Ik zie gewoon liever meer opdrachten waarin ze iets voor de lokale bevolking terug doen.De brug schilderen (s18) en het theaterspel (s11 - werden de kinderen ook vrolijk van) zijn hier goede voorbeelden van. En was in seizoen 6 ook niet dat ze spullen gingen inkopen voor een schooltje? Seizoen 20 in China met de foodtrucks ook erg leuk (niet zozeer iets terugdoen, wel leuke interactie met locals). Dus ja ze doen het zeker wel.
Het punt is volgens mij dat de makers de wereld steeds meer zijn gaan zien als louter decor (en bijgevolg alle eventueel daarin aanwezige mensen als figuranten) van het grote WIDM-universum waarin zij heer en meester zijn.
Ja, ik zat nog even te denken... Eerdere jaren had ik ook weleens dat het ongemakkelijk was, maar over deze opdracht maak ik mij drukker dan anders. Ik denk dat het vooral te maken heeft met dat de kandidaten aan de haal gaan met andermans werk/broodwinning. Als winkelier ben je trots op jouw winkel (lijkt mij) en dan is het op zijn zachtst gezegd vreemd als mensen dat werk 'lenen', op straat leggen, dat de halve stad erover heen banjert en dat je het vies terug krijgt.
Nu ga ik er wel vanuit dat er e.e.a. is geregeld, maar hier lijkt alles in dienst te staan van het programma. Als ik het bijvoorbeeld vergelijk met een brug schilderen (wat volgens mij sowieso moest gebeuren volgens de desbetreffende gemeente, dacht ik), dan doe je het samen met de mensen. Toch wel een verschil in opzet, denk ik: nu stonden de winkeliers vooral in dienst van het programma zelf.
In deze opdracht was er juist veel plezier en sensatie wat die mensen zelden meemaken.
Willen we wel een WIDM die de hele tijd op safe speelt en alle risico's probeert te vermijden?Met deze vraag suggereer je een tweedeling die helemaal niet bestaat. Ik vind het helemaal goed als er wordt geëxperimenteerd. Maar ik vind het tegelijk niet oké als mensen die daar niet mee instemmen worden gebruikt als decorstuk. Dat wil niet zeggen dat je de opdracht niet mag doen, dat wil wèl zeggen dat je dus inspraak moet regelen. Of nog beter: dat je die winkeleigenaren betrekt in hoe een opdracht er uit kan zien. En ik zou het als kijker heel fijn vinden als ik bevestiging krijg van de makers dat het op die manier gegaan is. Als dat is gebeurd, dan is dat met 2 minuten editen in beeld toe te voegen; als dat niet is gebeurd, dan moet het ontwerpproces van de opdracht anders.
Ik denk dat het pijnlijke bij de tapijtenopdracht is dat het erop lijkt dat er vooraf niet goed gecommuniceerd is met de winkeliers. Als die van tevoren goed hadden geweten wat de opdracht was waren ze niet snel hun tapijten terug gaan halen toen bleek dat er mensen overheen gingen lopen. Ze leken wel te weten dat er iets geleend zou worden, maar niet dat het gebruikt of zelfs vies terug zou komen.Dat is toch gewoon afgesproken dat sommige ondernemers hun tapijtjes weer gingen ophalen? Ik vind het juist gaaf dat mensen daar een echte rol krijgen in het spel! Net zoals in die kamers, toen bewoners de kandidaten gingen afleiden met praatjes over kinderen en kleinkinderen, foto's die bekeken moesten worden etc. Het zijn geen moeilijke rollen en ik vind het een fantastische aanvulling op het spel.
Ik snap dat je een algemene trend ziet/probeert te zien maar ik denk dat je moet oppassen met generaliseren. Iedere kijker vindt weer andere dingen goed en minder goed. Zelf heb ik al jaren last van plaatsvervangende schaamte bij sommige opdrachten zoals deze (de met post-its beplakte Chinezen staan nog helder op mijn netvlies) en in dit geval nog voordat de boze winkeliers hun kleden terug gingen halen. Met het gehannes met de schaapjes had ik dan weer minder problemen en ik heb me ook niet druk gemaakt over ballonnen op het strand. Anderen zullen daar wel weer problemen mee hebben. Laten we niet alles op een hoop gooien.Ik had bij de schapen en de ballonen op het strand ook nergens last van. Ik was er in dit geval ook wel vanuit gegaan dat er afspraken gemaakt waren. Ik denk dat ze anders met pek, veren en hooivorken het dorp uitgejaagd waren. De opdrachten met de lokale bevolking vind ik ook altijd genant. Ik moet er niet aan denken dat me gevraagd zou worden ze uit te voeren. Maar goed, er zullen genoeg mensen zijn die ze leuk vinden en dat mag gelukkig ook.
