Topic: [WIDM] Evaluatietopic

[Mol1991]

Dit zou sowieso wel een goede oplossing kunnen zijn. Ben wel voorstander van voorgaande testen meenemen in het eindresultaat. Sor ontmaskert Anna al vroeg, maar de overwinning wordt door Fons 'weggekaapt'.

Ik denk dat Fons door zijn fotografisch geheugen won. Maar ik vond wel zielig voor Sor, maar gelukkig kreeg hij de helft van Fons.

[Belgian Mol]

Ik denk dat Fons door zijn fotografisch geheugen won. Maar ik vond wel zielig voor Sor, maar gelukkig kreeg hij de helft van Fons.

Persoonlijk ben ik heel hard tegen dit idee. In het begin tactisch statistisch spreiden is vaak een slimmere tactiek dan met wat geluk snel de mol juist hebben. + Als je vroeger goed zit, heb je veel meer tijd informatie op te halen. Sor heeft dus genoeg kansen gehad om te winnen.

[MartinJ]

Tja, de manier van testen heeft sowieso een heleboel zwakheden. Waarom zou je precies moeten onthouden wat de mol allemaal gedaan heeft? Als je het weet dan weet je het nou eenmaal. Opdracht-informatie is tot daar aan toe maar ook die persoonlijke informatie vind ik altijd maar onzinnig.

Los daarvan. Bij de eerste test hoef je sowieso niet te weten wie de Mol is om met de grootst mogelijke zekerheid geen rood scherm te krijgen. Dit staat bekend als de methode Diederik Jekel. Je turft bij elk antwoord voor welke kandidaat dit antwoord juist is en je kiest je antwoorden zodanig dat elke kandidaat minimaal een x aantal streepjes heeft. Waarbij x natuurlijk zo groot mogelijk is.

[Mol1991]

Persoonlijk ben ik heel hard tegen dit idee. In het begin tactisch statistisch spreiden is vaak een slimmere tactiek dan met wat geluk snel de mol juist hebben. + Als je vroeger goed zit, heb je veel meer tijd informatie op te halen. Sor heeft dus genoeg kansen gehad om te winnen.

Ik ben hier ook persoonlijk tegen, maar het zou mij ene kant ook totaal niet verbazen als dit wel klopt. En volgens mij had Sor dit ook door toen hij hoorde dat hij 32 vragen goed had en Fons 35. Dat leek ik te zien.

[BeaVer]

Het echte gevaar zit hem in dat elke kandidaat perfect doorheeft dat zelf mollen de beste strategie is. Nooit voor het geld kiezen en nooit iets goed doen. Nu ook weer een winnaar (Fons) die dat overduidelijk bewust heeft zitten doen.

Het hele principe van het spel is dat 9 mensen wel hun best doen en 1 niet. Dan kunnen wij als kijkers ontcijferen wie de mol is. Maar als die 9 ook niet hun best doen omdat dit strategisch is betekent dit ergens het failliet van het concept.

Niet helemaal mee eens met het 2de deel. Uiteraard moet de mol zoveel mogelijk proberen te mollen, maar die zou dat vooral moeten doen door verwarring te veroorzaken en onopvallend fouten te maken. Niet door kettingen en enveloppen weg te smijten en alleen op een berg staan en doen alsof je goeie antwoorden ingeeft die dan door de montage worden weg-geëdit.
Maar als kandidaat moet je ook jezelf een beetje verdacht maken om verder te geraken in het spel, maar inderdaad niet op het niveau dat je alles opzichtig laat mislukken. Er zijn er ook die de tactiek van jezelf verdacht maken gebruiken om te kijken hoe hun mol zal reageren.
Want uiteindelijk als 9 kandidaten alles juist doen en 1 niet, dan zie je zo wie de mol is.
Het mag allemaal wat meer gebalanceerd zijn en mollen mag niet zo opzichtig mogelijk zijn.
Maar dat kan ook alleen maar als de opdrachten zo zijn gemaakt dat de mol niet zomaar vrijspel krijgt zoals hier te vaak het geval is.
De opdracht met de podcast had ook kunnen zijn dat er altijd 2 kandidaten waren die het antwoord konden weten op dezelfde vraag en dat door middel van overleg de antwoorden moesten gegeven worden. Probeer dan maar eens als mol opzichtig te mollen? Lukt niet. Je kan wel sturen naar het verkeerde antwoord, maar uiteindelijk beslis je als groep welk antwoord het wordt.

