Thom Hoffman
Films:
De Vierde man (1983)
De Witte waan (1984)
Pervola Sporen in de sneeuw (1985)
Als in een roes (1986)
Zoeken naar Eileen (1987)
De Avonden (1989)
Rituelen (1989)
De Kassière: Lily was here (1989)
Eline Vere (1991)
De Provincie (1991)
De Bunker (1992)
Vals Licht (1993)
Hoffman's honger (1993)
Wildgroei (1994)
Naar de klote! (1996)
Unter den Palmen (1999)
De Omweg (2000)
Soul Assassin (2001)
La Bella Bettien (2002)
Zwartboek (2005)
Thom Hoffman werd op ( 3 maart 1957 ? ) geboren als Thomas Antonius Cornelis Ancion. ( Tom Ancion )
Hij kreeg les aan het Rijnland Lyceum in Wassenaar. De latere filmmaker Theo van Gogh zat bij hem op School. Hoffman wist toen al dat hij aan het toneel wilde. Van Gogh beschrijft de jonge Thom als een liefhebber van Herman van Veen, als iemand die 'Taxi Driver' van Scorsese te gewelddadig vond en hij 'werd vooral gedreven door een mateloze ambitie die hem ? figuurlijk gesproken - over lijken deed gaan. Dat is voor een beginnend acteur een onontbeerlijke eigenschap'. Hoffman zou zichzelf later omschrijven als 'meer een hardwerkende mens dan een begiftigd acteur'.
Hoffman, fotograaf, filmmaker en acteur, staat voornamelijk bekend als acteur van serieuze rollen, meestal van gecompliceerde karakters. Hij is bekend geworden met getormenteerde en/of tobberige personages en heeft ook in het werkelijke leven het imago van de man die het leed van de wereld op zijn schouders torst. Vers in het geheugen staat zijn optreden in VPRO's Zomergasten toen hij zelfs de cynische Freek de Jonge tot zwijgen bracht met een cocktail van heilige ernst en verfrissend moralisme.
Hoffman de acteur
“Ik heb een donkere kijk op de menselijke drijfveren,” luidt een veel geciteerde uitspraak van Hoffman, die een melancholieke blik, een schuchtere Stem en een gekwelde trek om de mond als handelsmerken lijkt te exploiteren. Zijn debuut, in Luger (1982), was daar een illustratie van: onder regie van Theo van Gogh speelde de tandartszoon uit Wassenaar een misantropische gangster wiens wreedheid tegen vrouwen (bekend is het moment waarop Luger zijn pistool bij het meisje naar binnen steekt) en dieren (de poesjes in de wasmachine!) na de première voor controverse zorgden. Hoffman schreef zelf ook mee aan het inktzwarte scenario over de sociopaat Chris Luger (door hemzelf gespeeld), die een invalide miljonairsdochter ontvoert.
De Toon was gezet: Hoffman speelde in meer dan twintig films en tv-series, van alle belangrijke Nederlandse regisseurs uit de jaren tachtig en negentig, maar daar zaten geen komedies of lichte tussendoortjes bij.
De grote doorbraak volgde in 1983 in Paul Verhoevens 'De Vierde Man', naar een boek van Gerard Reve. Voor zijn rol in De avonden (1989) ontving hij een Gouden Kalf.
Zelf noemt Hoffman zich “eerder een harde werker dan een talentvol acteur”, maar dat is Valse bescheidenheid. Terwijl zijn tegenspelers zich wel eens verloren in over-acting (Kenneth Herdigein in Zoeken naar Eileen) of theatraliteit (Pierre Bokma in De provincie, 1991), gaf hij zijn personages niet alleen charisma maar ook waarachtigheid mee. Desondanks slaagde hij er nooit in om voet aan de grond te krijgen in het buitenland - iets wat hij wijt aan de deplorabele staat van de commerciële Nederlandse Film in de jaren tachtig. Zonder een hoofdrol in een kassakraker ben je in Amerika helemaal niemand, pleegt Hoffman te zeggen; en aan Het Parool vertelde hij ooit hoe hij op de Berlinale van 1984 zijn diensten als acteur had aangeboden aan John Cassavetes. “Thom,” had de regisseur tegen hem gezegd, “I'm sure you're A wonderful actor.” Waarna ze elkaar nooit meer zagen.
Thom Hoffman, de somberende alleenheerser van het naturel in de Nederlandse speelfilm speelt een engel der euthanasie in Erik Lieshouts Regrets. Als gedoemd-verliefde gynaecoloog in Erik Lieshouts en Arno Hagers Regrets maakt hij weer aanspraak op de status die hij jaren lang onbedreigd voerde: als de somberende alleenheerser van het naturel in de Nederlandse Film.
Poll
