Maar je wil als kandidaat juist dat je verdacht wordt door de concurrentie.. dus ik zou never nooit als kandidaat zo’n standpunt innemen.
Nee, dat is één van de strategieën, maar niet per se DE strategie waar een kandidaat altijd naar wil of moet streven. Bovendien moet de mol het spelletje meespelen en weten kandidaten nooit wiens intenties zuiver zijn of niet. In het verleden kwam het nog wel eens voor dat een groep een front vormde en echt samenwerkte.
[edit]: Je kunt allemaal heel heftig mollen, zodat je niet op een kandidaat lijkt en de mol een mooie dekmantel krijgt omdat ie niet opvalt. Mogelijk kom je daardoor verder in het spel. Je kunt ook allemaal heftig kandidaten waardoor de mol zich moet aanpassen en zo kandidaats mogelijk moet lijken. Daarmee bescherm je de pot en val je als kandidaat niet meer of minder op dan andere kandidaten of de mol. Dat is ook een strategie. [einde edit]
Door alle troeven die in het spel worden gebracht door de makers wordt het steeds meer een individueel spel terwijl de kern toch altijd is geweest: Kandidaten proberen zoveel mogelijk geld te verdienen, de mol saboteert ongezien die pogingen.
De kandidaten kunnen, door een eenheid te vormen, de mol dwingen zich als een kandidaat te gedragen. Dat is ook een strategie. Dan kun je altijd nog iets verdachts doen zo nu en dan, zonder dat dat de pot hoeft te kosten. En daarnaast doet iedereen ook wel eens onbewust of onbedoeld iets doms.
Anyways, dit wordt meer een evaluatietopic verhaal, maar ik vond dit dus eigenlijk een opdracht waarbij de groep een front had kunnen vormen tegen de mol. In plaats daarvan hebben ze ervoor gekozen zichzelf te saboteren door het te laten gebeuren. (Zo lang mogelijk meedoen is belangrijker geworden dan de pot winnen en de discussie daaromtrent hoort hier niet thuis.)