejos op 20-02-2021, 23:18:15
Zoals Arco Mol Fan zou zeggen:

"Lekker kort ook''.........



Prachtig geschreven, Splinter.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: ViWiRu op 20-02-2021, 23:22:51
Dit dagboek is maar in 1 woord te beschrijven: wauw
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: joligmolletje op 20-02-2021, 23:25:54
Wat mooi geschreven Splinter! ::bravo:: ::bravo:: ::bravo:: ::bravo:: ::bravo::

Hier kan ik me alleen maar bij aansluiten, wauw!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mosquito op 20-02-2021, 23:36:42
Wie schrijft, die blijft.. in onze gedachten als top kandidaat.
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Fay111 op 20-02-2021, 23:45:19
Wie schrijft, die blijft.. in onze gedachten als top kandidaat.

Kan me hier alleen maar bij aansluiten !
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 21-02-2021, 01:02:48
Heel mooi!  ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: LdHmolletje op 21-02-2021, 09:04:31
Mooi!
De schrijver in Splinter is hier duidelijk naar boven gekomen, haha!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Lonneke*L op 21-02-2021, 09:37:01
Mooi en ontroerend dagboek ::ok::  :\'(
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: ERdoubleD op 21-02-2021, 09:44:55
Een long read die te kort voelt.

Mooi geschreven Splinter!
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Joost2 op 21-02-2021, 09:47:10
Een dagboek van een schrijver haha.

Leest heerlijk weg. Overigens komt Splinter met zijn eigen talkshow: SPLNTR! Vanavond de eerste aflevering  ::ok::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Heinz op 27-02-2021, 21:54:14
Dagboek van de afvaller - Aflevering 9

Hahaaaaaa vloog ik ineens ondersteboven in een stuntzweefvliegtuig boven een Tsjechisch oord met een man die ik én niet verstond én nooit meer van mijn leven zou zien, aan de vooravond van een finaleplek terwijl ik wist dat of ik of één van de geweldige medekandidaten op de grond die eindstreep niet zou halen. Dat is Wie is de Mol? voor mij in één exemplarische scène.

Ik heb van iedere seconde van dit hele avontuur genoten. Ook als we niet bezig waren met de opdrachten. Van het uit het raam staren tijdens de ellelange busritten, van het eeuwig chocolade scoren bij ieder tankstation, van de koffie overal waar we kwamen, van het muziek luisteren tijdens dooie uren, van de wandelingen door de prachtige natuur.

De fantastische mensen die dit programma maken, ze zorgen ervoor dat het zo goed is als het is. Dat is niet te onderschatten en het plezier van de kijkers van het programma ook niet. Geweldig hoe enthousiast iedereen is en hoe mensen meeleven met wat ik allemaal mee mocht maken. De opdrachten waren ook stuk voor stuk geniaal. Ik heb zo veel plezier gehad, alleen al in het verplaatsen van mezelf in de gedachtegang van de mensen die de opdrachten bedenken. En ik heb genoten van hoe ze die vervolgens hebben uitgevoerd. Wat een voorrecht ook dat we op al die locaties mochten draaien, waar dan telkens weer fantastische Rik op ons stond te wachten.

Daarnaast een kleine ode aan mijn medekandidaten. Stuk voor stuk helden en paradijsvogels die ik hopelijk nog mijn hele leven spreek. Remco, je geweldige humor en je stinkschoenen op het balkon buiten onze slaapkamer. Florentijn, de magische verhalen van al je werk, voornamelijk in China, waar ik uren naar kon luisteren. Erik, je machtig mooie herinneringen aan alles wat jij werk technisch deed, maar ook nog doet, wat mijn vakgebied raakt. Lakshmi, heerlijk poppetje met wie ik zo heb gelachen en met wie ik nog uren in de bus wil feesten. Joshua, om én met wie ik zo hard kon lachen met als hoogtepunt ons bezoek aan de kaasmarkt. Marije, hysterische heldin die ik wel eens achter het behang wilde plakken, maar er dan eigenlijk ook meteen weer vandaan wilde halen om prosecco mee te drinken. Splinter, lieve talentvolle jongen met veel geweldige verhalen. Renée, met wie ik altijd kon geinen en ook goede gesprekken mee kon voeren. En natuurlijk Rocky, bad ass babe zonder wie het nooit zo zou zijn gelopen als dat het is gelopen.

