Het beste voorbeeld vind ik Everon die emotioneel instort als Rik zegt dat het pleidooi live voor duizenden Nederlanders gehouden moet worden:
Wat mij hier met name opviel was dat Everon nog snel even in z’n notities kijkt, wil z’n tekst nog even doornemen. Vond ik onmols, als ik bijv een training geef wil ik ook nog altijd even m’n tekst doorkijken.
De mol kon het verhaal allang dromen. Dus onmols!