De opdrachten met de lokale bevolking vind ik ook altijd genant. Ik moet er niet aan denken dat me gevraagd zou worden ze uit te voeren. Maar goed, er zullen genoeg mensen zijn die ze leuk vinden en dat mag gelukkig ook.Weinig ondernemers hier blijkbaar, het is toch supergoeie reclame?
Met deze vraag suggereer je een tweedeling die helemaal niet bestaat. [... rest weggehaald vanwege lengte]
Dat is toch gewoon afgesproken dat sommige ondernemers hun tapijtjes weer gingen ophalen? Ik vind het juist gaaf dat mensen daar een echte rol krijgen in het spel! Net zoals in die kamers, toen bewoners de kandidaten gingen afleiden met praatjes over kinderen en kleinkinderen, foto's die bekeken moesten worden etc. Het zijn geen moeilijke rollen en ik vind het een fantastische aanvulling op het spel.
Weinig ondernemers hier blijkbaar, het is toch supergoeie reclame?Oh, ja hoor, ik kan het me vanuit de ondernemers wel voorstellen, alhoewel het wel mee zal vallen die "goede reclame" in Nederland. Hoeveel extra tapijtjes zouden ze hier door verkopen?
Weinig ondernemers hier blijkbaar, het is toch supergoeie reclame?
Dan ben je kennelijk van mening dat commercie/economisch gewin het belangrijkste is. Daar ben ik het niet mee eens.Denk je niet dat met de locals is afgesproken dat kleedjes die ongevraagd werden meegenomen - zal niet alleen door Everon gedaan zijn - weer opgehaald moesten worden als onderdeel van het spektakel? Deelnemers zijn enthousiast en denken dat afgesproken is dat ze alles mogen meenemen, maar nu moest er wel eerst netjes om gevraagd worden. Zo niet, dan terug met die kleedjes! Terecht.
"Chaos met locals" waarbij spraakverwarring een ingrediënt lijkt te zijn. (In dit geval Everon die niet begreep of hij nou wel of geen kleden mee mocht nemen en het vervolgens maar deed.)
(Overigens ben ik er zelf niet zo van om altijd maar vanaf de zijlijn op zoek te gaan naar kritiekpunten op (o.a.) dit programma. Dan houd ik het forum liever on-topic: wie is de mol, en hoe kunnen we ons plezier in dit entertainmentprogramma nog verhogen? Geniet eens een keer...)
De reacties van Rick en Rik gelezen hebbende, gun ik ze in dit geval het voordeel van de twijfel - al hebben we alleen hún woord dat alles keurig netjes was voorbereid en afgehandeld. Die opmerking over de stimulerende werking op de verkoop vind ik dan weer een beetje over de top: "Ze mochten blij zijn dat wij op hun ingedommelde marktstraatje neerdaalden".Volgens mij hoorde het terughalen van de kleedjes, inclusief boos gezicht - anders zou het raar lijken - erbij, maar goed, hopelijk krijgen we dat nog te horen.
Mijn Albaans is wat roestig, maar ik kan wel gezichten lezen. Minstens twee handelaren leken op zijn zachtst gezegd toch minder gecharmeerd van de hele situatie. Daar staat overigens die tengere oude dame tegenover, die het allemaal prachtig leek te vinden, vrolijk mee applaudisseerde en foto's nam met haar iPad.