Het leest misschien wat overdreven, maar ik hou van overdrijven en het is allemaal waar. En we weten: wie schrijft, die blijft. Jullie horen nog van me. 

Charlotte.

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-aflevering-9/
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Molest op 27-02-2021, 22:30:23
Dagboek van de afvaller - Aflevering 9

Hahaaaaaa
....
Jullie horen nog van me. 

Charlotte.

Dit geeft mij weer hoop! ;D

Charlotte, je bent en blijft een geweldenaar! ::bravo::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Tunneltelevisie op 27-02-2021, 22:47:07
Dit geeft mij weer hoop! ;D

Charlotte, je bent en blijft een geweldenaar! ::bravo::

 ::rofl::

Bedankt Charlotte!  ::ok::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mosquito op 28-02-2021, 08:51:20
‘Nice..’, zoals de Britten zeggen.. ::jaja::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Geel scherm op 28-02-2021, 11:28:24
Geeft Charlotte hier nu de volgorde van afvallers en op het laatst pas de Mol?

Edit: laat maar, ze vergeet ook Erik xD
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Jezet op 28-02-2021, 12:32:33
‘Nice..’, zoals de Britten zeggen.. ::jaja::
Of Marseille zoals de Fransen zeggen  ::zwaai::

Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Run op 28-02-2021, 12:42:22
Dagboek van de afvaller - Aflevering 9

 En natuurlijk Rocky, bad ass babe zonder wie het nooit zo zou zijn gelopen als dat het is gelopen.

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-aflevering-9/
Amen.  :o
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Mosquito op 28-02-2021, 16:21:05
 
Of Marseille zoals de Fransen zeggen  ::zwaai::
::rofl::
Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: Gerhardt78 op 28-02-2021, 23:27:15
Amen.  :o

Jemig, dit is toch wel een weggever van jewelste.  ::oink::

Edit: En dan bedoelde ik niet “Amen” maar “Rocky de badass babe zonder wie het allemaal anders was gelopen ...”

Titel: Re: Dagboek van de afvaller
Bericht door: foxhunter op 28-02-2021, 23:57:52
Rocky heeft Charlotte erop gewezen dat Renée raar bezig was. Dat Renée Marije verdacht en dat vonden Charlotte en Rocky vreemd. Dat Joshua op Renée getunneld zou hebben. Vonden ze ook vreemd (maar klopt wel).
Hierdoor is Charlotte een ronde verder gekomen dan Splinter, omdat na dit gesprek Charlotte vol op Renée inzette.
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 7-03-2021, 08:49:14
Dagboek van de winnaar

Meedoen aan Wie is de Mol?, daar had ik dus nog nooit eerder over nagedacht en dus had ik het mysterieuze telefoontje met de uitnodiging nooit verwacht.

Het is een doordeweekse avond en mijn telefoon gaat, onbekend nummer, ik neem op. ‘Ben je alleen en kan je vrijuit praten?’ Ik ben alleen thuis dus ja. Wie is de Mol??? Of ik mee wil doen??? Hoe komen ze daar nou weer bij, waarom ik??? Ik begrijp er niks van.

Ik ken het programma en ik weet dat het de Champions League van de Nederlandse televisie is. Maar ik heb in het hele bestaan van het programma nog nooit één aflevering helemaal afgekeken. Daar komt ook nog eens bij dat ik niet goed kan puzzelen, slecht in raadsels ben en het liefst anderen help in plaats van mezelf. Ik twijfel, wil ik dit wel, kan ik dit wel? Mijn vriendin komt thuis en ik vertel haar meteen over het geheimzinnige telefoontje, ze zegt: ‘Dit moet je doen, dit kan jij en je gaat winnen.’ Dat vond ik nogal voorbarig, maar haar enthousiasme is aanstekelijk en ik besluit de uitdaging aan te gaan.

