Column

Aanwijzing in een broodje kaas

Lautjuh

Amersfoort, 29 januari 2009
De mol is weer in de maand, en daarmee waart het beruchte molvirus weer hevig in het rond.
Dit hardnekkige virus besmet tientallen mensen per jaar, met alle gevolgen van dien.
Om de slachtoffers de helpende hand te bieden, opende Rusthuis 'de Malle Molloot' onlangs haar deuren.

"Dit rusthuis is echt nodig"; vertelt vrijwilligster Margreet (40). "Als het virus de mensen eenmaal heeft aangegrepen, neemt het ze helemaal in beslag. Sommige van onze cliënten kunnen echt geen dag meer zonder de Mol. Ze zien zelfs nog aanwijzingen in hun broodje kaas."
Dat het een ernstige zaak is, bewijst één van de cliënten die gedwongen is opgenomen. We treffen Niels (22) aan in de tuin van het rusthuis. Hij kijkt stoïcijns voor zich uit. "Ik mag van de leiding geen afleveringen terug kijken, omdat ik dat niet aan zou kunnen. Maar daar heb ik wat op gevonden! Met mijn zelfgebouwde mollenklem vang ik mijn eigen mollen. Gister had ik er nog ééntje in zitten. Ja, daar word ik zielsgelukkig van. Toch nog een mol gevangen!"
Toch zijn niet alle gevallen er zo slecht aan toe als Niels. 'De Malle Molloot' is vrij toegankelijk voor een ieder die even afstand wil nemen van het programma en alles wat er bij hoort. Veel cliënten komen vrijwillig binnen wandelen, voor één dag of voor een langere periode.
"Ondanks onze strenge regels in 'de Malle Molloot' staat de tv op donderdagavond wel aan" vertelt vrijwilliger Andreas (23). "Als we onze cliënten zouden weigeren het programma te zien, zouden ze gek worden. Het zijn een stel molloten bij elkaar."
Hoewel de herhaling door de fanatiekelingen normaal gesproken wel zes keer opnieuw bekeken zou worden, is dat hier verboden. In het rusthuis is geen videorecorder aanwezig.
Dit drijft nog wel eens tot waanzin bij de 17-jarige Christien, die een grote fan is van kandidaat Vivienne. We treffen haar aan in haar kamer, waar ze met haar neus in haar 'Vivienne-plakboek' zit. "Vief is helemaal te gek... ze is zo mooi, zo grappig en zo leuk! Tja, ik keek de afleveringen wel 13 keer terug om haar te zien. Maar mijn ouders vonden dat mijn schoolresultaten daaronder begonnen te lijden. Daarom ben ik in 'de Malle Molloot', om even bij te komen. Maar het is moeilijk hoor, om de aflevering maar één keer te zien."
Een kamer verderop vinden we Dennis (20). Hoewel, kamer...? De hele ruimte is omgetoverd tot een waar Karel van de Graaf-paradijs. De muren zijn van onder tot boven behangen met posters van de oud-presentator, uit de cd-speler komt de speech die Karel op de fandag van 2007 hield. "Die luister ik de hele dag door, ik kan het niet vaak genoeg horen! De mol tien weken lang een manier van leven? De mol ís mijn leven... dit rusthuis kwam voor mij precies op tijd. Onze tv-kabel is namelijk stuk, nu kan ik het mooi hier kijken. En Karel was natuurlijk de beste presentator die er ooit is geweest! Dat mysterieuze en beangstigende, Karel maakte van elke aflevering weer een feest."
Omstreeks vier uur komt er nog iemand binnen stuiven. "Verdorie, nu is mijn Mol er wéér uit. Ik werd zo kwaad, dat mijn vrouw me het huis uit heeft gezet. Pas als de serie is afgelopen mag ik weer thuis komen. Zeg, heeft iemand misschien een laptop hier? Ik moet mijn pool nog invullen..."
Het is duidelijk dat het molvirus snel uitgebannen moet worden. Dat zien de vrijwilligers ook in, en daarom plegen zij grote inspanningen om de verslaafden weer op de rit te krijgen. Vrijwilliger Jos (50): "Toen ik over deze vacature las, dacht ik, dát is iets voor mij. Ik heb in mijn nabije omgeving veel slachtoffers van de mol ten onder zien gaan. Ze konden de stress die bij het programma hoort niet meer aan. En ze worden steeds jonger hè, die molloten. Ik ken er zelfs twee van 12 en 15! Helaas kan het rusthuis niet iedereen genezen. Gister is er nog zo'n molfan naar huis vetrokken, hij kon niet langer zonder het programma. Hij heeft inmiddels zijn baan als dikke controleur weer opgepakt.
Maar gelukkig zijn er nog genoeg plaatsen in het rusthuis over, want zonder 'de Malle Molloot' zouden sommigen hun school niet meer kunnen halen of hun sociale contacten verliezen. En dat is natuurlijk het laatste wat je wil."
Na een enerverende middag in het rusthuis is het ons wel duidelijk.
De mol mag dan alles overleven, maar dat moet van een ware molfan nog maar blijken...

Wil je weten wanneer jij terechtkunt in rusthuis 'de Malle Molloot', stuur dan een mail naar DeMalleMolloot@molmail.mol.

Wil je reageren op deze column? Dat kan op het forum!