Dit laat evenwel onverlet dat het, zeker de laatste jaren, regelmatig schuurt wanneer er opdrachten met locals worden gedaan. Ik ben helemaal niet tégen dergelijke opdrachten, en zelfs de (ingecalculeerde) Babylonische spraakverwarring hoeft wat bij betreft geen taboe te zijn. Ik herinner me met een glimlach de opdracht uit Argentinië, waarbij spullen moesten worden gekocht voor een plaatselijke lagere school. Of, uit hetzelfde seizoen, het diner bij het echtpaar Lopez Diaz (die natuurlijk volkomen ingewijd waren in de opdracht).
Speurtochten in stadscentra, boodschappenopdrachten, het vinden van mensen met bepaalde namen of eigenschappen zijn wat mij betreft dik in orde. Maar ik hoop dat de makers steeds een afweging zullen blijven maken tussen de amusementswaarde van een opdracht en de inbreuk op het dagelijks leven van de lokale bevolking. Aan dat laatste lijkt het bij herhaling te ontbreken, vanuit een misplaatst soort arrogantie. Niet overal op de planeet hebben mensen een boodschap aan het feit dat WIDM één van de bestbekeken programma's van Nederland is.
(Overigens ben ik er zelf niet zo van om altijd maar vanaf de zijlijn op zoek te gaan naar kritiekpunten op (o.a.) dit programma. Dan houd ik het forum liever on-topic: wie is de mol, en hoe kunnen we ons plezier in dit entertainmentprogramma nog verhogen? Geniet eens een keer...)
In China vond ik dit helemaal erg die opdrachten waarin ze elkaar niet begrepen want "haha dat Chinees is niet te volgen maar ach ze zijn wel zo lief" werd een beetje de strekking die ik er soms in las.
Ik was benieuwd hoe de veelgeprezen Zuiderburen dit soort opdrachten eigenlijk aanpakken. Doen die het beter?
In het afgelopen seizoen in Duitsland kon ik er vijf vinden:
- Een opdracht om de baasjes van honden te vinden in een park. Ingehuurde mensen, alleen ongemakkelijk als kandidaten fout zitten.
- Bubbelvoetballen tegen een lokaal Duits amateurelftal. Ook van tevoren geregeld dus.
- Een videoclip opnemen met een bekende jodelaar en andere lokale ambachtslieden. Wederom in een afgebakende setting.
- Paintballen tegen freerunners: wederom ingehuurd.
- Sprookjes voorlezen aan Duitse kinderen. Volgens mij vonden die er niet zoveel aan :P
In Griekenland had je trouwens nog de opdracht om zoveel mogelijk mensen te laten kijken naar een karaokeoptreden in een metrostation ::rofl:: Maar behalve dat kan ik me niet zo snel iets heugen waarbij mensen echt lastiggevallen werden of geacht mee te gaan in de chaos. Persoonlijk vind ik een georganiseerde ontmoeting met locals vaak op beeld ook prettiger om naar te kijken. Maar dat is een algemeen kritiekpunt op de opdrachten in WIDM die vaak te chaotisch in beeld komen.
Vind de reacties vooral veel wantrouwen uitspreken. Het is toch bekend dat er heel nauw samen gewerkt wordt met het land waar ze zijn, dat er goed gelet wordt op regelgeving, wetten en cultuur van het land en dat opdrachten zeer goed voorbereid worden? Waarom zou je dan nu ineens denken dat die mensen amper geïnformeerd zouden zijn en kandidaten zomaar kleden jatten etcetera?
Daar heb je wel een punt. Aan de andere kant heb je nog steeds die boze winkeliers die kleedjes terughaalden. Een veelgehoorde verklaring is dat dit te wijten is aan een mollenactie, en dat zou natuurlijk kunnen. Maar om daar voetstoots van uit te gaan ("natúúrlijk komen die boze mensen door de mol") lijkt mij juist weer getuigen van iets te veel vertrouwen. :)
Misschien heel simpel gedacht hoor: maar was deze opdracht niet heel makkelijk niet-ongemakkelijk te maken door simpelweg stapeltjes kleden klaar te leggen bij bepaalde plekken met een duidelijke Molenvelop/bordje erbij ??? Dat zou een kleine moeite moeten zijn voor de productie om te regelen. In plaats daarvan lijkt 'gastvrijheid van de lokale winkeliers' (spontaan of vooraf gebriefd) een kernelement van de opdracht te zijn. Dát is wat voor velen schuurt volgens mij.
