De ontknoping

 

Proloog: De Molfie
Wanneer de kandidaten net bekend zijn gemaakt brengt AVROTROS elk jaar een geweldig leuk molboekje uit. Dat is dit jaar niet anders en het geeft ontzettende voorpret voor het aankomende seizoen. Maar het is niet alleen een sfeermaker, er zitten ook geheime codes in. Wanneer je met de Layar-app de pagina met de groepsfoto van de kandidaten scande, kwam er een prijsvraag in beeld. En niet zomaar een prijsvraag...

Citaat
Maak een #molfie met je Molboekje en maak kans om bij aflevering 10 aanwezig te zijn!

Ik moet en zal naar die finale! Die is dit jaar voor het eerst live en met publiek, dus ik ga er alles aan doen om deze prijs in de wacht te slepen. Op de facebookpagina bekijk ik mijn concurrentie. Er is precies één foto geplaatst. Wow. Hopelijk komen er niet veel 'molfies' meer bij, want dan heb ik een wel heel grote kans op die superprijs! Maar op die ene foto staat wel een bijzonder item: een joker! Hoe ga ik dat overtreffen? …Met mijn eigen molitem natuurlijk! Vorig jaar heb ik op de Molfandagveiling het enige echte t-shirt van Jan-Willem weten te bemachtigen. Hét shirt waardoor iedereen dacht dat hij de Mol was. Als je de letters op het shirt, 7Δ W, namelijk omdraait staat er MOL. En dus bedenk ik daar iets spectaculairs mee. Ik ga op m'n kop staan met dat t-shirt aan! En als klap op de vuurpijl ook nog boven een molshoop! Enige probleem: ik kan helemaal geen handstand...
Gelukkig weet ik mijn twee broers bereid te vinden om mij in het bos op te tillen zodat ik een handstand doe. Maar dan nog die selfie. Pff. Dat valt nog niet mee. Ik zou een hand van de grond weghalen en vervolgens zou mijn moeder nog een foto gaan maken. En wel zo dat ik het nog enigszins kan verkopen als een 'selfie'....  Eerste keer, mislukt. Ik houd het nog geen twee seconden vol om één hand los te laten. De tweede keer dus supersnel een foto maken! En... het lukt. Ik sta er mooi op, in het MOL-shirt, boven een molshoop, met het molboekje.

En dan: de foto opsturen! Op de facebook pagina zie ik dat er inmiddels twee foto's bij zijn gekomen. Toch nog een kans van één op vier. Maar ik heb geen idee of originaliteit überhaupt een rol speelt, of dat alle inzendingen evenveel kans maken... De prijsvraag is erg onduidelijk mysterieus, want wanneer is de deadline? En wanneer wordt de winnaar bekend? Ik kan niet veel meer doen dan afwachten. En zo gaan er weken voorbij waarin ik elke dag de molboekpagina check. Wekenlang geen bericht. Maar ook: geen nieuwe inzendingen. Omdat de prijsvraag zo goed verstopt zat in het Molboekje, is bijna niemand er achter gekomen dat hier dé prijs te winnen is.
Uiteindelijk komt er een bericht op de pagina. Bij het bericht staan de vier molfies. 'Blijf als enige over op de Mol of Fame en ga naar de ontknoping!'  Ja, maar hoe dan? Komt er nog een nieuwe wedstrijd? Moet er nog iets voor doen? Kan ik alleen maar hopen? Dat laatste blijkt het geval.
Wanneer Wie is de Mol? al bijna op z'n einde loopt plaatst Het Molboekje een bericht. Ik heb gewonnen! Ik heb gewoon gewonnen! Vanaf dat moment doe ik alleen nog maar dansjes. Tot de finale spendeer ik mijn tijd me verheugende op de Grote Dag. Een droom komt uit. Ik mag naar de ontknoping van Wie is de Mol? 2015! Ik ga de ontknoping van Wie is de Mol? 2015 van dichtbij meemaken!
In 2011 mocht ik meedoen aan de finale van de internetquiz. Hoofdprijs: de eerste aflevering van seizoen 12 bijwonen. Toen eindige mijn avontuur met een rood scherm. En nu mag ik dus alsnog een WIDM-aflevering bijwonen! Missie geslaagd.