[JP1999]

Heel veel is al gezegd, maar:

Ik vond de start van de serie (afl. 1, 2, 3) erg leuk. Kleurrijke groep, prima leuke opdrachten, en héle goeie openingsopdracht.

Aflevering 4, 5, 6 vond ik een beetje saai. Vooral de opdracht in de koets, de bakjesopdracht en de maya-stenenopdracht vond ik zeer boring.

Vanaf afl. 7 vond ik de spanning weer toenemen. De dynamiek tussen de kandidaten werd beter in beeld gebracht, er waren minder nietszeggende biechts (mijn voornaamste ergernis aan Nederlandse editing van spelprogramma's).

Ik vond de ontknoping ook leuk, ook doordat ik vind dat Anna het heel leuk en met veel lef heeft gespeeld.

Heel eerlijk tipt WIDM nog lang niet aan de Vlaamse mol, maar ik vond het lekker wegkijken en dit seizoen had een relatief hoog reality-gehalte, zeker richting het einde. Ook vergeleken vorig seizoen werd het spel veel meer gespeeld. Als ik terugdenk aan Soy, Ranomi etc... daar vond ik weinig aan. Ook heeft dit seizoen echt goed gebruik gemaakt van de Mexicaanse cultuur, zeker ook met het waarzeggers-thema etc. Dat miste imo toch wel in Zuid-Afrika, Albanië, Tsjechië etc.

Grootste verbeterpunten: minder biechts en méér groepsdynamiek, gelaagdere opdrachten waarbij kandidaten vaardigheden moeten tonen i.p.v. keuzes maken over bakjes en sleutels, en een wat speelsere edit.

[DeMol!]

Ook heeft dit seizoen echt goed gebruik gemaakt van de Mexicaanse cultuur, zeker ook met het waarzeggers-thema etc. Dat miste imo toch wel in Zuid-Afrika, Albanië, Tsjechië etc.

Dit had ik zelf nog niet benoemd, maar ik ben blij dat de productie iets meer heeft ingezet op zo'n rode draad: de start bij de waarzegster, de vrijstelling voor toekomstige afleveringen, de topito's voor de afvallers, het inzien van (finale) testvragen in de toekomst, het bekijken van de glazen bol etc.

Hierbij vind ik juist het idee voor vrijstellingen voor afl. 1, 2 of 3 helemaal top. In andere jaren wordt er gestrooid met vrijstellingen in de eerste aflevering. Maar, doordat er nét iets beter is nagedacht over hoe het binnen het thema kan passen, krijg je dit fantastische idee. De hele aflevering voelde als één geheel, doordat de tweede opdracht ook weer voortborduurde op opdracht 1. Dat vervolgens werkelijk elke vrijstelling wordt weggespeeld, is jammer, want anders was de eliminatie ook beinvloed door de opdrachten gedurende deze aflevering. Dan was de cirkel écht rond in de aflevering.

In 2022 zijn we lekker gemaakt met het gemaskerde bal, waar uiteindelijk helemaal niets van terecht kwam. Naar mijn idee was het thema van dit jaar een goede aanzet voor 'toekomstige' seizoenen.

[Eva.]

De opening was fantastisch, ik zat op het puntje van m'n stoel en dacht 'wauw, dit gaat een heel vet seizoen worden'. De sfeer, de waarzegster, de kaarten met de symbolen. Van die laatsten verwachtte ik dat die een rol zouden gaan spelen in de rest van het seizoen, maar dat was helemaal niet zo. Dat de waarzegster aan het einde weer terugkwam was hartstikke leuk, maar qua storytelling zwak: Een verhaal bestaat niet uit alleen een kop en een staart. Wat mij betreft had dat thema qua inhoud en stijl/sfeer consequenter door het seizoen verweven mogen worden. En dan nog even aanhakend op de discussie over de hints:

Als je het seizoen begint met zo veel symboliek (en hints zijn vaak symbolisch van aard), dan is het niet zo raar dat de 'interactieve' kijker verwacht dat er een megahint te vinden is in de kandidaatspecifieke lotería-symbolen, de kleuren van de tafels/stoelen (een opvallende breuk met het verleden), de glazen bol etc. We zagen ineens paraplu's/parasolletjes (het symbool van Tooske) in de kleuren van de tafels en stoelen, klokkentorens in de montage, Vader Jacob (bim-bam-bom), kronen etc.

