Archief molacties

WIDM 5: De molacties van Yvon

Yvon: "Bij het liegspel (aflevering 1) besloot ik om het door Sander verdiende geld niet vast te zetten en koos vervolgens twee ex-mollen in mijn jury. Het leek me dat zij mijn leugen wel door zouden hebben. En dat was inderdaad het geval."

"Mijn tactiek bij het strandspel (aflevering 2) was om de verwarring richting Sander en Marc-Marie zo groot mogelijk te maken. Ik heb als een kip zonder kop gegraven. Zo diep mogelijk, zo lang mogelijk in één vak. We hebben maar één zo'n kistje naar boven gehaald."
 
"Bij de stoomtrein (aflevering 3) wist ik dat Isabelle de hulpmol was. Dat leek me een heel goed moment om te doen alsof ik zelf de hulpmol was. Dus Sander had heel goed door dat ik daar totaal aan het saboteren was, maar zo obvious dat hij vanaf dat moment niet meer kon geloven dat ik de echte Mol was. Sander stond op het verkeerde been, dus van dr. Mol had ik voorlopig geen last meer."

"Bij de mysterybox (aflevering 3) heb ik als stomme dom blondje-grap geroepen: “Brad Pitt!”, zodat er in ieder geval geld vanaf ging. Ik wist allang dat de eerste afvaller als 'mysteryguest' terug zou komen. Mijn opdracht was om hem terug te halen."
 
"Bij de koffertjesopdracht (aflevering 4) heb ik enorm geprobeerd koffertjes te wisselen, verwarring te zaaien, met de mobiele telefoon weg te lopen en in m’n zak te stoppen, zodat we die in ieder geval niet konden gebruiken. Ik heb veel tijd besteed aan de val van Isabelle, zodat het totaal onduidelijk was waar Isabelle was op het moment dat Jim het koffertje pakte. Eigenlijk was er als Mol helemaal niet zo veel te doen,want het ging gigantisch mis. Ik moest ook zo lachen om hoe het mis ging dat ik echt mijn best moest doen om me daar niet mee te verraden. Dat het slechts 500 euro was en dat niemand wist wie de koffer had gewisseld, erg grappig. Ik hoefde dus eigenlijk niks te doen als Mol, ik had twee super hulpmollen."
 
"Bij het kunstwerk maken (aflevering 5) dacht ik: ik moet iets Hollands maken, zodat de kunstcriticus ons kunstwerk meteen herkent. Wat is er nou Hollandser dan een weiland met witte hemden aan een waslijn? Maar zelfs dat zag de man niet, hij vond het leuk dat het drie Australische mannenhemden waren… Ik heb de man overschat. Gelukkig haalde onze eigen ploeg het kunstwerk er ook niet uit, dus die molactie is wel gelukt. En als uiterste heb ik daar even mijn signatuur als Mol op achtergelaten, mijn bloed. Een vingerafdruk. Want een Mol opereert subtiel."
 
"Bij de links/rechts-opdracht (aflevering 5) heb ik alle informatie verdeeld over de twee groepen. Zo hoorden ze wel informatie voorbij komen, maar ik heb bijvoorbeeld tegen de ene groep niet gezegd hoeveel geld ermee te verdienen was en tegen de andere groep niet gezegd dat ze elkaar moesten vinden. Ik heb al helemaal niet gezegd dat als ze elkaar vonden dat dan het hele links/rechts werd opgeheven. Daardoor begonnen ze allebei met een valse start en wisten ze eigenlijk helemaal niet waar ze aan begonnen. Vervolgens heb ik Lottie heel erg in de war gebracht waardoor beide teams een omweg hebben genomen omdat ze naar de voor hen meest veraf gelegen pleinen werden gestuurd. Ook heb ik het eerste kwartier voortdurend alle telefoongesprekken weggedrukt."

"Bij het voeren van de krokodillen (aflevering 6) had iemand bedacht dat degene die voerde, ook op de foto moest. Dat was niet zo, maar ik dacht heel goed, dan is het alleen maar lastiger. Ik heb heel erg gedaan alsof ik Lottie niet op de foto kreeg. Gijs dacht ons wel even te sussen, maar hij had gewoon niet door dat ik de boel zat te flessen."

"Op Goat Island kregen we de opdracht om 's nachts in het pikkedonker in je eentje te gaan zitten tv-kijken (aflevering 6). Ik heb alle molseries gezien dus natuurlijk ken ik alle kandidaten en toen ik de volgende dag de vraag kreeg een aantal namen van die kandidaten op te noemen, heb ik nagedacht en nagedacht. Maar die hele aflevering van de eerste Nederlandse Mol ging over Willy, hij viel zelfs in die aflevering af, dus de enige naam die je echt niet kon vergeten na die uitzending was Willy. Maar ja, ik moest natuurlijk wel heel erg faken, dus Willem, Wilbert, Wilco, Wim, ik heb ze allemaal genoemd. En laat ik nou net Willy vergeten zijn! Stom!"
 
