Topic: [Discussie] (Te?) veel opdrachten met locals gaan over dingen meenemen

[Erik Leppen]

Veel opdrachten met locals gaan over dingen meenemen.

Valt mij op.

Was ook al met de foto's namaken-opdracht dit jaar. Maar ik heb het idee, dat we de afgelopen jaren meer van dit soort opdrachten hebben gezien. Dat opdrachten met locals erg vaak lijken te gaan over "spullen lenen in winkeltjes". Kan het niet hardmaken, maar krijg wel dat idee. Ligt het aan mij?

Hoe het ook zij, ik word eigenlijk niet zo blij van die opdrachten. Ik weet dat de discussie in het tapijt-opdracht-topic al uitgebreid aan bod is, maar misschien is het goed om het in een aparte topic te doen, bij deze: wat vinden we van opdrachten met locals waarbij Nederlanders winkels bestormen en allerlei spullen komen lenen? Wat vinden we sowieso van opdrachten met locals? Ik zou het wel sjiek vinden als dat wat vaker opdrachten zijn waar locals zelf ook op zitten te wachten. Vraag me af of dat een vraagstuk is bij het bedenken van opdrachten. Mensen lastigvallen op het strand met metaaldetectors...met telelenzen vanaf een bootje foto's van strandbezoekers maken... bij mensen hun huis binnenkomen om 5 verschillen te maken, maar als die mensen zelf wat willen laten zien, lopen ze in de weg. Zomaar nu al 5 opdrachten in één seizoen. Ik vraag me toch wel af wat die Albanezen daar nou over het geheel genomen van vinden en of de Avrotros hier überhaupt bij stilstaat...

En je kan ook zeggen: het feit dat ik me dat überhaupt afvraag vind ik een teken van slecht productiewerk. Je zou toch op z'n minst even in beeld willen hebben dat al die tapijten ook weer netjes worden teruggebracht, of dat er een paar worden gekocht, of tenminste iets waaruit voor kijkers duidelijk is dat dit de waardering van de bewoners kan wegdragen. (Dit werd ook al genoemd door iemand in de opdrachttopic.)

...Is het kinderachtig gezever? Is het woke om hier iets van te vinden, of om plaatsvervangende schaamte te voelen? Misschien hoor. Wat zijn de meningen van anderen hierover?

[Tunneltelevisie]

Ik ben het wel met je eens, het is wat ongemakkelijk.
Soms lijkt vergeten te worden dat je te gast bent in een land.

Misschien niet terecht dat ik dat zo voel tijdens het kijken van WIDM, aangezien ik niet weet wat er achter de schermen is afgesproken; als je bv weet dat winkeliers toestemming hebben gegeven en worden gecompenseerd of dat strandgangers er oké mee zijn dat er een Nederlandse televisieploeg is, is het weer anders. Maar nu is het wat onduidelijk; dat is het lastige eraan.

[Jordyep]

Ja ze kunnen Rik dat beter in een zin even uit laten leggen. Of de kandidaten wat geld meegeven.
Dan nog vind ik de interacties soms wat cringy, maar dat is meer een persoonlijk ding denk ik.
Ik zie gewoon liever meer opdrachten waarin ze iets voor de lokale bevolking terug doen in plaats van tot last zijn.

Ik weet dat dit soort opdrachten al veel langer in widm zitten, maar vroeger had ik er niet zo veel last van.
Dat kan natuurlijk door meerdere dingen komen: andere invulling van de opdracht, mijn leeftijd, of ik keek inderdaad minder kritisch.
Weet het niet zo goed.

[MollenvangR]

Ik zie gewoon liever meer opdrachten waarin ze iets voor de lokale bevolking terug doen.

De brug schilderen (s18) en het theaterspel (s11 - werden de kinderen ook vrolijk van) zijn hier goede voorbeelden van. En was in seizoen 6 ook niet dat ze spullen gingen inkopen voor een schooltje? Seizoen 20 in China met de foodtrucks ook erg leuk (niet zozeer iets terugdoen, wel leuke interactie met locals). Dus ja ze doen het zeker wel.

Maar inderdaad zijn ook veel (ongemakkelijke) "leen opdrachten" met locals geweest de laatste seizoenen
- Dit seizoen tapijten afl 8 en foto's namaken afl 2 (en zelfs het strand met de metaaldetectoren was ongemakkelijk).
- Colombia de vlaggen waslijn
- De foto's uitbeelden in Tsjechië (Renee die een Marsreep gaat lenen in een winkeltje)

En dan zijn er ook nog genoeg gewone interactie opdrachten geweest
- s15 de verkiezingen en ook op bezoek in dat huisje waar Ajouad elk meisje wilde versieren
- Restaurant Molino (los van de spuugkip van Klaas)
- Locaties zoeken in Spanje (Almeria was dat geloof ik)
- Seizoen 9 in Petra foto maken (al is dat vooral met toeristen)
- Foto's maken met Chinezen (opdracht met 5 personen)
- Zoek de verschillen dit seizoen bij de oude mensen op bezoek
- In Toscane in aflevering 1 de mensen van straat plukken in Renaissance

Maar overall, ik stoor me er niet heel erg aan eigenlijk. Ik vind het juist leuk die culturen en mensen te zien. Los van dat ik wel snap wat het issue hier in dit topic is.