Als je weet wie je publiek is, kan ik me niet voorstellen dat dat niet opzettelijk gedaan is. Tooske was megaverdacht, o.a. door die paraplu's, en nadat zij eruit ging heb ik die niet of nauwelijks meer gezien volgens mij. En niemand kan mij wijsmaken dat de productie per ongeluk een compositie heeft gebruikt die door Sor is gesampled. Of vader Jacob met de mol op de A en dan nog iets met de F, zodat de hint niet alléén richting Anna uitgelegd kon worden.

Ook de kijkers die enkel op zaterdagavond inschakelen en die niet actief op zoek gaan naar hints weten vaak wat de hints zijn, omdat die uiteindelijk toch veel mensen bereiken via nieuwsberichtjes van de Telegraaf of een willekeurig online magazine. Zelfs m'n moeder stuurt die af en toe naar me door, niet omdat ze op zoek was naar hints, maar omdat ze er bij toeval op stuitte. Het levert allemaal extra engagement op en dat is winst voor het programma/AVROTROS.

Ik ben het er helemaal mee eens dat de widm-community zelf dwaalsporen creëert, door van niets iets te maken. Daarnaast geloof ik zeer zeker dat dit wordt aangemoedigd door de makers, die óók opzettelijk spelen met hints uit het verleden, montage en symboliek. Dat zijn commerciële keuzes die uiteindelijk, denk ik, uiteindelijk zeker kunnen leiden tot het inzakken van de gewenste engagement. Een beetje volgens het 'boy cries wolf' principe: Als elk tussenshot een als hint vermomd dwaalspoor is, kunnen we er net zo goed helemaal geen aandacht meer aan besteden.

Anyways, dat is mijn observatie en iedereen mag het daar uiteraard volstrekt mee oneens zijn.

[Mol1991]

Het laatste wat ik dit jaar in dit evaluatie topic plaats.
Ik ben blij dat ik vorig jaar heb aangekaart om voortaan toch, maar weer een evaluatie topic al vanaf begin af aan open te hebben staan. Ik heb veel berichten met plezier gelezen, ook al dacht ik over bepaalde dingen anders, en merkte dat jullie het heel erg waarderen dat dit kon. Soms was daardoor wel een kleine discussie ontstaan, omdat iemand (soms ik ook) beetje negatief op andere berichten reageerde, maar over het algemeen ging dit heel goed.
Trots op iedereen dat het blijkt dat het wel werkt en iedereen gewoon hun mening kon geven! Als iemand dit niet vond kan je altijd natuurlijk ook iemand een privé berichtje sturen.
En bedankt moderators voor het vertrouwen en het open zetten van het topic vanaf het begin.

[MartinJ]

Ook de kijkers die enkel op zaterdagavond inschakelen en die niet actief op zoek gaan naar hints weten vaak wat de hints zijn, omdat die uiteindelijk toch veel mensen bereiken via nieuwsberichtjes van de Telegraaf of een willekeurig online magazine.

Dat is nou precies de reden waarom ze beter kunnen stoppen met die simpele hints. In de Belgische versie van WIDM hebben ze elk jaar één ingewikkelde hint waar een normaal mens nooit op zou komen. Zoiets als die hint van de 25 getallen bij de Afschilderen opdracht. Misschien dat ze hier ook wel deze richting uitgaan, dat zou fijn zijn, wat mij betreft. Het probleem is dan wel dat als iemand op het onzalige idee komt die 25 getallen bij elkaar op te tellen en dan uitrekenen of dit (ongeveer) overeenkomt met de leeftijd in dagen van één van de kandidaten op een datum die relevant is voor het programma dan heb je wel een KLAAS CF MOL hint en is het einde oefening wat het zoeken naar de Mol betreft. Vermoedelijk hebben ze daarom ook niet de dag dat de opdracht zal worden uitgezonden genomen, maar de dag dat de Mol zich bekend maakt.