Een woord voor deze topic. Zucht.Je hebt de optie om het topic te skippen hoor ;). Laten we de discussie inhoudelijk houden.
Vind de reacties vooral veel wantrouwen uitspreken. Dat vond ik overigens al voor de verklaringen van Rick en Rik gelezen te hebben. Het is toch bekend dat er heel nauw samen gewerkt wordt met het land waar ze zijn, dat er goed gelet wordt op regelgeving, wetten en cultuur van het land en dat opdrachten zeer goed voorbereid worden?Ik weet niet of dat wel zo bekend is. De enige keer dat ik me kan herinneren dat ze zich hier ooit over uit hebben gesproken, is toen er eerder kritiek kwam, namelijk op de opdracht in Colombia waar ze de was van mensen buiten moesten hangen. En deze keer leek het er toch sterk op dat in ieder geval niet elke winkelier van de opdracht op de hoogte was - en zat het ook nog in de uitzending met als enige commentaar de zeer verbaasde biecht van Kim-Lian over dat ze niet wilden dat er op hun kleedjes gelopen werd. Alsof dat heel raar was. Dan vind ik persoonlijk toch dat blijkt dat de productie hier juist niet goed mee omgaat. Misschien dat ze het met de mensen wel goed hebben opgelost, maar de manier waarop het aan ons wordt gepresenteerd vind ik nog steeds ongemakkelijk en niet respectvol overkomen. Het zou al een hoop helpen als je gewoon in de opdracht aangeeft of aantoont dat het goed geregeld is, ipv te denken dat dit de kijker niets boeit behalve als er kritiek komt.
Het is toch ook een kernelement? De interactie, moeilijkheidsgraad je uit te drukken in een taal die je niet kent, iets laten zien van de mensen en de cultuur. Denk dat het veel meer schofferend zou zijn daar in een straatje deze opdracht te doen met zelf gekochte kleden en de bevolking te negeren.Eens dat dat een nog slechtere optie was geweest. Maar ik denk toch dat je de mensen en de cultuur op een respectvollere manier een rol kan geven in de opdrachten dan "kijk deze mensen toch eens gastvrij zijn en gratis hun tijd en producten aan ons besteden". En er hebben ook zeker vaak genoeg respectvolle opdrachten met de lokale mensen en cultuur ingezeten (ik noemde eerder nog voorbeelden) dus ik weet dat ze het kunnen! ;)
Het is toch ook een kernelement? De interactie, moeilijkheidsgraad je uit te drukken in een taal die je niet kent, iets laten zien van de mensen en de cultuur. Denk dat het veel meer schofferend zou zijn daar in een straatje deze opdracht te doen met zelf gekochte kleden en de bevolking te negeren.Maar dat klopt toch niet met het verhaal dat alles van tevoren is afgesproken? Als je ervan uitgaat dat de ondernemers hier weten wat ze overkomt en al kleedjes klaar hebben gelegd, dan is er weinig spontaans aan.
Ik weet niet of dat wel zo bekend is. De enige keer dat ik me kan herinneren dat ze zich hier ooit over uit hebben gesproken, is toen er eerder kritiek kwam, namelijk op de opdracht in Colombia waar ze de was van mensen buiten moesten hangen. En deze keer leek het er toch sterk op dat in ieder geval niet elke winkelier van de opdracht op de hoogte was - en zat het ook nog in de uitzending met als enige commentaar de zeer verbaasde biecht van Kim-Lian over dat ze niet wilden dat er op hun kleedjes gelopen werd. Alsof dat heel raar was. Dan vind ik persoonlijk toch dat blijkt dat de productie hier juist niet goed mee omgaat. Misschien dat ze het met de mensen wel goed hebben opgelost, maar de manier waarop het aan ons wordt gepresenteerd vind ik nog steeds ongemakkelijk en niet respectvol overkomen. Het zou al een hoop helpen als je gewoon in de opdracht aangeeft of aantoont dat het goed geregeld is, ipv te denken dat dit de kijker niets boeit behalve als er kritiek komt.