De ontknoping
Het is zover. De grote finale. Vanavond gaat het gebeuren. De Mol gaat zich bekend maken, en ik ben er bij. Ik mag nog iemand meenemen en dat is mijn broer geworden. Voor het eerst in mijn leven twijfel ik over wat ik aan ga trekken, zo voor 3 miljoen kijkers. Ik kies uiteindelijk voor de beste optie: het t-shirt van Jan-Willem natuurlijk! Met een mooie blouse eroverheen staat het nog best net voor de finale. Op naar Amsterdam!

Naarmate we dichter bij het Vondelpark komen stijgt de spanning. We komen langs de Vondelkerk, de plek waar tot vorig jaar altijd de ontknoping werd opgenomen. Maar dit 'historisch besef' wordt meteen overstemd door een heel bekend geluid. Tuh-duh! Tuh-duh! Tuh-duh, tuh-duh-tuh-duh! Onmiskenbaar de WIDM-muziek! The game is on! Ik storm het Vondelpark binnen en zie op de grote schermen aflevering 9 spelen. Ik kan niet meer wachten! Maar het is nog maar zeven uur... We wachten nog even buiten bij het grote scherm. Chris valt tragisch genoeg wéér af. Pardoes wordt ik aangesproken door Heinz. (In het echt is-ie iets minder katachtig.) Hij feliciteert me met mijn prijs. Terwijl we babbelen verstrijkt de tijd langzaam maar zeker, maar vooral heel langzaam. Ondertussen worden de eerste kandidaten gespot.  Evelien, Ajaoud, Pieter, Carolina, Viktor...  Ze houden een interview voor RTL Boulevard. Froukje de Both wil ook nog even van de molloten horen wie het is. “Margriet!” “Rik!” “Margriet!” “Rik!” De meningen zijn verdeeld, maar ik ben overtuigd. En of we er een beetje zin in hebben. Ja, natuurlijk! Ik voel me de uitverkorene die het spektakel niet alleen live, maar ook in levend lijve mag aanschouwen! En nu maar hopen het echt Margriet is...

Rond half acht is het tijd om naar binnen te gaan. Maar: staan we wel op de lijst?! Na lang zoeken blijken de “Winnaars Molboekje” ergens op een vergezochte lijst te staan. Maar 't is gelukt. Terwijl ik de trappen van VondelCS bewandel hoor ik op de achtergrond in mijn hoofd Time van Hans Zimmer (de finalemuziek van 2011 en 2012, red.) Het gaat echt gebeuren! De finale! De Mol gaat zich bekend maken, en ik ben erbij. Ik doe mijn best het te beseffen. Bodejos is nog zo vriendelijk een foto van me te maken en ik moet ook nog poseren voor mijn moeder die speciaal naar het Vondelpark is gekomen om mij live te zien.  Ik wordt nog eens beroemd. En dat komt goed uit, want ik moet ooit nog eens meedoen aan WIDM. We komen binnen en het is gelijk feest. De finale wordt opgenomen in Studio B staat op de deur met een grote groene vingerafdruk aangegeven. De studio waar ook MolTalk werd opgenomen. Daar was ik eerder dit seizoen al eens geweest met aflevering 1. Ik begin en eindig dit Molseizoen dus in de studio in VondelCS! Langzamerhand  druppelen ook de oud-kandidaten binnen. Marc-Marie, Inge, Kim, Sofie en vele anderen maken zich op voor de finale. Ik eet een Mol-gebakje.