Ik denk dat alles altijd heel netjes geregeld wordt door de productie en houd daarbij ook altijd in mijn achterhoofd dat ze in Colombia bij de waslijn ook alles netjes teruggebracht hebben en de locals hebben geïnformeerd wat de bedoeling is. En ik dat dat men altijd wel een goede mix heeft in wat voort opdrachten met locals gedaan worden.

[Michmol]

Uitstekende bijdrage van Erik, zoals gebruikelijk. Ik voel hetzelfde ongemak, en het heeft niet zozeer met wokeness te maken als wel met basale beschaving - of het gebrek daaraan.

Het punt is volgens mij dat de makers de wereld steeds meer zijn gaan zien als louter decor (en bijgevolg alle eventueel daarin aanwezige mensen als figuranten) van het grote WIDM-universum waarin zij heer en meester zijn. Vrijwel alles is daaraan in hun ogen van ondergeschikt belang, en dat zorgt voor ongemakkelijke situaties in de categorie die we vanavond moesten zien. Maar denk ook aan de genânte scène in het Tamil-dorp , de waslijnen in Colombia, et cetera. Ri(c)ks opmerking dat de Chinese censuur zo zijn voordelen had omdat het de kans op spoilers zo lekker klein maakte beschouw ik overigens als symptoom van hetzelfde euvel. Het programma - i.c. mooie plaatjes, geheimhouding, buzz en kijkcijfers - gaat boven alles. Het is natuurlijk geweldig dat de makers na al die jaren nog steeds zo gedreven zijn - al is er in de gelederen behoorlijk wat verloop geweest - maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat het succes langzamerhand toch een beetje met de productie aan de haal is gegaan.

[Tunneltelevisie]

Ja, ik zat nog even te denken... Eerdere jaren had ik ook weleens dat het ongemakkelijk was, maar over deze opdracht maak ik mij drukker dan anders. Ik denk dat het vooral te maken heeft met dat de kandidaten aan de haal gaan met andermans werk/broodwinning. Als winkelier ben je trots op jouw winkel (lijkt mij) en dan is het op zijn zachtst gezegd vreemd als mensen dat werk 'lenen', op straat leggen, dat de halve stad erover  heen banjert en dat je het vies terug krijgt.

Nu ga ik er wel vanuit dat er e.e.a. is geregeld, maar hier lijkt alles in dienst te staan van het programma. Als ik het bijvoorbeeld vergelijk met een brug schilderen (wat volgens mij sowieso moest gebeuren volgens de desbetreffende gemeente, dacht ik), dan doe je het samen met de mensen. Toch wel een verschil in opzet, denk ik: nu stonden de winkeliers vooral in dienst van het programma zelf.

[Feodora]

Ik ben het wel eens met wat jullie schrijven. Een opdracht met de lokale bevolking kan wat mij betreft alleen als de bevolking er geen last van heeft. Slepen met spullen van mensen kan wat mij betreft dus niet. Een brug schilderen of eten verkopen dan weer wel.

[DRenziboy]

Het punt is volgens mij dat de makers de wereld steeds meer zijn gaan zien als louter decor (en bijgevolg alle eventueel daarin aanwezige mensen als figuranten) van het grote WIDM-universum waarin zij heer en meester zijn.

Dit is een hot take...

Ik zelf vind het tot een zekere hoogte vermakelijk maar zoals ik ook al aangaf in het opdrachtstopic zelf, er is een soort van concensus dat mensen hier niet snel bereid zouden zijn om hetzelfde te doen, want het is een broodwinning of het is in dienst van, of je hebt gewoon geen zin.
(Ik ga er wel van uit dat wij allemaal braaf zouden meehelpen als hier het domplein onder de kaasplankjes gelegd moet worden. ) Maar het feit dat we ons druk maken over wat de winkeliers zelf kunnen bepalen, gaat dat niet een beetje ver?

Enige waar ik het mee eens ben is dat het dit keer om tapijten ging... de kleren in Colombia waren aan een waslijn, dat is nog acceptabel. De brug in Georgië was liefdadigheidswerk, dat juich ik juist toe! (Meer van dit.) Het theepotje in China was ook prima te doen.

Er zijn ook genoeg beschamende opdrachten te noemen(deze zijn ook al deels vermeld):
het stemmen in Sri Lanka, mensen ronselen in Dominicaanse Republiek, de oudere bewoner in de Lada in Georgië, en dergelijken.