Eens dat dat een nog slechtere optie was geweest. Maar ik denk toch dat je de mensen en de cultuur op een respectvollere manier een rol kan geven in de opdrachten dan "kijk deze mensen toch eens gastvrij zijn en gratis hun tijd en producten aan ons besteden". En er hebben ook zeker vaak genoeg respectvolle opdrachten met de lokale mensen en cultuur ingezeten (ik noemde eerder nog voorbeelden) dus ik weet dat ze het kunnen! ;)
Maar dat klopt toch niet met het verhaal dat alles van tevoren is afgesproken? Als je ervan uitgaat dat de ondernemers hier weten wat ze overkomt en al kleedjes klaar hebben gelegd, dan is er weinig spontaans aan.
Bordjes neerzetten bij winkels is misschien wat te simpel (ook omdat waarschijnlijk de meeste winkels vlak naast elkaar zaten), maar zoals Starlight ook zegt: genoeg andere dingen te verzinnen. Je zou bijvoorbeeld ook deelopdrachtjes in een winkeltje kunnen doen om tapijten te verdienen. Daar kun je de mensen een rol in geven, bijvoorbeeld als quizmaster met vragen over de tapijten, instructeur aan een spinnenwiel of tegenstander in een tapijttrekwedstrijd - ik roep maar wat.
Ook een van de dingen die me stoorde was het tijdslimiet. Daardoor zijn kandidaten per definitie gehaast en geef je mensen ook een tijdslimiet waarbinnen ze gastvrij 'moeten' zijn. Weinig vriendelijks aan dus, van beide kanten.
Bordjes neerzetten bij winkels is misschien wat te simpel (ook omdat waarschijnlijk de meeste winkels vlak naast elkaar zaten), maar zoals Starlight ook zegt: genoeg andere dingen te verzinnen. Je zou bijvoorbeeld ook deelopdrachtjes in een winkeltje kunnen doen om tapijten te verdienen. Daar kun je de mensen een rol in geven, bijvoorbeeld als quizmaster met vragen over de tapijten, instructeur aan een spinnenwiel of tegenstander in een tapijttrekwedstrijd - ik roep maar wat.Yup, zoiets is precies wat ik bedoel met mensen echt een rol geven in de opdracht (alleen ik ben zelf dan weer minder goed in een specifiek voorbeeld bedenken). En met bijvoorbeeld een quiz over de tapijten oid leer je ook nog eens écht wat over de cultuur, ipv dat de cultuur alleen maar inwisselbare aankleding is :) (niet dat een opdracht met de lokale cultuur altijd per se leerzaam hoeft te zijn natuurlijk, ik vond het concept van de straat volleggen met kleden in principe ook best leuk. Maar om nou te zeggen dat je er zoveel van de lokale cultuur door ziet...)
Dat is toch dan kijken en oordelen vanuit wantrouwen? De optie dat er wellicht iets mis is gegaan in de communicatie wordt niet eens benoemd. Zonder dat we werkelijk een idee hebben wat daar is gebeurd en zonder ook maar de vraag te stellen of er iets mis is gegaan of dat het goed is gekomen, stapt men in NL direct over naar veroordeling. Het programma zou misbruik maken van inwoners, hun waren verstieren, het niet interesseren wat er gebeurd en geen moer om beeldvorming of perceptie van de kijker geven. Na de verklaringen dat het in overleg en goed is verlopen, de inwoners er blij mee waren, er meer verkocht is en de winkeliers hebben besloten dit soort dagen vaker te gaan organiseren om verkoop te analyseren, nog steeds. Waarmee overigens wordt gesuggereerd dat deze heren liegen dat ze barsten.Ik kijk en oordeel niet vanuit wantrouwen, ik kijk en oordeel vanuit de beelden die het programma mij zelf voorschotelt. Als die beelden niet kloppen met de realiteit, dan hadden ze zelf beter hun best moeten doen om de realiteit goed in beeld te brengen. Als ze dat niet doen, dan is het logisch dat veel mensen de opdracht als ongemakkelijk ervaren en hier vraagtekens bij hebben. Ik suggereer verder nergens dat de productie liegt, ik geloof prima dat het vooraf geregeld was. Maar ze leggen alsnog nergens uit wat er nu precies mis was gegaan dat verschillende winkeliers hun kleden terug kwamen halen (en aan de lichaamstaal en gezichtsuitdrukkingen te zien vind ik het lastig te geloven dat het een molactie was).
