Column

Februari, begin dit millennium. Vele Mol-fans in het hele land kijken vol nieuwsgierigheid naar de laatste aflevering. De Mol is inmiddels bekend, maar hoe hadden de fans kunnen weten wie het was? Niet alleen aan de hand van mollenstreken, zo blijkt, want ook uit de volgorde van de kandidaten in de intro had men dit al kunnen voorspellen! De verbazing was groot, maar niet zo groot als een jaar later. De nu nog onbedorven Mollenvangers kunnen hun oren niet geloven, wanneer een akelig holle stem het grote geheim onthult – weliswaar achterstevoren afgespeeld, maar dan nog. Overal vallen monden wagenwijd open, en nadat de meesten de schok min of meer te boven zijn gekomen, gonst het door Nederland: ‘Hoe komen ze erop?’

Het contrast met de huidige situatie is groot. De deelnemers zijn bekender, de kijkcijfers zijn hoger, maar bovenal zijn de Mollenvangers niet langer onbedorven. Een vloedgolf van paranoia overspoelt Nederland en Vlaanderen. Meer dan een miljoen mensen zijn hier al aan ten prooi gevallen. De afleveringen van ‘Wie is de Mol?’ worden zevenendertig keer per week bekeken, zowel normaal, als versneld, vertraagd, achterstevoren of een combinatie hiervan. Iedere vingerafdruk wordt aan wetenschappelijk onderzoek onderworpen, en de dierenbescherming klaagt over uitgegraven molshopen. Bezorgde vrienden en familieleden bellen de hulpdiensten plat, afkickklinieken zitten overvol en de dwangbuizen zijn niet aan te slepen.

Dit jaar lijkt de zoektocht naar de Mol moeilijker dan ooit. Na het vertrek van Nadja zijn er alleen nog maar meer vragen gekomen. Eva is verantwoordelijk voor de helft van het huidige bedrag in de pot, Paul liep een onverantwoord risico om voortijdig uitgebonjourd te worden, Inge werd getoond bij een onjuist antwoord in de lift en de Renate-kiezers sneuvelen bij bosjes. Je zou denken dat er dit jaar geen Mol is! Het is om radeloos van te worden. Toch gloort er hoop aan de horizon. Uit betrouwbare bron is vernomen, dat er ook dit jaar veel verborgen hints verborgen zijn. Dit laat de geobsedeerde Molliefhebber zich natuurlijk geen twee keer zeggen; hij of zij zal niet rusten, voordat deze geheime hints gevonden zijn!

Dit is de reden van deze ‘Wie is de Mol?’-anatomie voor gevorderden. Introfilmpjes worden uitgebreid ontleed, en ieder vreemd geluid wordt net zolang gepimpt, tot de menselijke geest er de naam van zijn hoofdverdachte in kan horen. In het begin lijkt het slechts onschuldig vermaak. Het opmerken van oude Molafleveringen in het filmpje van Eva, of gekleurde boekjes van Nadja en Dick lijkt in eerste instantie nog volkomen normaal, maar het is in feite pas het topje van de ijsberg; een voorbode van de Molmania die zonder twijfel zal volgen.

In een hoog tempo volgen de beoogde hints elkaar op. Karel zegt ‘goed gewerkt’ tegen Renate, in plaats van ‘dapper geboden’. Nadja’s foto van Paul staat spiegelbeeldig aan hoe hij zou moeten zijn, net als ‘Lomed’. Inge lijkt tijdens het bieden bij de veiling het woord ‘mol’ te spellen door de wijze waarop ze haar hand opsteekt. Bij de flashbacks tijdens de wandeling door Phuket is Eva de enige die de woorden ‘geheime opdracht’ letterlijk uitspreekt. Ook op kleding wordt er gelet. Waarom draagt Eva ineens en sjaal tijdens de foto-opdracht? Is het toeval, dat Inge geel draagt, als Karel daarop wijst tijdens de stadswandeling? Wat betekenen de cijfers op Pauls t-shirt? En waar heeft Renate dat Bangkok t-shirt zo opeens vandaan?

Een buitenstaander klinkt dit al bijzonder krankzinnig in de oren, maar het kan nog veel krankzinniger. Wanneer de paranoia zich in de geest vast bijt, is alles verdacht, en is de kans op genezing miniem. Terminale Molslachtoffers zien nu overal aanwijzingen in. Het Johnnie Walker-logo op het hoge gebouw moet wel betekenen dat de Mol door de stad liep en niet in de control room zat. Eva’s vliegmachine vloog in een volmaakte M over het buggy parcours. Renate droeg bij Mastermind dezelfde kleding als op de foto die ze moesten reconstrueren. Nadja’s olifant trompetterde in Thaise morse de naam van Inge. Ook buiten het programma worden er in dit stadium hints gesignaleerd; zo staat Renate voor ‘RTL Travel’ ineens op het San Marcoplein in Venetië, waar het derde seizoen van de Belgische Mol begon, en zijn er in andere programma’s van de AVRO plotseling verdachte groene ondertitels.

Terwijl de fora met lichtsnelheid nieuwe theoriën het internet op slingeren, lachen de mensenhaters die de echte hints hebben bedacht in hun vuistje. Ondanks al deze vermeende hints, die met zoveel pijn en moeite bij elkaar gesprokkeld zijn, is er altijd nog één shirt met een M, die over het hoofd gezien wordt, of – nog erger – tot dwaalspoor wordt gedegradeerd. Dit is het grote probleem met geheime hints: ze zijn zo geheim. Ondanks alle diepgaande onderzoeken wordt hét doorslaggevende bewijs niet gevonden. Toch trappen we er ieder jaar weer in, en vallen we keer op keer opnieuw ten prooi aan de paranoia. En waarom? Omdat het zo’n verslavend, boeiend en bizar gaaf tijdverdrijf is.

Maar toch: wanneer men het aantal gozers in het geel met de schoenmaat van Angela Groothuizen vermenigvuldigt, hierbij het gemiddelde aantal jokers per kandidaat optelt, dit dan weer deelt door het aantal molshopen in Ayutthaya, dit vermenigvuldigt met het aantal wespen in het beruchte wespennest en dit tenslotte deelt door de hoogte van hotel met de lift in Japanse meters, dan kom je uit op het huisnummer van Karel! Dit kán haast geen toeval zijn!

[ 6 reacties ] [ Plaats reactie ]