"Bij de duikopdracht (aflevering 7) was ik gewoon echt ziek. Dat was heel jammer, want als Mol wil je overal bij zijn zodat je kunt saboteren. Ik dacht de enige optie nu is, als ik een extra schakel ga zijn tussen Lottie en Isabelle en zo alle signalen van Lottie een beetje verkeerd interpreteer. Prachtige ogen, ik weet dat Lottie dat over zichzelf zegt. Maar Isabelle ziet zichzelf ook graag als positief met een mooi oog en muzieknootjes, dus ik zei dat zij dat was. Marc-Marie ging daardoor weer zijn eigen invulling aan het spel geven,waardoor de opdracht finaal mislukte. Ik bleef als zielig, misselijk meisje totaal buiten de opdracht, en het spel ging finaal de mist in en we moesten 2000 euro inleveren. Lottie en Marc-Marie werden weer heel verdacht, maar ik ben degene die het eigenlijk doet."

"Bij de fietsopdracht (aflevering 7) hadden Isabelle en ik de opdracht om met polaroidfoto's een route uit te zetten. Als ik de Mol niet was, zou ik er voor zorgen dat ik een duidelijke tactiek had. Maar Isabelle wilde heel graag haar zin en dat kwam mij heel goed uit. Zij wilde dan weer wel een foto van een plek en dan weer niet en ze wilde de eerste kilometers helemaal geen foto's maken. Ik wilde een foto maken van een groepje bouwvakkers. Ondanks dat Isabelle dat onlogisch vond heb ik het toch gedaan en later aan onze fietsers doorgegeven. Tegen de tijd dat de fietsers langskwamen waren die bouwvakkers allang weg. Verder liet ik het ene na het andere kruispunt voorbijgaan. Dat heb ik vooral op het eind gedaan, want ik vond het wel leuk als ze het bijna zouden halen. Bovendien heb ik tijdens het eten koken, onder toeziend oog van Isabelle, met ketjap het woord 'mol' in de rijst geschreven."
 
"Het lasergamen [aflevering 8] vond ik helemaal geweldig en vooral omdat de anderen maar liefst twee punten hadden waarop ze geraakt konden worden en ik maar één. Ik kon alleen op m'n borst geraakt worden en niet op mijn schouders, dus ik had een enorme vrijheid. Ik kon tekeer gaan als een beest, want ik had gewoon veel minder risico en omdat ik het ene punt waar ik wel geraakt kon worden afschermde, was de kans dat ik geraakt werd veel minder groot. Bovendien wilde ik per se de vrijstelling bemachtigen, want het geld van degene die de vrijstelling verdiende, ging in de pot. Ik heb de vrijstelling gehaald, terwijl ik nul euro op mijn teller had staan." In de slotfase pakte Marc-Marie Yvon een leven af, maar doordat Lottie Marc-Marie uitschakelde kon Yvon zich weer opladen.
 
"Natuurlijk wist ik welk antwoord ik moest geven op de vraag van Angela bij de golfopdracht (aflevering 9). Ik wist dat elk als derde geboren kind op Bali Nyoman heet, maar dat zei ik natuurlijk niet. Vervolgens heb ik gedaan alsof ik er niet een kon vinden, maar zoals jullie gezien hebben, heb ik er wel negen gevonden. En een beetje water op je gezicht lijkt al snel op zweet bij de Mol!"
 
"Bij de dilemma's (aflevering 9) wist ik dat Marc-Marie altijd voor het geld zou kiezen, maar ik heb er alles aan gedaan om Lottie ervan te overtuigen dat hij echt iemand met een missie is. Helaas mislukte die actie, ik kon het natuurlijk niet nog langer dan een half uur volhouden. Wat wel lukte was het andere dilemma, over wie er van mij in de finale had mogen zitten. Het was natuurlijk logisch dat als iemand anders in de finale had moeten zitten, dat dat Sander was. Ik wist zeker dat Marc-Marie en Lottie dat zouden zeggen, dus ik dacht ik moet iemand anders zeggen. Dan kies ik iemand met wie ik het heel goed kon vinden, ik kies Gijs. Daar waren zij nooit opgekomen en ik vond Gijs heel aardig, dus ik kon dat best geloofwaardig spelen."

>> Terug naar archief molacties. <<