En dan mogen we de zaal in. Chris, Pieter en nog wat kandidaten en niet-kandidaten zitten al rond de finaletafel te kletsen. Op de tafel is te zien wie waar moet zitten. Alleen de plaatsen waar de finalisten gaan zitten is nog niet aangegeven. Helaas, want je weet van tevoren namelijk al: de Mol gaat naast Art zitten, dus degene die van Art af zit is niet de Mol. Maar dan moeten we onze eigen plek nog zien te vinden, die ook al is aangegeven. Er blijkem helemaal achteraan twee stoeltjes voor ons zijn gereserveerd. “En wie is nou JP?” vraagt m'n broer. Ik heb hem nog niet gezien. Wel zie ik een glimp van Rik. Ondertussen gaan er ook andere prijswinnaars voor ons zitten. Hm, nu kunnen we de tafel niet meer zo goed zien. “Mogen we ook gewoon staan?” vraagt mijn broer. “Ja, natuurlijk!” is het antwoord. “Geen idee of die van de crew was...” zegt m'n broer vervolgens. Dat wás JP. Ooo. Evelien groet ons! “Jullie zijn de winnaars Molboekje hè! ” “Jaa!”  De finalisten zie ik nu in het kamertje ernaast, in de luttele momenten voor één van hen zich bekend zal maken als De Mol. Nog even en het gaat beginnen. Art houdt buiten vast een praatje om de Molloten buiten warm te houden. Langzamerhand wordt het zover. Iemand van de productie verwelkomt ons kort (en doe je telefoon uit!). Wacht! Er loopt iemand langs mij met een papiertje met de tafelopstelling van vanavond! Ik zie 'Rik van de Westelaken' staan. Maar zat hij nou náást Art, of een stoel verder? Bijna kon ik misschien wel iemand afstrepen. Te laat. De eerder afgevallen kandidaten nemen plaats aan tafel.

De uitzending is begonnen! Het Avrotroslogo verschijnt op de schermen. Art is te zien op de schermen in de zaal, al kunnen we hem niet horen binnen. De leader begint, en Art komt met een daverend applaus binnen. Hij houdt een praatje met alle afvallers. Pieter heeft weinig van Sri Lanka gezien. Viktor was niet geschikt als inspecteur hondenbelasting. Chris gelooft nog steeds niet dat hij er uit lag. Het is raar te beseffen dat ik niet naar een gewone aflevering kijk, maar dat dit in levende live voor m'n ogen gebeurt. Dan worden de finalisten erbij gehaald. Onder luid applaus komen nu ook Marlijn, Rik en Margriet binnen. (Rik zit twee plaatsen van Art!) Margriet vertelt dat ze werd aangesproken met “U doet mee aan de Mol, he?” Niet: “Jij bent de Mol,  he?”  Verdacht. En voor ik het weet kondigt Art het al aan: 'Laten we kijken naar de ontknoping!' Het filmpje begint al goed, met een bloem. De kandidaten lopen nu ineens met z'n drieën naast elkaar. Raar. Art houdt nog een keer zijn praatjes richting de finalisten, maar hij weet me niet meer om de tuin te leiden. Ondertussen kijk ik naar Margriet om haar reactie te pijlen. Hoe reageert ze nu op die verdachtmakingen? Dan is het zover. Art vraagt het. “Wie... is.... de Mol?” Aaah! Is het nu wel echt Margriet? Close up Marlijn. Close up Margriet. Close up Rik. Het moment suprème...

FLASH! Er begint een flashback! De ultieme terugblik op het seizoen. De Markt,  de foto's, de molverkiezing, de trein, het euroteken, de bootjes, de rondleiding, Tabrobane Island... Was dat nou de foto van de Mol?! De zwarte vrijstelling, het lasergamen, de tuktuks, het treinstation... De eerste brief van de Mol. “Dear sirs, ten guests will be arriving shortly from the Netherlands. I would kindly ask you to place the contents of this package in two separate rooms.  Thanking you in advance...” De duim van de man gaat weg bij de afzender... Margriet! “The Mole.” Margriet is de Mol! Ik had het goed! Margriet! Er klinkt een luid applaus door de studio. Margriet mag het eindelijk zeggen: Zij is de Mol. Ook de winnaar wordt bekend gemaakt: Rik!