Nee, dan maar liever een hint die heel leuk klinkt (letterlijk en figuurlijk) maar echt niet gevonden kan worden zoals die met het hondenfluitje in het negende seizoen van De Mol (Duitsland). Een aantal keren dat de Mol in beeld kwam zou een hond in de huiskamer spontaan moeten gaan blaffen vanwege een hondenfluitje in het geluid van de uitzending. Heel leuk in theorie, maar het hondenfluitje is niet alleen onhoorbaar voor mensen vanwege de hoge frequentie maar deze hoge frequentie wordt niet gecodeerd bij het comprimeren van het geluid voor uitzending. Hier wordt gebruik gemaakt van MP3 codering en deze codering heeft de eigenschap dat het alleen codeert voor geluiden die waarneembaar zijn voor het menselijke oor.

[Pac]

In het topic van Anna heb ik al de loftrompet gestoken. Aflevering 10 was goed geregisseerd en zat boordevool gedurfde Molacties Toch ben ik ook een beetje ontgoocheld na de ontknoping, en dat deel ik graag hier. Mijn voorgevoel werd bevestigd: heel veel dingen konden we gewoon niet weten. De meeste Molacties gebeurde achter onze rug.

Het is jammer dat we heel veel Molacties die wel effectief waren, niet te zien kregen. Día del Topo, foute antwoorden invullen, vier foute piñata's kapotslaan, stenen, hangers, woorden, sleutels weggooien... Ik had van tevoren kunnen voorspellen dát iemand dat zou doen, maar niet wie. En dat is nu net de titelvraag van het programma.

Tegelijkertijd waren de Molacties die niet effectief waren, juist wel in beeld. Het plan van de speedate, de chaos bij de bordenlopers (die volgens mij toch wel zou ontstaan), Anna's bod op de veiling, kiezen voor geld bij de lasergame, zelf binnenkomen met geld na de zipline: allemaal plekken waar Anna molt, maar niet effectief geld uit de pot haalt.

Als het doel van de productie is om een verrassende tiende aflevering te maken, dan is dat heel goed gelukt. Als het doel van de productie is om negen weken lang een spannende zoektocht naar de Mol te geven, dan is dat voor mij dit jaar niet zo geslaagd. Ik speur al heel wat jaren mee op dit forum, maar dit seizoen had ik steeds vaker het gevoel 'we horen het achteraf wel'. En dat blijkt nu ook zo te zijn. In maar liefst 12 van de 23 opdrachten molde Anna op een manier die we niet in de uitzending te zien kregen. Dat is meer dan de helft! En hoe leuk de beelden achteraf ook zijn, voor het vinden van de Mol hebben die opdrachten ons dus nauwelijks op weg geholpen.

Lang verhaal kort: Als kijker moeten we niet alleen weten dát er gemold is, het cruciaal dat we ook kunnen raden wie dat gedaan zou hebben. Vertrouwen winnen op beeld, saboteren buiten beeld maakt het zoeken naar de Mol bijna onmogelijk. Bij goed, gelaagde opdrachten hoef je niets te verhullen van de acties van de Mol om toch naar een spannende finale toe te werken.

[Brtdm]

Ik zal ongetwijfeld in herhaling vallen, maar aan het eind van het seizoen nog eens mijn belangrijkste kritieken achter elkaar.

Opdrachten
Verdeling van mingeld en positieve bedragen voelde scheef. Prima als er opdrachten zijn dat er geld kan worden verloren. Maar het is jammer dat dit vaak meteen om duizenden euro's gaat, terwijl het dan weer 3 afleveringen duurt om dit bedrag terug te verdienen. Te veel opdrachten met een reële kans op €80. Veel opdrachten blijven voorspelbaar hoeveel geld er ongeveer in of uit de pot gaat.
Er zaten een aantal goede opdrachten in, maar toch ook nog altijd te veel nietszeggende en voorspelbare opdrachten.

Troeven
Gelukkig iets minder gezien en wat mij betreft in 90% van de gevallen nog altijd overbodig. Het liefst alleen te gebruiken om kandidaten tegen elkaar op te zetten. Kandidaat X kan een vrijstelling of jokers verdienen, maar moet daardoor een opdracht tegen de groep doen. (beste voorbeeld = fotograaf Nadja in 2007 of Daniël in de heli in 2013).
De simpele keuze 'troef of geld' is eigenlijk nooit echt interessant om te zien, omdat de mol dan precies hetzelfde belang heeft als een kandidaat.

