Interview Loretta

 

Wat dacht je en hoe voelde je je toen je vernam dat je mee mocht doen met "Wie is de Mol?"?

Wow geweldig, maar ook terughoudend, want ik zag mezelf niet als sportief en/of moedig  genoeg om eventuele  fysiek zware opdrachten te kunnen uitvoeren. Wat het psychologische deel betreft. Heerlijk. Ik ga wel mee met de flow, zonder daar van tevoren een strategie voor uit te denken. Per definitie is alles wat je doet of zegt verdacht, dus ik hoef me niet expres verdacht te maken. Sterker nog, ik   ben zo eerlijk mogelijk. Ik word toch wel gewantrouwd, temeer omdat ik waarschijnlijk niet in staat zal zijn om een aantal lichamelijk pittige opdrachten tot een goed einde te brengen. Dus ja! Ik doe mee na de fysiotherapeut geraadpleegd te hebben. Die heeft mijn linkerbeen sterker gemaakt  (was nog zwak na een hernia en een ongelukkige uitglijder in de badkamer). En hij en ik hebben samen hard gewekt om mijn conditie op te voeren.


Hoe heb je je voorbereid op het spel?

Buiten de trainingen met de fysiotherapeut, heb ik niets gedaan ter voorbereiding. Wat had ik moeten doen? Alle namen van schoonouders van de mede-kandidaten uit mijn hoofd leren?


Wat vond je van de (samenstelling van) de groep kandidaten?

Prettig en spannend. Je bent toch maar overgeleverd aan mensen die je amper of helemaal niet kent en van wie je niet weet of je ze kunt vertrouwen. (Niet dus, want anders doe je niet mee aan het spel.)


Wat was je persoonlijk hoogtepunt?

Dat ik toch maar op die brugpijler ben gaan staan... waarvoor best wel wat geklauter nodig was...


Wat was je persoonlijk dieptepunt, behalve de executie?

Was er niet, geen moment.


Vind je het moeilijk om te zwijgen over WIDM?

Nee. Ik hoef nu ook niet meer te zwijgen, toch?


Hoe zou je WIDM beschrijven als spel? Er wordt wel eens gezegd dat WIDM een emotionele en psychologische rollercoaster is.

Ik hou nogal van games zoals de hele Myst serie: zoeken, dwalen, puzzelen, mooie landschappen, sprookjesachtig en bizar. De verwarring over wat realiteit is en wat niet.


Heb je nog een leuke anekdote voor de Molfans?

Ik vond Manuel zijn kapsel lijken op het vachtje van een molletje, met overal kruintjes. Manuel had ook Molding mud bij zich...(?!)


Tot slot, had je zelf graag de Mol willen zijn? Waarom (niet)?

Ja, omdat ik er voor mijn gevoel niet veel voor had hoeven te doen. Zoveel mogelijk eerlijk zijn en toch een aantal opdrachten niet kunnen vervullen. Heel relaxed. En ik had natuurlijk de hele rit uitgezeten.