Spoorloos

 

In de vorige aflevering zagen wij hoe kandidaten een geldbedrag aanzagen voor Edo Brunner, hoe Marlijn en Rik €750,- uit de pot stalen voor jokers en hoe Carolina’s beslissing om een joker te weigeren haar fataal werd.

Het spel trekt de binnenlanden van Sri Lanka in. De kandidaten kijken hun ogen uit.
Margriet: “Met alleen maar lachende mensen. Misschien moet dat van een bureautje, maar ik denk het niet.”
De kandidaten strijken neer in een Brits Koloniaal hotel. Rik overhandigt Marlijn de joker, die hij bij de vorige test kreeg, voor het samen plunderen van de pot.
Marlijn: “Dankjewel voor alle jokers, je was een heerlijke joker leverancier. Maar onze wegen moeten nu scheiden; ik ga nu voor de winst.”

Tijd voor de eerste opdracht. De kandidaten gaan een treinreis maken. Ze krijgen elk een koffer mee. Als het station van hun koffer aandoen, mogen ze de koffer open maken en een opdracht uitvoeren. Uiteindelijk is er €1000,- te verdienen.
Terwijl de kandidaten nog genieten van het uitzicht, bereiken ze het eerste station. Rik mag zijn koffer open maken. Hij moet de volgende vraag beantwoorden: “Hoeveel zitplaatsen voor monniken zijn er in deze trein? Bij minder dan 13, ga naar wagon 3, bij meer dan 13, ga naar wagon 4.” De kandidaten besluiten rond te vragen in de trein. Marlijn spreekt een passagier aan, die vertelt dat het er 44 zijn. Rik en Chris krijgen op het perron 2 per wagon te horen. Ze gaan voor dat antwoord, en verhuizen naar wagon 3.

 
Met wat passen en meten melden de kandidaten zich in wagon 3, die vol zit met mensen. Rik begint te twijfelen over zijn eerder gegeven antwoord, maar voor twijfel geen tijd, de trein bereikt het volgende station. Marlijn mag nu haar koffer open maken. “Kost een 3e klas kaartje meer dan 60 roepi, ga naar wagon 1, kost het minder, ga naar wagon 4.” Marlijn vraagt aan een reiziger, die beweert dat het 120 roepi kost. Chris twijfelt echt, springt de trein uit en vraagt het aan de conducteur. Die geeft aan dat het 35 roepi is. De kandidaten gaan er vanuit dat dat antwoord klopt, en verhuizen richting wagon 4.
Marlijn: “Mensen geloven mij niet meer zo snel. “
Rik: “Niemand kon het controleren, we moesten het op zijn blauwe ogen geloven.”
De kandidaten wurmen zich met koffers en al door de trein, op weg naar wagon 1.
Chris: “De hele groep had zoiets van, kunnen we die koffer die we net hebben geopend niet laten staan? Maar ik dacht, er iets met die koffers, we hebben ze niet voor niets gekregen.”
Op het 3e station mag de koffer van de koffer van Martine opgemaakt worden. “De volgorde van de wagons is Exporail, 3e klas, 2e klas, observation saloon. Is dat juist, ga naar wagon 2.” Rik en Chris sprinten de trein uit en vinden al snel de oplossing. In een inmiddels stapvolle trein wordt station 4 bereikt, alwaar Chris zijn koffer mag openen. “Welk cijfer staat er op de voorkant van de locomotief. Is dat 798, ga dan naar wagon 2, is het 796, ga dan naar de Exporail.” Marlijn sprint de trein uit en vindt cijfer 796.

De kandidaten komen in de kofferruimte uit. Ze hebben het gevoel dat er iets niet klopt. Marlijn is bang dat iedereen denkt dat ze gemold heeft en het verkeerde cijfer heeft doorgegeven. Chris heeft ook zo zijn twijfels.
Chris: “Of we missen hier de opdracht, of er komt nog een aap uit de mouw.”
Maar lang nadenken kunnen ze niet, want daar is het laatste station. Tijd voor de koffer van Margriet. “Is de volgorde van de wagons die jullie bezogd hebben 3, 4, 2, Exporail? Is dat juist, ligt er geld in wagon 2, is het onjuist, ligt het geld in wagon 3.” De kandidaten mogen maar in één wagon zoeken, en ze moeten het geld gevonden hebben voordat het eindstation bereikt is. De kandidaten komen weer terecht in de wagon vól met mensen. Er wordt weer getwijfeld of de koffers mee moeten, maar uiteindelijk gaan ze weer mee de trein in. Rik en Margriet laten de mensen molkaartjes zien, Marlijn en Martine kijken tussen de bagage van de Srilankanen, Chris kijkt op het toilet, maar er wordt niks gevonden. Zonder geld melden de kandidaten zich weer bij Art. Ze zaten in de goede wagon, maar waar het geld nou was …

 

Rik: “Ik heb geen idee wat we gemist hebben.”
Martine: “Het gaat nogal ver om mensen te bevoelen…”
Chris: “Het geld zat in de koffers, het kan niet anders.”
Marlijn: “We moeten iets gemist hebben.”
We zullen tot aflevering 10 moeten wachten om hier uitsluitsel over te krijgen.