Ik kijk en oordeel niet vanuit wantrouwen, ik kijk en oordeel vanuit de beelden die het programma mij zelf voorschotelt. Als die beelden niet kloppen met de realiteit, dan hadden ze zelf beter hun best moeten doen om de realiteit goed in beeld te brengen.
Maar goed, ik ben hier al weer veel te lang over aan het discussiëren ;) Ik denk niet dat de "voorstanders" en "tegenstanders" van dit soort opdrachten er echt uit gaan komen.
Het feit dat Rick meldt dat ze het 'zelfs' met de burgemeester in orde hadden gemaakt neemt me niet onvoorwaardelijk voor hem in. Daarmee erkent hij toch expliciet dat ze over de hoofden van de winkeliers heen zijn gegaan. Als de in die contreien nog gezaghebbende burgervader zijn zegen heeft gegeven, zeg als kritische tapijthandelaar dan nog maar eens 'nee'.
Dat erkent hij niet, dat vul je voor deze mensen in. Zoals in dit topic van alles en nog wat in het negatieve ingevuld wordt.
We hebben het over Wie is de Mol, een programma dat zelden tot niet de realiteit weergeeft maar minitieus uitzoekt wat de kijker wel en niet mag zien. Waar men wellicht twijfel wil laten voortduren of de winkelier op eigen houtje kleden terug is gaan halen of zich in dienst van de mol heeft gesteld.Maar dat hadden ze dan (juist omdat montage zo belangrijk is in dit programma) toch ook heel anders kunnen monteren? Stel dat het inderdaad een molactie was, kunnen ze nog steeds in de aflevering uitleggen dat het van te voren was afgesproken, en dan alsnog in het midden laten of een kandidaat per ongeluk kleden heeft meegenomen die niet bij de opdracht hoorden, of de mol dat expres heeft gedaan (zou ik overigens ook niet vinden kunnen) of dat de mol winkeliers heeft gevraagd ze na 10 minuten weer op te halen. En dan zou je er ook voor kunnen kiezen om dan niet een biecht erbij te laten zien die neerkomt op "wat raar toch dat al die winkeliers niet willen dat iedereen op hun kleden loopt die ze nog moeten verkopen". Juist door deze montagekeuze schetsen ze zelf het beeld dat de winkeliers niets van deze opdracht wisten, en ik vind het logisch dat veel kijkers daar een probleem mee hebben ongeacht hoe goed het nou in de praktijk geregeld was.
Dat valt ook wel weer mee. Over het algemeen is het hier één groot love fest voor de makers, die alle krediet krijgen voor alles wat ze doen. (...) De reactie van met name Rick vond ik een beetje geprikkeld, met dat 'Natuurlijk doen we alles perfect' en 'Mensen zoeken problemen waar ze niet zijn', terwijl zijn verhaal niet op alle punten even overtuigend is. En het oude mantra geldt nog steeds: mensen die (hier althans) kritisch zijn op WIDM zijn dat doorgaans alleen omdat ze zo van het programma houden.
Maar dat hadden ze dan (juist omdat montage zo belangrijk is in dit programma) toch ook heel anders kunnen monteren? Stel dat het inderdaad een molactie was, kunnen ze nog steeds in de aflevering uitleggen dat het van te voren was afgesproken, en dan alsnog in het midden laten of een kandidaat per ongeluk kleden heeft meegenomen die niet bij de opdracht hoorden, of de mol dat expres heeft gedaan (zou ik overigens ook niet vinden kunnen) of dat de mol winkeliers heeft gevraagd ze na 10 minuten weer op te halen. En dan zou je er ook voor kunnen kiezen om dan niet een biecht erbij te laten zien die neerkomt op "wat raar toch dat al die winkeliers niet willen dat iedereen op hun kleden loopt die ze nog moeten verkopen". Juist door deze montagekeuze schetsen ze zelf het beeld dat de winkeliers niets van deze opdracht wisten, en ik vind het logisch dat veel kijkers daar een probleem mee hebben ongeacht hoe goed het nou in de praktijk geregeld was.