Cameravoering en regiekeuzes
Dit is de afgelopen jaren echt prachtig uitgevoerd. Zeer hoge productiewaarde. Enige waar je voor moet uitkijken hiermee is dat het te geënsceneerd overkomt. Veel spontane momenten die er niet gelikt uitzien komen niet terug in de aflevering. Ik had graag iets gezien van een zinkend bootje of een zwerm bijen. (het wespennest in 2007 was toch een van mijn favoriete momenten). Iets van de zieke kandidaten had best iets meer in de afleveringen zelf gekund. Niet als excuus, maar gewoon als situatie van het moment.

Biechten
Aansluitend op het vorige, het voelt niet meer spontaan. De biecht is niet meer een persoonlijke terugblik op gebeurtenissen, maar heeft de rol van de verteller overgenomen. Dit zorgt er echter zelden voor dat het duidelijker wordt. Bovendien haalt het de spanning weg van het moment. Nog altijd te veel onderbrekingen.

Nepmollen
Hier moet echt een keer iets structureels aan gedaan worden. We hebben al meerdere seizoenen gehad waar de mol van alle kandidaten het meest heeft verdiend van de hele groep en soms niet aan het mollen toe komt, omdat de kandidaten (bewust of onbewust) meer aan het klungelen zijn dan de mol zelf. Hier verlies je echt de essentie van het programma mee. Er mag best iets meer gekoppeld gaan aan het wel of niet behalen van een opdracht. Persoonlijke voor- of nadelen voor de beste en slechtste kandidaat. Of juist het inleveren van luxe als een opdracht niet wordt behaald.


Terug naar de basis
Al met al vind ik dat het programma eens goed moet reflecteren op het oorspronkelijke format. 'het verslag van een reis, waar de groep probeert geld te verdienen, maar er één kandidaat is die dat stiekem wil dwarsbomen'
Nu is het een te strak geregisseerd programma waarbij men er alles aan doet zo lang mogelijk in het spel te blijven en er ook nog iemand is met voorkennis die met name zijn best doet niet ontdekt te worden.
En aan de basis hiervan liggen vooral goede, duidelijke en haalbare opdrachten. Opdrachten waar men zich echt voor wil inzetten en van baalt als het niet is gelukt.


ohja en:
Live-finale? Nee!
Live-evenement is leuk, maar een gestructureerde nabespreking met knipmogelijkheden blijft altijd mijn voorkeur hebben.

[Pac]

En aan de basis hiervan liggen vooral goede, duidelijke en haalbare opdrachten. Opdrachten waar men zich echt voor wil inzetten en van baalt als het niet is gelukt.

Ik denk dat zeker dit laatste punt een wereld van verschil kan maken. Vorig jaar merkte ik al op dat de meeste opdrachten een vast patroon volgen. Er moet een keuze gemaakt worden, een puzzel opgelost, een vraag beantwoord of een plek gevonden worden. Los van de decors zijn het over het algemeen simpele spelregels die gevolgd moeten worden om geld te verdienen.

Het gevolg is dat de meeste opdrachten in essentie ook gewoon thuis aan de keukentafel gespeeld kunnen worden - Anna laat dit zelfs letterlijk zien in aflevering 10. Als de essentie van een opdracht simpel is, wordt het heel verleidelijk om simpel te mollen, zowel voor de kandidaten als voor de Mol.

Als er daarentegen een echte prestatie van de kandidaten wordt verwacht, zullen ze ook gemotiveerder worden om die opdracht te laten slagen. Je krijgt dan veel meer het gevoel als kandidaten: wauw, het is ons gewoon gelukt! En om te saboteren, zal de Mol veel meer zijn karakter in de strijd moeten gooien.

Om net als vorig jaar een lijst te maken van hoe divers je de manieren om geld te verdienen, leg ik weer de vergelijking met De Mol. Dit zat er allemaal in één seizoen: je balans houden op een koord, vangconstructies bouwen, een bootcamp volbrengen, sneller rennen dan een paard, eieren heel houden, een hindernissenparcours met hotdogsaus, een drone besturen, kattenkwaad uithalen, een bus over een parcours sturen, tongbrekers leren, schieten met pistolen... De inspiratie is eindeloos! WIDM hoeft geen De Mol te worden, maar deze mindset van wat er allemaal wel niet een opdracht kan zijn, zou ik graag willen meegeven aan de makers.

[Erik Leppen]

Ik ben het hartgrondig eens met de roep om opdrachten waarbij de kandidaten iets moeten kunnen, in plaats van alleen maar opdrachten waarbij de kandidaten iets moeten doen.