Opdrachten met Locals zijn altijd lastig en zullen dat ook blijven. Het gaat vooral om hoe je ze inzet (klinkt slecht, maar ik bedoel het goed.) en wat je wilt bereiken met de opdracht.

[JanneMol]

Ik denk dat het pijnlijke bij de tapijtenopdracht is dat het erop lijkt dat er vooraf niet goed gecommuniceerd is met de winkeliers. Als die van tevoren goed hadden geweten wat de opdracht was waren ze niet snel hun tapijten terug gaan halen toen bleek dat er mensen overheen gingen lopen. Ze leken wel te weten dat er iets geleend zou worden, maar niet dat het gebruikt of zelfs vies terug zou komen.

[lilith]

Ja, ik zat nog even te denken... Eerdere jaren had ik ook weleens dat het ongemakkelijk was, maar over deze opdracht maak ik mij drukker dan anders. Ik denk dat het vooral te maken heeft met dat de kandidaten aan de haal gaan met andermans werk/broodwinning. Als winkelier ben je trots op jouw winkel (lijkt mij) en dan is het op zijn zachtst gezegd vreemd als mensen dat werk 'lenen', op straat leggen, dat de halve stad erover  heen banjert en dat je het vies terug krijgt.

Nu ga ik er wel vanuit dat er e.e.a. is geregeld, maar hier lijkt alles in dienst te staan van het programma. Als ik het bijvoorbeeld vergelijk met een brug schilderen (wat volgens mij sowieso moest gebeuren volgens de desbetreffende gemeente, dacht ik), dan doe je het samen met de mensen. Toch wel een verschil in opzet, denk ik: nu stonden de winkeliers vooral in dienst van het programma zelf.

Dit benadert het beste mijn mening.
Albanië is een arm land https://www.komoverenhelp.nl/landen/albanie/  , en wij vegen als rijke Nederlanders onze voeten aan hun tapijten. Ik kon het gewoon niet aanzien en snap totaal het Molse niet aan deze opdracht. Tuurlijk kan het genuanceerder. Sommige winkeliers vonden het leuk. Maar wie verzint zoiets? Nee, voor mij grensoverschrijdend.

[Arco Mol Fan]

Deze "opdracht" staat heel erg hoog in de flop 5, dit was echt niet om aan te zien. 

[Geel scherm]

Ik vind het een prima opdracht. Het lijkt me logisch dat de makers de winkeliers op de hoogte hebben gebracht van wat er hier ging gebeuren. Dat een winkelier zijn kleden ophaalt kan zijn omdat de mol die instructie heeft gegeven of dat die ene winkelier er niet zoveel zin in had. Voor zulke locals is het toch gewoon een grote sensatie. Kleedje op de grond is zo afgeklopt. Het feit dat wie is de mol bestaat is ook ethisch niet verantwoord, want de mol is een gruwelijk persoon die saboteert en liegt en bedriegt. Een slecht voorbeeld voor kinderen als die kijken. Is dat dan ook niet toegestaan? Je kan over elke opdracht wel iets te klagen vinden waarom het niet door de beugel zou kunnen.
In deze opdracht was er juist veel plezier en sensatie wat die mensen zelden meemaken. Er zijn zelfs nog wat kleden gekocht. Maarja, misschien sta ik er wel te positief in .

[Heinz]

In deze opdracht was er juist veel plezier en sensatie wat die mensen zelden meemaken.

 

[joligmolletje]

Ik snap de opmerkingen in dit topic helemaal, maar even de knuppel in het hoenderhok gooien. Willen we wel een WIDM die de hele tijd op safe speelt en alle risico's probeert te vermijden? Daar is toch ook helemaal niets aan! Juist de opdrachten die een beetje 'schuren' pakken of geniaal uit of floppen. Als de bewoners het helemaal fantastisch hadden gevonden en we geen boze winkeleigenaren hadden gezien, hadden we heel anders naar deze opdracht gekeken. Duidelijk was dat het winkelend publiek de opdracht in ieder geval fantastisch vond, getuige de vele selfies die er zijn gemaakt tijdens de opdracht. De opdracht zal vast de Albanese media hebben gehaald en daarmee de tapijtverkopers nog wat extra roem hebben gebracht.

Los daarvan valt mij op dat de makers zeker dit seizoen de nodige kritiek over zich heen krijgen. Eerst is er gedoe over de milieuvriendelijkheid van de ballonnen, nu weer over deze tapijtopdracht. Slaan we als molloten niet een beetje door? Hoewel ik beide opdrachten als opdracht niet supersterk vond, heb ik liever dat de makers wat risico nemen dan dat we een totaal risicoloze productie krijgen.

