Profiel Liesbeth

Liesbeth Staats studeerde van 1992 tot 1998 aan de Universiteit van Amsterdam en in die tijd ook een jaar aan de Sorbonne in Parijs.

Na haar afstuderen werkte Liesbeth tot 2002 als verslaggever bij de lokale Amsterdamse omroep AT5.Vijf jaar later was Liesbeth nieuwslezeres bij het Jeugdjournaal. Daarna was ze verslaggeefster en presentatrice bij de actualiteitenrubriek EénVandaag. Sinds 2011 heeft Liesbeth een eigen productiebedrijf en is ze verslaggeefster bij KRO’s Brandpunt.

Bron: Naar www.wieisdemol.nl
  

Op deze pagina vind je:
Quotes
Stemgedrag

De eerste woorden van het nieuwe seizoen zijn voor Liesbeth: "Helemaal alleen. Dat was zo bizar. Ik ben denk ik nog nooit van mijn leven zo alleen op een strand geweest."

Liesbeth loopt als een kip zonder kop over de vlakte. "Ik weiger op te geven. Daar ben ik nu heel trots op. Ik heb níet opgegeven."

 "Het is een beetje Lord of thé Rings," aldus Liesbeth terwijl de groep bij de waterval aankomt.

"Ik denk dat we zo'n beetje het klunzige mollenteam aller tijden zijn," zegt Liesbeth als ook de vierde opdracht van dit seizoen de mist in gaat.

 Liesbeth: "Wat hebben we fout gedaan?" Art, met een droge stem: "Fout gerekend?"

De groep staat aan het begin van de rivier te wachten. Liesbeth: ”En terwijl wij daar stonden te wachten kwam Art aan in een waanzinnige knalkanarie-gele speedboot. Nou, er ging iets met boten gebeuren!”

”We zagen de namen van Michael Jordan, Maradonna en we hadden al snel door.. dat zijn sporters!” Hadewych ontcijfert samen met Marit de krabbels van Tim. Maar als ze bij de naam van Michael Phelps, de zwemmer, zijn, weten ze het even niet. ”Michael Pleps, of Michael Pips?”

Liesbeth is jarig. ”Volgens de typische IJslandse traditie koop je dan op zondagmiddag bij de benzinepomp voor je allerbeste vrienden zoet- en lekkerheid.”

”Laten we de toeters meenemen, voor als we elkaar niet kunnen vinden.” Liesbeth denkt lekker pragmatisch.

Mamaloe wil de toren ingaan waar de groep niet in mag. Liesbeth: ”We renden het laatste stukje naar de toren, zagen daar Marit, de mooie Marit met haar blonde haren, als een soort Rapunzel op ons neerkijken. En ze stond te gebaren met haar handen dat we niet naar binnen mochten. En wij: Ja, maar wat moeten we dan doen?”

Liesbeth: ’Frits is niet goed genoeg in het begrijpen van andermans motieven om hem informatie te geven. Dat siert hem in het echte leven, maar dat is funest voor dit spel’

‘Ik denk te weten wat voor informatie William met Frits gedeeld heeft, want Frits, de schat, ging opeens aan iedereen vragen, wat is jouw favoriete tv quiz? Well done Frits, iedereen weet nu dat er waarschijnlijk een vraag komt in test 4 over de favoriete televisiequiz’ aldus Liesbeth.

Liesbeth: ‘Op speciaal verzoek van Tim Kamps moet ik nog even het volgende vertellen. Mijn brillenglazen waren op een bepaald moment beslagen, dus ik zag heel weinig, en door de mist in mijn bril riep ik: Tim, Tim... waar ben je? En daar was de hand van Tim Kamps die zich naar mij uitstrekte, en ik greep hem en Tim Kamps redde daarmee mijn leven. Dankjewel Tim, dankjewel Tim!’

Liesbeth: ‘Dit was echt een duivels dilemma’

Liesbeth vat kort samen hoe de sfeer was na de stemming in het Höfdi-huis.; Van Glasnost was geen sprake. Iedereen was zeer chagrijnig, het was min 10 graden Celsius. Terwijl we eigenlijk blij moesten zijn want William en Marit waren binnen gebleven, maar de pot was leef en iedereen verdacht elkaar van vanalles.

Liesbeth; De sfeer is evenredig aan de temperatuur, het is weer warm en gezellig.

Liesbeth: Ik zeg ROGER omdat dat gewoon stoer is.

Liesbeth: Ze vroegen honderdduizend keer waarom het mis ging. Tja het snoer was gewoon te kort.


Hadewych: Ben jij de mol?
Liesbeth:  Ik ben niet de mol. Ben jij de mol?
Hadewych: Ik ben niet de mol. Waarom ben jij niet de mol?
Liesbeth:  ja dat is een goede vraag die ik heel moeilijk kan beantwoorden. Ik dacht dat wij een soort van vertrouwensband hadden en dat ik dat wel voldoende heb laten blijken.
Hadewych: Dus wij hebben een vertrouwensband?
Liesbeth: Ja daar ging ik van uit. Maar dat voel jij niet?
Hadewych: (vertwijfeld) ja wel.

Liesbeth: zullen we hem eerst even tekenen?

Liesbeth: Ik heb niet heel erg meegedaan, want bij dit soort opdrachten gaat onze groep heel erg schreeuwen en ik verwacht niet dat het sneller gaat als ik mee ga schreeuwen.

Liesbeth: waarom vraag je mij niets Annemarie. Je moet heel veel te weten komen.

Liesbeth:Het was een heeele lange weg en het was heel erg warm, maar verstand op nul en sjouwen maar.

Liesbeth: Ik moest als eerste en ik was doodzenuwachtig. Ik kreeg al rode vlekken omdat ik dacht dat hij ging zeggen stap maar over de rand en zie maar hoe je beneden komt.

Liesbeth: We zijn 500 euro armer, maar een illusie en een ervaring rijker.

Liesbeth: In Chinese supermarkten hebben ze altijd alles.

Liesbeth: Au, een Sinaasappelboom heeft stekels man!

Liesbeth: We beginnen met zand.
Hadewych: Nee schat, nee hier!

Hadewych verdient 500 euro met de tweede opdracht. Liesbeth: ”It’s your lucky number!”

[ 703 reacties ] [ Plaats reactie ]