Dan is de dag van het vertrek aangebroken. Ik zeg tegen mezelf: gewoon dichtbij mezelf blijven en genieten. Maar het belangrijkste, denk als Pipi Langkous: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan. Met dat motto kom ik meestal heel ver.

Als ik mijn blinddoek afdoe bij de eerste opdracht zit mijn hart in mijn keel. Waar ben ik? Ben ik dit echt aan het doen? Mijn intuïtie wordt meteen op de proef gesteld: een deal met de Mol, nu al? Nee dat kan ik niet maken. In een fractie van een seconde zegt mijn gevoel: niet doen en vanaf dat moment weet ik wat me te doen staat, volg je instinct. Eerlijk gezegd snap ik er nog steeds niet zoveel van, maar het is begonnen en er is geen weg meer terug. Het meest bizarre avontuur dat ik tot nu toe heb mogen meemaken. Het brengt me langs verlaten kloosters, barokke kastelen en uitgestrekte bossen. Ik sta oog in oog met blacklight ballerina’s, doe loopings door het Tsjechisch luchtruim met een zweefvliegtuig en word keihard genaaid door mijn bondgenoot Charlotte. Ik moet erom lachen, ik dacht toen echt dat ik naar huis zou gaan, maar ik wist ook dat ik nog één kans had, de test! Ondanks dat Charlotte me in de maling had genomen bij de opdracht Raadgeving, nam ik het haar niet echt kwalijk, misschien een beetje. Maar zonder haar was ik nooit zo ver gekomen. Ik had een verschrikkelijk goede bondgenoot in haar. Samen Joshua en Marije afluisteren in het hotel, beetje de medekandidaten op het verkeerde spoor zetten en overleggen met ons Molboekje ergens in de struiken, geweldig.

Ik overleef executie na executie en bij elke biecht voor de executie krijg ik de vraag: Wat als je nu naar huis moet? Bij die vraag denk ik aan mijn vader, hij is begin 2019 overleden aan de ziekte ALS. Mijn grote Molukse voetbalheld waar ik mijn eerste voetbaltrucjes van heb geleerd. Op zijn sterfbed geeft hij mij een belangrijke levensles: ‘We zijn mensen van de dag, denk aan alles dat je in dit leven mag meemaken, alles dat je niet mag meemaken ken je niet en bestaat niet.’ Hij verwees naar alle mooie herinneringen die we samen hebben gekend, koester die en wees dankbaar. En dat was altijd mijn antwoord op die ene vraag: Wat als je nu naar huis moet? Dan ben ik dankbaar voor alles wat ik heb mogen meemaken, de te gekke opdrachten, de mensen die ik heb leren kennen en dat ik mezelf nog beter heb leren kennen door deze geweldig mooie reis.

Dat ik Wie is de Mol? heb gewonnen had ik nooit verwacht, mijn vriendin Bettina wist het daarentegen al vanaf het begin. Door dit avontuur weet ik dat ik stevig in mijn schoenen sta en dat ik er mag zijn. Vroeger werd ik wel eens gepest, omdat ik anders ben; ik ben een dubbelbloed, van Molukse en Nederlandse komaf, ik ben lesbisch en ik ben een vrouw die mannen met gemak door de benen speelt met een bal. Dat vonden mensen raar en dat werd mij heel duidelijk gemaakt. Als je dit leest en je hebt het gevoel dat je anders bent of wordt buitengesloten, dan hoop ik dat mijn reis in Wie is de Mol? jou kracht of inspiratie geeft. Want ook al verwacht je misschien niet zoveel van jezelf en verwachten anderen niet zoveel van jou, je kan altijd meer dan je denkt.