In het hotel denkt Margriet dat Rik denkt dat Martine nog steeds een zwarte vrijstelling heeft. Ze besluiten hem te testen aan de ontbijttafel. Chris zit erbij en kijkt er naar.
Chris: “Wat is dit een slecht toneelstuk.”
Tijd voor de tweede opdracht. In een klein Tamil dorp worden verkiezingen gehouden. De inwoners mogen stemmen op wie zij denken dat de Mol is. Wint een kandidaat de verkiezing, gaat er €2000,- in de pot, wint de echte Mol, gaat er €2000,- uit de pot. De kandidaten mogen een kwartier campagne voeren.

Een kwartier is niet veel tijd. Elke kandidaat heeft zijn of haar eigen strategie. Martine legt de nadruk op haar naam. Ze maakt briefjes en deelt deze uit aan de bevolking. “Vote Martine.” Chris probeert echt contact te maken met de lokale bevolking. Hij leert de zin “Ik van van jullie” in het Tamil en probeert zo indruk te maken.” Hij lijkt vooral schikt te hebben bij de jonge meiden. Rik vindt iemand die voor hem de boodschap wil vertalen. “Stem op mij, ik ben de mol.” Marlijn besluit haar zangkwaliteiten in te zetten om mensen over de streep te trekken.” Margriet heeft tot slot een hele eigen strategie.
Margriet: “Ik ga de mensen in de ogen kijken; kijk naar mijn gezicht, onthoud dat. Het was een soort hypnose.”
Als het kwartier om is, verhuizen de kandidaten naar een tempel. Daar mogen ze één voor één nog 1 minuut speechen, om de inwoners van het Tamil dorp te overtuigen dat hij of zij toch echt de Mol is.

 

Martine gaat als eerst. Ze legt de nadruk op het feit dat ze héél blij is dat ze nu eindelijk mag zeggen dat ze de mol is. Maar dan volgt er een ingewikkeld en chaotisch verhaal. De mede kandidaten komen iet meer bij van het lachen, maar of het ook indruk gemaakt heeft bij de stemmers? Marlijn is de volgende. Ze vertelde haar betoog ‘op z’n Marlijns’, giechelend en flirtend met de bevolking (aldus Rik). Rik is al de 3e aan de beurt. Hij vertelt over zijn beroep als journalist.
Margriet: “Dit is de een slimme. Ik ben een man van het nieuws, een man van de feiten. Zou het nou niet ontzettend geweldig zijn als juist degene ben die de feiten gaat verdraaien?”
Dan mag Margriet zelf. Ze zet de microfoon recht en begint een indrukwekkend betoog.
Marlijn: “Ze moet president worden!”
En dan is het tijd voor Chris. Hij heeft het helemaal uitgedokterd.
Chris: “Ik zat in de perfecte positie door als laatste te gaan. Je moet bij een verkiezing als laatste een indruk achter laten, want daarna gaan ze naar het stemhokje.”
Margriet: “Chris is de vrolijke filmster. Ik zou ook 100% voor Chris gaan … als burgemeester van het Tamil dorp.”
Chris vertelt vooral over de mensen zelf die hem vrolijk maken. En dat hij de Mol is? Ach dat is bijzaak, als het maar leuk en gezellig is.

Dan is het tijd om naar de stembus te gaan. De opkomst is hoog, 94% van de stemmers heeft zijn of haar Mol gekozen. De uitslag laat niet lang op zich wachten. Met een overduidelijke meerderheid hebben de Tamil inwoners Chris als Mol aangewezen.
Rik: “En nu is de grote vraag, hebben we €2000,- verdiend, of hebben we juist €2000,- verloren?”

 
Misschien weten we dat al snel, want er komt weer een test en executie aan.
Marlijn: “Ik weet het niet meer zo goed, iedereen doet zo raar.”
Martine: “Rik en Chris. Dan neig ik toch eerder naar Chris.”
Chris: “Margriet met stip op één.”
Margriet: “Rik van de Westelaken heeft een soort hotline met de Mol voor jokers … maar ze vervolgens met het grootste gemak aan anderen geeft.”

Dan is Rik aan de beurt. Als hij de test wil maken, staat Art op hem te wachten met een dilemma. Hij kan een groepsvrijstelling winnen, voor geld uit de pot. Hij kan enveloppen kopen.
Voor €500,- ontvangt hij één groene en één rode envelop
Voor €750,- ontvangt hij twee groene en één rode.
Voor €1000,- ontvangt hij drie groen en één rode.
En tot slot voor €1250,- ontvangt hij vier groene en één rode.
Als hij besluit geld in te leveren, mag hij vervolgens één envelop trekken. Is het groen, gaat de executie niet door, is het rood, gaat de executie als nog door en is het geld weg.
Uiteindelijk besluit hij voor de €750,- en drie enveloppen te gaan. Hij mag er eentje trekken en vervolgens maakt ook Rik de test.

 
De groep zit niets vermoedend klaar voor de executie. Dan maakt Art bekend welk dilemma hij aan Rik heeft voorgelegd. Rik pakt de envelop en maakt hem open. De inhoud is … GROEN.
De hele groep is door naar de volgende aflevering. In eerste instantie is iedereen blij, maar al snel realiseren ze zich dat niemand er eigenlijk iets mee opschiet.
Marlijn: “Dat is lief, maar ik had dat nooit gedaan.”
Rik: “Ik heb gezegd dat de groepsvrijstelling €1500,- heeft gekost, zodat het geld uit de pot wat ontbreekt, verantwoord is.”
En zo gaan we met 5 kandidaten en een historisch lage pot door naar aflevering 8. En die zien we volgende week!