Column

ZAND

Bodejos

Ik kan geen zand meer zien. Vooral geen lava-zand.

Lopend met mijn koffer. De wieltjes die op Schiphol hun dienst bewezen, laten het nu afweten. Vastgelopen door het zand. Kilometers zand. Overal om me heen, niets anders dan zand. Heerlijk voor een mol, zou je denken.
 
Wacht: daar loopt iemand. Zou die iets met het programma te maken hebben? Nee, het is Reinout Oerlemans, wanhopig op zoek naar Doutzen Kroes. Ben ik hier in het verkeerde decor beland?  Ik ben toch helemaal niet benaderd voor Nova Zembla? Wat doe ik hier.

Hopeloos ga ik verder. Mijn mobiele telefoon moest ik inleveren, anders had ik nog enig houvast gehad.  Maar nu is er niets dan zand. Naar het oosten, naar het westen,  in mijn schoenen. Ja, het zit zelfs tussen mijn ondergoed.

Waar ben ik naar op zoek, heeft het zin om verder te lopen, of kan ik beter terug?  Maar waarheen loop ik dan, ik heb het gevoel dat ik rondjes aan het lopen ben. Moe ben ik niet, dat is wel gek.  Ben ik zelf gek aan het worden?

Daar rijdt een Jeep.  Zou de bestuurder daarvan ook verdwaald zijn, en wanhopig rondjes draaien? Aan het stuur zit Anton.  Hij heeft een minder goede mededeling.
 
Beste kandidaat, de opnames van Wie is de Mol 2012 zijn zojuist afgerond, we gaan naar huis.

Huh,  maar dat kan niet, zei ik nog:  ik heb de zon niet eens onder zien gaan, dus er kan nog geen dag voorbij zijn.

Toch wel, zei Anton, je zit hier op IJsland, en wel zo noordelijk, dat de zon hier voorlopig niet onder gaat.   Kom, zei Anton opnieuw, we gaan naar huis. We moeten het dit jaar doen ZONDER mol.

Toen zag ik het vliegtuig. De tijd stond even stil..........

Badend in het zweet werd ik wakker. Was het dan toch een nachtmerrie geweest?

Toen ik mijn kleren zag, en mijn schoenen, wist ik dat dat niet zo was. Zand, nog steeds overal zand.

Wil je reageren op deze column? Dat kan op het forum!