Tot slot, wat ben ik dankbaar voor alle mensen die achter de schermen aan dit mooie programma werken. Dit maak je alleen maar mee bij Wie is de Mol?. De bubbel die deze crew bouwt waarin ik alle dagen mee heb mogen doen is ongekend. Een hele diepe buiging voor jullie allemaal. Jullie hebben mijn leven een stukje rijker gemaakt.

Rocky

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-winnaar-4/
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, winnaar en Mol
Bericht door: Heinz op 7-03-2021, 08:52:16
Dagboek van de Mol

Als ik dit ‘dagboek van de Mol’ schrijf, ervaar ik het nog steeds als bizar dat ik de Mol was, mocht zijn en nog steeds een beetje ben. Mijn ogen zitten nog steeds een beetje dicht, heb zo lang blind, doof en onwetend moeten zijn. Ondergronds moeten leven.

Mijn naam is haas… ik weet van niks! Ik ben kandidaat, het enige wat ik weet is ‘dat mijn neus van voren zit en niet opzij.’ Dat was wat ik steeds maar weer zei als ik de eeuwige vraag kreeg… ‘Ben jij de mol?’ Ik wist ook niet van tevoren dat het me zo makkelijk af zou gaan om zo lang een geheim te bewaren. Het is al meer dan een jaar geleden dat ze me vroegen om mee te doen aan het programma waarvan ik al heel lang wist dat het bestond, en waarvan ik wist dat mijn kids fan waren, maar waar ik zelf nooit echt ingedoken ben. Hoe cool… en met name… hoe zouden mijn kids reageren als ik mee zou doen en als ik dan ook nog de Mol zou zijn óók!

Na de vraag of ik de Mol wilde zijn… was mijn reactie… ja leuk, lijkt me wel spannend, nog niet verder denkend wat dat zou behelzen! Verder pratend met de leden van de Mollicitatie werd het me tegengemaakt met de woorden: ‘het is eenzaam, het is zwaar, het is een hele verantwoordelijkheid…’ - dat ik schrok en zei: ‘Weet je wat?… ik laat het bij jullie. Jullie hebben ervaring en ik denk er nog ff over na. Hoewel… jullie maken het me zó tegen dat ik die beker aan me voorbij laat gaan…!’

Na wat weken werd ik gebeld met de vraag of ik het tóch wilde zijn .. dat ellendige beest. En zo ben ik erin getrapt… de Mol van 2021… en heb er geen moment spijt van gehad! Wat een ervaring om in de dit fantastisch programma te mogen staan, dat met zoveel liefde gemaakt wordt. Met een ongelofelijk creatief team. Met al twintig jaar ervaring. Dat je begeleidt en je vertrouwen geeft, want ik zeg je… het is een behoorlijke trip.

Je leeft gewoon ruim drie weken lang in een bubbel met negen andere gekken om je heen die ook aan dezelfde trip beginnen. En je weet dat je om de twee dagen afscheid zal moet nemen van de een of de ander. Soms met een traan en soms met een ferme handdruk want… ‘de Mol gaat nooit naar huis’. En dat heb ik geweten… Wauw wat een vette opdrachten heb ik allemaal mogen doen, wat heb ik genoten. Zou het zo nog een keer willen doen, maar dan als kandidaat - kijken hoe ver ik het dan zou schoppen. Hahaha.

Een onvergetelijk avontuur. En wat wordt er gespeurd door al die Molloten, ik keek mijn ogen uit op internet, al die verschillende theorieën; de een nog gekker dan de ander, soms bij het rechte eind en vaak ontzettend krom. Geestig, mooi en ontroerend.

Lieve mensen, medekandidaten, crew en kandidatenbegeleiders… dank voor dit feestje. Hulde.

Een ferme omhelzing en warme groet,

Renée ofwel ‘de Mol’

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-mol-4/
Titel: Re: Dagboek van de afvallers, winnaar en Mol
Bericht door: Rozz75 op 7-03-2021, 11:35:29
Wauw ontroerend het dagboek van Rocky. Wat een prachtvrouw!