Opdrachten in Wie is de Mol concentreren zich vrijwel volledig op het deel van het lichaam bóven de hals. Daaronder zit ook nog iets.

De focus op opdrachten "met het hoofd" vind ik des te vreemder, aangezien ik ervan overtuigd ben dat fysieke opdrachten zich veel beter lenen voor televisie. Zie het bergbeklimmen. Tv is en blijft een visueel medium en fysieke opdrachten zijn echt enorm visueel. Het beste voorbeeld van de afgelopen jaren vind ik de stokken-en-vazen-opdracht in China. Die opdracht had letterlijk geen uitleg nodig. Door wat je kandidaten ziet doen, is duidelijk wat de bedoeling is. Dit maakt de opdracht ook geschikt voor mensen die samen kijken en tijdens het kijken hardop meedenken en daardoor (deel van) de uitleg hebben gemist.

[MartinJ]

Nepmollen is volgens mij één kant van de vergelijking.
Met nepmollen hoopt een kandidaat ervoor te zorgen dat medekandidaten op hem of haar stemmen en zodoende de test slechter maken dan die kandidaat. Die nepmollende kandidaat vergroot hiermee zijn kansen om een aflevering verder te komen.

De andere kant van de vergelijking is ervoor zorgen dat een kandidaat niet afgeschreven wordt als Mol omdat deze kandidaat een te grote rol heeft in het slagen van de opdracht. Als de groep totaal verkeerd bezig is met een opdracht omdat ze hem bijvoorbeeld niet goed begrijpen en een kandidaat komt met een goede strategie waardoor het wel gaat lukken, dan loopt die kandidaat een heel groot risico om afgeschreven te worden als Mol. Ook hiermee verkleint die kandidaat zijn kansen bij de tests.

Aan dit laatste kun als makers heel veel doen door te zorgen voor duidelijke opdrachten die goed worden uitgelegd. Opdrachten waar de kandidaten gemotiveerd zijn om deze tot een goed einde te brengen en iedereen weet wat van hem of haar wordt verwacht. Ik heb de indruk dat onze zuiderburen hier beter in slagen dan wij, wat ook het kijkplezier ten goede komt. Een opdracht die je vanaf het begin al ziet mislukken omdat de kandidaten maar wat doen heeft totaal geen spanning en is niet erg interessant om naar te kijken, want het gaat meestal niet zover als bij Funiest Home Video's.

Een recent voorbeeld hiervan is de Molympische Spelen opdracht. De essentie van deze opdracht is, vind je het bedrag dat je nu op de tribune hebt staan genoeg en steek je het Olympisch vuur aan, of ga je nog een nieuw bedrag neerzetten met het risico dat dit bedrag lager is, of dat je niet op tijd de Olympische vlag kan ontsteken. Ze hebben in de praktijk nog niet één getal correct geplaatst en rommelden maar wat aan. Niet echt interessant om naar te kijken.

Zoals ik in het opdracht topic al schreef had dit voorkomen kunnen worden door een duidelijke uitleg en bovendien te starten met een lege tribune, of met het getal 0000 op de tribune waarbij elke 0 wordt gemaakt met 4 staande en 2 liggende borden, zoals gebruikelijk bij 7-segments codes.

[Milk]

Er zijn al zoveel goede dingen gezegd, hoef ze niet te herhalen.

Ik denk wel dat alle Molloten en zeker die de eerste seizoenen hebben meegemaakt, zich erbij neer moeten leggen dat het programma nu zaterdagavond entertainment is en niet het psychologische spel waar we verliefd op zijn geworden. Aangezien de vele punten die hier genoemd worden en echt hout snijden elk jaar tevergeefs herhaald worden. Ik heb mezelf ook maar neergelegd bij dat het tegenwoordig van een sterk begin (dia del Topo was echt heel goed en hoopvol) toch richting nachtkaars gaat. Het is zonde, het is wat het nu is.

Ik vind het ook heel jammer dat in de media de beste mol altijd gerankt wordt naar hoeveel er uiteindelijk in de pot zit. Ergens ook zijn die artikelen hilarisch, want die mollen zijn hier juist niet zo populair. Dat is wat het geworden is, lage pot en that's it.

[Eva.]