[Heinz]

Ik snap dat je een algemene trend ziet/probeert te zien maar ik denk dat je moet oppassen met generaliseren. Iedere kijker vindt weer andere dingen goed en minder goed. Zelf heb ik al jaren last van plaatsvervangende schaamte bij sommige opdrachten zoals deze (de met post-its beplakte Chinezen staan nog helder op mijn netvlies) en in dit geval nog voordat de boze winkeliers hun kleden terug gingen halen. Met het gehannes met de schaapjes had ik dan weer minder problemen en ik heb me ook niet druk gemaakt over ballonnen op het strand. Anderen zullen daar wel weer problemen mee hebben. Laten we niet alles op een hoop gooien.

[D*N]

Het is in Moltalk bevestigd dat de ballonnen afbreekbaar waren en volledig milieu-onschadelijk. Dus geen reden tot paniek .

Ik moet zeggen dat ik deze opdracht met de tapijten wel ongemakkelijk vond om naar te kijken, juist ook omdat sommige verkopers (terecht) geïrriteerd leken. Verder geen problemen met opdrachten met locals. Zoals eerder genoemd vooral de opdrachten waarbij ze iets geven naar de locals (brug verven, schoolspullen, gratis maaltijd etc.). Daar zitten zeker ook ongemakkelijke momenten in, maar dan voelt het meer stuntelig om te lachen in plaats van plaatsvervangende schaamte . 

[Erik Leppen]

Willen we wel een WIDM die de hele tijd op safe speelt en alle risico's probeert te vermijden?

Met deze vraag suggereer je een tweedeling die helemaal niet bestaat. Ik vind het helemaal goed als er wordt geëxperimenteerd. Maar ik vind het tegelijk niet oké als mensen die daar niet mee instemmen worden gebruikt als decorstuk. Dat wil niet zeggen dat je de opdracht niet mag doen, dat wil wèl zeggen dat je dus inspraak moet regelen. Of nog beter: dat je die winkeleigenaren betrekt in hoe een opdracht er uit kan zien. En ik zou het als kijker heel fijn vinden als ik bevestiging krijg van de makers dat het op die manier gegaan is. Als dat is gebeurd, dan is dat met 2 minuten editen in beeld toe te voegen; als dat niet is gebeurd, dan moet het ontwerpproces van de opdracht anders.

Ik zou dus ook niet willen dat we dergelijke opdrachten niet meer zagen. Wat ik zou willen is dat we te zien krijgen dat dergelijke opdrachten samen met de betreffende inwoners zijn bedacht. Ook dat is risico nemen bij opdrachtontwerp, maar dan zonder mensen te beschadigen

[MollenvangR]

Reactie van Rik op de ophef rond deze opdracht:

[Run]

Ik denk dat het pijnlijke bij de tapijtenopdracht is dat het erop lijkt dat er vooraf niet goed gecommuniceerd is met de winkeliers. Als die van tevoren goed hadden geweten wat de opdracht was waren ze niet snel hun tapijten terug gaan halen toen bleek dat er mensen overheen gingen lopen. Ze leken wel te weten dat er iets geleend zou worden, maar niet dat het gebruikt of zelfs vies terug zou komen.

Dat is toch gewoon afgesproken dat sommige ondernemers hun tapijtjes weer gingen ophalen? Ik vind het juist gaaf dat mensen daar een echte rol krijgen in het spel! Net zoals in die kamers, toen bewoners de kandidaten gingen afleiden met praatjes over kinderen en kleinkinderen, foto's die bekeken moesten worden etc. Het zijn geen moeilijke rollen en ik vind het een fantastische aanvulling op het spel.

[molton]

Ik snap dat je een algemene trend ziet/probeert te zien maar ik denk dat je moet oppassen met generaliseren. Iedere kijker vindt weer andere dingen goed en minder goed. Zelf heb ik al jaren last van plaatsvervangende schaamte bij sommige opdrachten zoals deze (de met post-its beplakte Chinezen staan nog helder op mijn netvlies) en in dit geval nog voordat de boze winkeliers hun kleden terug gingen halen. Met het gehannes met de schaapjes had ik dan weer minder problemen en ik heb me ook niet druk gemaakt over ballonnen op het strand. Anderen zullen daar wel weer problemen mee hebben. Laten we niet alles op een hoop gooien.

Ik had bij de schapen en de ballonen op het strand ook nergens last van. Ik was er in dit geval ook wel vanuit gegaan dat er afspraken gemaakt waren. Ik denk dat ze anders met pek, veren en hooivorken het dorp uitgejaagd waren. De opdrachten met de lokale bevolking vind ik ook altijd genant. Ik moet er niet aan denken dat me gevraagd zou worden ze uit te voeren. Maar goed, er zullen genoeg mensen zijn die ze leuk vinden en dat mag gelukkig ook.