Nieuws Volg ons ook op Twitter!
Het stukje uit het dagboek van Harry dat nu online staat Het is wel geen tv maar ik heb zo moeten lachen dat ik het toch even hier wil vermelden
Als ik in het stoeltje zit twijfel ik erg. Is er een weg terug? Nee. Niet als je in De Mol zit. Daar gaan we. Los van de grond, het is niet echt comfortabel. Het kost me een minuut of vijf om een goede houding te vinden. Eerst scheur ik zowat uit mijn kruis van de luchtdruk. Als ik mijn hoofd ronddraai op zoek naar letters in het land knallen m'n oren uit elkaar. Mijn wangen slaan over mijn bril. Naast me komt het cameravliegtuig. Ik word al dapperder en durf te zwaaien. En als ik eenmaal gewend ben, dan is het echt te gek! Geweldig uitzicht, waanzinnig gevoel. Al moet ik nog niet denken aan wat ik doe. Ik zie al een A en ook nog een L. Als ik beneden kom is mijn gezicht ongetwijfeld voor eeuwig veranderd. Kraaienpootjes verdwenen, als sneeuw voor de zon, oh Oil of Utterly Butterly. Ze maakten plaats voor ruwe roodomrande kraters. Weggeslagen huid, voor altijd verminkt. Ook horen zal ik nooit meer. bron: de officiele Mol site, dagboek kandidaten
George, nadat het vliegtuig overkwam:'Wel flauw dat ie niet zwaaide'
Niet ingelogd
Registreren
Wachtwoord vergeten?
Waarom registreren?
Ga naar:
Nu op de chat
Nu online
720 gasten en 8 vaste bezoekers