Aan dit laatste kun als makers heel veel doen door te zorgen voor duidelijke opdrachten die goed worden uitgelegd. Opdrachten waar de kandidaten gemotiveerd zijn om deze tot een goed einde te brengen en iedereen weet wat van hem of haar wordt verwacht.

Ik ben gewend dat kandidaten na de uitleg ook tijd krijgen om een strategie/plan van aanpak te bedenken, ik heb het idee dat dat op geen enkele manier meer wordt aangemoedigd, terwijl dat juist zoveel interessante informatie oplevert (en inderdaad voorkomt dat één enkele kandidaat met het verlossende woord komt, waardoor die opvalt).

Niet alleen levert de wijze waarop ze tot een plan komen levert informatie op, maar ook de mate waarin we ze zich aan dat plan zien houden. En dan is het aan ons om te bepalen of iets een fout van een kandidaat of een molactie is.

En het kans soms lekker knetteren onderling, botsende persoonlijkheden etc. Dat is dan ook wel weer leuke bijvangst.

[Mol1991]

Ik vind het ook heel jammer dat in de media de beste mol altijd gerankt wordt naar hoeveel er uiteindelijk in de pot zit. Ergens ook zijn die artikelen hilarisch, want die mollen zijn hier juist niet zo populair. Dat is wat het geworden is, lage pot en that's it.

Ik las zelfs ergens dat Anna wel beetje baalde dat ze niet de laagste pot ooit had.

[DeMol!]

Het belangrijkste doel van de Mol is om het spel te saboteren en ervoor te zorgen dat er zo min mogelijk geld in de pot komt. Ik ben van mening dat de Mol dezelfde middelen moet hebben als de kandidaten, met uitzondering van enige voorkennis voor strategische planning tijdens de voorbereiding. Het is essentieel dat zowel de kandidaten als de Mol op gelijke voet kunnen opereren, zonder speciale privileges zoals het kunnen openen van vingerafdruksloten.

Maar het gaat niet alleen om de hoeveelheid geld die de Mol uit de pot houdt, maar ook om de manier waarop dit wordt gedaan. Ik heb de afgelopen dagen enkele finales van oudere seizoenen (enkele tussen 2013-2019) opnieuw bekeken, dus sommige Molacties zijn nog vers in mijn geheugen. Bijvoorbeeld Mol Merel die zichzelf als tweede naar binnen praat in het laserlabyrint, waardoor ze bij elke kandidaat geld kan wegnemen. Dit geld kan ze vervolgens onopgemerkt omruilen in enveloppen tijdens de opdracht in de tuktuk. Belangrijk hierbij is dat de productie hier geen rol speelt (hoogstens hebben ze het idee bedacht), maar Merel heeft alles tijdens de opdrachten zelf moeten uitvoeren en heeft voor haarzelf de ruimte moet creëren voor dergelijke Molacties.

Om het niet te lang te maken, zie ik het liefst een Mol die samen met de groep een opdracht uitvoert, maar op slinkse wijze probeert te saboteren door te sturen, chaos te creëren, en op creatieve wijze te zorgen dat er minder geld in de pot komt. Dit hoeft niet altijd het volledige te verdienen bedrag te zijn, maar kan ook gewoon €500,- of €750,- zijn. Een aantal voorbeelden:

• Klaas die onder het oog van alle kandidaten €1000,- laat liggen in een kist
• Merel die tijdens de Auto-Lingo alleen maar vijf letter woorden komt, waardoor er veel minder verdiend kan worden in binnen de tijd
• Margriet die nog een aantal keer gaat kijken in de andere hal van het museum
• Kees die expres naar achter gaat zitten aan de klif, waardoor hij minder goed te verstaan is.

Met andere woorden, ik vind het cruciaal dat Molacties zo worden uitgevoerd dat ze zowel een opdracht kunnen saboteren als dat ze zouden kunnen worden uitgevoerd door een kandidaat. De Mol moet de opdracht bemoeilijken, zodat er minder geld verdiend kan worden, maar mag deze niet onmogelijk maken, zoals Anna deed met de Santa Anna sleutel. Of het nu gaat om een onhandige kandidaat die iets vergeet, een te ijverige kandidaat die te snel een foutief antwoord geeft, of iets dergelijks, er moet altijd iets kandidaats in de Molactie zitten.

[Eva.]

Helemaal mee eens @DeMol!