Het wordt tijd om terug te blikken. Margriet blijkt in het politiebureau al lekker gemold te hebben.Trekken aan de kabels! Dat is nog eens een aanvallende Mol! Bij de tweede opdracht waar op teruggeblikt wordt zien we dat Margriet lekker vaak geprobeerd heeft om vooral anderen te laten kijken. Zalig. De volgende opdracht is die met de vakantiefoto's. Hè? Dit is pas de derde opdracht en we zitten al in aflevering 4? Wat worden er weinig acties laten zien. Gelukkig keren er een aantal terug met een heuse nul euro-compilatie met Arts favoriete gebaar in de hoofdrol. Het treinstation, Taprobane Island en de rondleiding, al komt Margriet hier niet bij aan het woord. Ook zien we hoe Margriet zelf de briefjes heeft neergelegd in de kamers van de kandidaten. Loeispannend, dus! We zien hoe Margriet het euroteken verzon, waarna Chris in totale verwarring Edo Brunner erbij haalde. Het leuke is dat Edo vanavond in de studio zit! En er komt nog een vette Molactie van Margriet aan het licht: ze gooide het geld gewoon uit de trein! Zo! Het is een Mol met lef dit jaar. Ook de molactie in de theevelden is mooi: Margriet heeft heel veel hoge bedragen gewoon in de bosjes gegooid.Wauw. Ze mag trots zijn.

Maar voor ik het weet is het alweer voorbij. Dat was het dan. Art sluit het laatste gesprek af en kondigt nog de geheime aanwijzingen aan, waarna hij naar het bordes gaat. Ha! Alle aanwijzingen zijn ontdekt op het forum! Op het beeldscherm verschijnen de kandidaten en Art op het bordes. Ze zwaaien naar de drommen molloten buiten en nemen afscheid van het vijftiende seizoen. Dan verschijnt het Avrotros-logo weer. De uitzending is afgelopen.

We verlaten de studio. Het is erg vol in de hal. Om me heen zie ik wel een heleboel oud-mollen en -winnaars. Jan-Willem Roodbeen en Stefan Stasse zijn druk in de weer om een mooie mol-uitzending op Radio 2 te maken. De finalisten lopen achter ze aan richting de speciale finaledag-studio. Ze worden daar nog even geïnterviewd, ook door mensen van RTL en SBS. Ondertussen stoot Pieter me nog aan. Wauw, hij zegt gewoon sorry tegen MIJ! Waar je als molloot al niet blij van kan worden. Het is een mooie avond. Maar inmiddels heb alweer mijn tweede drankje op en eigenlijk valt er niet veel meer te doen. Mijn broer vraagt of we maar zullen gaan.  Ik wil nog niet. Maar het wordt toch wel eens tijd. Na nog een tijdje 'te blijven hangen' gaan we nu toch echt naar buiten. Daar zijn Chris en Ajaoud druk in de weer om de laatste fans van een handtekening te voorzien. Ik hoef dat (nog) niet te doen dus wij verlaten onopgemerkt het VondelCS. Ik wil nog niet gaan! Ik kijk nog even achterom naar het VondelCS, maar al snel staan we alweer op het station. Ik geniet. Wat een mooie avond was het. Die glimlach krijg ik de rest van de treinreis niet van m'n gezicht af. Maar toch voel ik me ook een beetje weemoedig. Dit was het dan. Deze toffe ervaring is voorbij. Maar ook het seizoen is afgelopen. Het wekenlange speuren naar de Mol is voorbij. Het was een mooi seizoen met een geweldige Mol. Kon het nog maar wat langer duren. Op het station zie ik een poster hangen van de NS-boekenweekactie. 'Waar ga jij naar toe op 15 maart?' Op naar de Molfandag!