Stel je bent regisseur en je wilt nog 1 keer iets moois maken. Je neemt als voorbeeld ‘Indiana Jones and the Crystal Skull’. In deze film werd een glazen schedel teruggezet op een aliën. Die prompt tot leven kwam en samen met zijn maatjes vertrok in een ruimteschip.
Nu hebben we een steen en daarin plaats je groene driehoekjes, ook lichtgevend. Hier zie je al een parallel. Net zoals vorig jaar de intro van de belg ‘back to the future’ vibes gaf, geeft de vergelijking met de Crystal Skull vibes.
1 groen schijfje was het begin, 3 schijfjes een terugkeer van Babs, het is iets met tijd of tijdreizen. Door een gat in de tijdschijf. Die aliëns waren ook een stel knappe koppen, hun grootste schat was kennis, wetenschap. Dit gaat maar 1 kant op. Ik heb last van een wormhole
