Inderdaad. Een prima Mol, maar een échte knaller van een Molactie miste ik. De acties waarbij ik thuis op de bank zit en denk
Holy shit, wat gedurfd zijn al jaren niet echt meer voorgekomen.
Dia Del Topo was wel cool (zeker fan van deze opdracht qua spel, maar ook zeker qua setting), maar bij nader inzien kon Anna hier veilig te werk gaan, want kandidaten wisten pas achteraf dat ze de Mol hadden kunnen zien. Op zo'n moment focus je dan niet op, op het oog, willekeurige Mexicanen.
Ik houd wel van Mollen die risico nemen. E.g. Klaas die €1000,- achterlaat in een kist (terwijl hij door iedereen gecontroleerd kon worden) of Jan die aan de telefoon met Stine zegt dat hij de Mol is. Dat gebeurde hier alleen in het bootje met Kees, maar bij Kees was dit ook risicoloos gezien zijn oplettendheid...
.
Daarnaast een kritisch puntje (en deze zal ik, als ik daar nog zin in heb, straks ook delen in het Evaluatietopic): veel acties voelden voor mij aan alsof ze door de productie al waren uitgestippeld en waren daardoor voorspelbaar. Dit komt mede door de niet-gelaagdheid van opdrachten, waardoor je als kijker met een beetje logisch redeneren kan bedenken wat de Mol kan doen om te saboteren. Door het saboteren van één schakel in de opdracht mislukt alles. Sleuteltje weggooien, verkeerde antwoorden geven, Mayasteen weggooien etc. Te vaak denk ik
ja, dus toch molactie X i.p.v.
Aaah, dus de Mol heeft gesaboteerd op manier Y, wat cool. En dat vind ik jammer.
Een van de Molacties die niet zo geforceerd leek, was het rondrijden met de Tuktuk en het her en der dumpen van gasten. Dat voelde aan als een Molactie die ter plekke door Anna bedacht is, en was daardoor leuk om te zien. (Alleen jammer dat Anna dan kan beslissen dat Charlie zichzelf ineens Carlos mag noemen, waardoor de opdracht gedoemd was te mislukken. Het aantal bezoekers maakte dus niet uit).
